درمانگر

درمانگر پزشکی است که در معاینه اولیه بیماران با تشخیص نامشخص و در صورت لزوم آنها را به متخصصان متخصص ارجاع می دهد.
با هر آسیب شناسی، می توانید از یک درمانگر مشاوره بگیرید که بر اساس معاینه اولیه و مطالعه، تصمیم می گیرد که کدام روش های درمانی برای یک مورد خاص مناسب هستند - داروها، فیزیوتراپی، ورزش درمانی، رژیم غذایی، داروهای گیاهی..
در صورت لزوم، درمانگر می تواند بیمار را به یک پزشک با مشخصات محدود که فقط در بیماری های خاص متخصص است ارجاع دهد. او در عین حال به عنوان هماهنگ کننده درمان عمل می کند، یعنی دوره درمان را کنترل می کند.
درخواست خود را برای "نوبت گرفتن" بگذارید و ظرف چند دقیقه ما یک پزشک مجرب در نزدیکی شما پیدا خواهیم کرد و قیمت کمتر از تماس مستقیم با کلینیک خواهد بود.
یا خودتان با کلیک کردن بر روی دکمه "یافتن یک پزشک". دکتر پیدا کن
یک درمانگر چه می کند؟
شایستگی درمانگر شامل طیف وسیعی از اقدامات است:
- جمع آوری اطلاعات در مورد وضعیت بیمار، شکایات و انحرافات موجود، مطالعه تاریخچه پیشرفت و بیماری.
- بازرسی با استفاده از تکنیک های مختلف: لمس - کاوش ناحیه درد، ضربه زدن - ضربه زدن به حفره ها، سمع - گوش دادن به ریه ها.
- انتخاب روشها برای انجام تحقیقات آزمایشگاهی، بستری: مدفوع، ادرار، آزمایش خون، سونوگرافی، اشعه ایکس و غیره.
- وارد کردن داده های نظرسنجی با روش های تجویز شده درمانی و اقدامات پیشگیرانه در پرونده پزشکی بیمار.
- تعیین درجه ناتوانی بیمار.
- شناسایی علائم نیاز به بستری بیمار در بیمارستان.
- پیشگیری از پیشرفت بیماریهای مزمن.
- مرخصی استعلاجی.
- اطلاع رسانی به ساختارهای مربوطه در مورد تهدید اپیدمی، اتخاذ تدابیر برای پیشگیری.
- ارائه واکسن های پیشگیرانه.
درمانگر چه بیماری هایی را درمان می کند؟
در پاسخ به این سؤال که درمانگر چه چیزی را درمان می کند، می توانیم با اطمینان بگوییم - همه بیماری هایی که نیازی به مداخله جراحی ندارند. این بدان معنی است که دامنه فعالیت های آن تقریباً به همه بیماری ها می رسد.
برای بیماری های زیر باید با یک درمانگر مشورت کنید:
- بیماری های ویروسی - سرماخوردگی، سارس، عفونت های حاد تنفسی، آنفولانزا؛
- بیماری های عفونی - مخملک، سرخک، آبله مرغان؛
- آسیب شناسی برونش ها و ریه ها - برونشیت، پنومونی، نای، آسم برونش، نارسایی تنفسی؛
- بیماری های سیستم قلبی و عروقی - آریتمی قلبی، آنژین صدری، فشار خون بالا، نارسایی قلبی؛
- ناراحتی عمومی، خستگی، ضعف، از دست دادن قدرت، اختلالات خواب؛
- آسیب شناسی دستگاه گوارش - گاستریت، زخم، اختلالات مدفوع؛
- اختلالات مربوط به عضله و بافت همبند؛
- بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی و مفاصل - آرتروز، استئوکندروز؛
- بیماری های سیستم ادراری - پیلونفریت، سیستیت، سنگ کلیه، مشکلات ادراری؛
- مشکلات ماهیت نوروژنیک؛
- اختلالات متابولیک، نارسایی هورمونی - دیابت، چاقی؛
- بیماری های سیستم گردش خون - دیاتز، لوسمی، اختلالات خونریزی، کم خونی.
یک درمانگر چگونه کار می کند؟

طبق قانون کار، پزشک عمومی نباید بیش از پنج بیمار در ساعت ویزیت کند. یعنی حدود دوازده دقیقه برای معاینه، مشاوره یک نفر در نظر گرفته شده است. کار یک درمانگر مانند هر پزشک دیگری را می توان به دو بخش تقسیم کرد: اولی تشخیص آسیب شناسی، دومی تجویز درمان و نظارت بر روند بیماری است.
تشخیص شامل معاینه اولیه است، یعنی شناسایی علائم خارجی آسیب شناسی، شکایات، علائم همراه در بیمار. معاینه خارجی در مطب