روانپزشک
روانپزشک پزشکی است که اختلالات روانی را تشخیص داده و درمان می کند.
پزشک با بیمارانی که سالم و روان هستند مشورت می کند. او برای آنها داروهایی تجویز می کند که می توانند از شر مشکلات موجود خلاص شوند. علاوه بر این، پزشک معاینه عمومی بیماران را انجام می دهد و ظرفیت قانونی و سلامت روان آنها را تعیین می کند.
درخواست خود را برای "نوبت گرفتن" بگذارید و ظرف چند دقیقه ما یک پزشک مجرب در نزدیکی شما پیدا خواهیم کرد و قیمت کمتر از تماس مستقیم با کلینیک خواهد بود.
یا خودتان با کلیک کردن بر روی دکمه "یافتن یک پزشک". دکتر پیدا کن
روانپزشک را با متخصص مغز و اعصاب، روان درمانگر و روانشناس اشتباه نگیرید.روانپزشک با درمان انواع اختلالات روانی، صرف نظر از شدت و شکل تظاهرات آنها سروکار دارد. روانپزشک قادر است داروهای تجویزی را تجویز کند که به اندازه کافی قوی و دارای اثر مشخص باشند.
در مورد روانشناسان، آنها کمک های روانی ارائه می دهند، اما آنها متخصص پزشکی نیستند و نمی توانند داروها را توصیه کنند. روان درمانگران با اولویت دادن به روش هایی مانند گفتگو، اختلالات روانی متوسط را درمان می کنند. البته روان‌درمانگران می‌توانند داروها را تجویز کنند، اما این داروها قوی نیستند و با هدف دور کردن بیمار از شرایط استرس‌زا هستند. دارودرمانی یک درمان اولویت دار برای روان درمانگران نیست.
روانپزشک چه بیماری هایی را درمان می کند؟
فهرست کردن کامل همه بیماری هایی که یک روانپزشک با آنها در چارچوب یک مقاله مواجه است غیرممکن است، بنابراین ارزش دارد که اصلی ترین و رایج ترین آسیب شناسی ها را در نظر بگیرید:
- ایده های پارانوئیدی که بیمار را آزار می دهد؛
- هذیان و توهم؛
- تمایل به خودکشی؛
- فوبیاهای پاتولوژیک؛
- حالات صرع؛
- بی خوابی مزمن؛
- اسکیزوفرنی؛ (همچنین بخوانید: علل، علائم و نشانه های اسکیزوفرنی)
- دلیریوم ترمنز;
- وابستگی هایی که فرد به تنهایی قادر به غلبه بر آنها نیست، مانند: قمار، الکل، مواد مخدر و غیره؛
- بولیمیا و بی اشتهایی؛
- اختلالات روانی ناشی از ضربه؛
- بیماری آلزایمر؛
- هیستری مکرر و سایر بیماری ها.
مشاوره با روانپزشک
تشخیص وضعیت بیمار از قبل در اولین ملاقات با روانپزشک شروع می شود که برای:
- پزشک از بیمار یا شخصی که بیمار را به قرار ملاقات آورده است بازجویی می کند. در مواردی که بیمار قادر به پاسخگویی صادقانه در مورد وضعیت سلامتی خود نیست یا بدون کمک خارجی نمی تواند به قرار ملاقات مراجعه کند، به کمک یکی از بستگان نیاز است.
- پزشک تشخیص اولیه را بر اساس اطلاعات دریافتی انجام می دهد.
- تعیین محل درمان. همیشه نمی توان بیماران را به صورت سرپایی ترک کرد، در برخی موارد بستری شدن در بیمارستان لازم است.
- استراتژی مدیریت نهایی در حال توسعه است.
از مراجعه به روانپزشک نترسید. این پزشک مانند سایر پزشکان از قوانین اخلاق پزشکی پیروی می کند و نوبت دهی ناشناس است. ثبت نام به ندرت انجام می شود که نیاز واقعی به آن وجود داشته باشد.سؤال از بیمار فقط با رضایت وی و به صورت کتبی انجام می شود. اگر خود شخص نتواند چنین رضایتی را امضا کند، بستگان یا قیم این کار را برای او انجام می دهند. یک فرد تنها زمانی در بیمارستان بستری می شود که یک تهدید واقعی برای جامعه باشد. اما قبل از انجام بستری شدن در بیمارستان، بیمار نه تنها باید تحت یک روانپزشک، بلکه یک معاینه کامل قرار گیرد که در نتیجه در مورد نیاز به درمان در یک محیط سرپایی تصمیم گیری می شود.
چه زمانی باید به روانپزشک مراجعه کنم؟
علائم خاصی وجود دارد که نشان می دهد فرد باید به دنبال مشاوره متخصص باشد:
- ظاهر احساس ترس قبل از آن لحظاتی از زندگی که قبلاً حل آنها آسان به نظر می رسید. اغلب این علامت با افزایش پرخاشگری فرد، یا بی علاقگی او نسبت به هر چیزی که در اطراف اتفاق می افتد، همراه است.
- اضطرابی بی امان که هیچ پایه ای ندارد.
- بی خوابی مداوم، در پس زمینه احساس مداوم خواب آلودگی. (همچنین بخوانید: علل و علائم بی خوابی)
- ظهور احساس گرسنگی که سیر نمی شود یا برعکس بی علاقگی کامل نسبت به فرآیند غذا خوردن و بی اشتهایی.
- مشکلات با توانایی های ذهنی، اختلال حافظه، ناتوانی در تمرکز.
- میل مقاومت ناپذیر به مصرف دوپینگ، یعنی تنوع بخشیدن به زندگی خود با استفاده از مواد مخدر، الکل یا تنباکو، یا سایر اعتیادها.
- به وجود آمدن شرایطی مستقل از موقعیت، نامناسب با آن، که فرد نمی تواند آنها را کنترل کند. به عنوان مثال، وحشت، پرخاشگری، گریه، رنجش، ترس از ارتباط و غیره.
چه زمانی باید فرزندم را نزد روانپزشک ببرم؟
مشاوره با متخصص هنگام ورود کودک به مؤسسه آموزشی پیش دبستانی و دبیرستان ضروری است. این ویزیت‌ها برنامه‌ریزی شده در نظر گرفته می‌شوند، اما گاهی اوقات یک سفر بدون برنامه به پزشک لازم است.
علائم زیر شایسته توجه والدین است:
- پرخاشگری و ظلم نشان داده شده توسط کودک. این به اشکال بیان شده این تظاهرات عاطفی اشاره دارد.
- رفتار ناکافی کودک. فقدان کامل فوبیا، یا برعکس، شدت آنها، ناآگاهی کودک از سن خود، مشکلات حافظه و توجه، انزوا از واقعیت.
- علائم پرخوری یا بی اشتهایی. تمایل به خودکشی، اعتیاد به مواد مخدر.
کمک به یک عزیز: چه زمانی لازم است؟
برخی اختلالات روانی می تواند اراده بیمار را سرکوب کند، او را از واقعیت دور کند، به درون خود منصرف شود. بسیاری از افراد در این شرایط نیاز به درمان را کاملاً رد می کنند و قاطعانه از مراجعه به پزشک خودداری می کنند.
بستگان و دوستان یک فرد بیمار باید به او کمک کنند تا بر این عارضه غلبه کند، بنابراین نباید از زمانی که:
- شخصیت یک فرد مخدوش می شود، تحت تأثیر بیماری تغییر می کند.
- فرد روی ایده های دیوانه کننده تمرکز می کند، هیچ چیز دیگری او را علاقه مند نمی کند.
- یک فرد پرخاشگری بی انگیزه نشان می دهد.
- یک فرد اغلب در مورد خودکشی صحبت می کند و حتی بیشتر از آن اقدام به خودکشی می کند.
درمان با روانپزشک: چگونه کار می کند؟
روش های رهایی بیمار از اختلالات روانی متنوع است. رژیم درمانی اصلی ترکیبی از دارو با درمان اصلاحی است. داروها به آرام کردن روان هیجان زده، بازیابی عملکردهای از دست رفته آن و عادی سازی وضعیت بیمار کمک می کنند. آموزش خودکار، هیپنوتیزم، مکالمه، پیشنهاد، جلسات گروهی - همه اینها روش های کمکی موثر درمان اصلی هستند.
روشهای درمانی رادیکال مانند درمان با جریان، آب، سرما در روانپزشکی ممنوع است.
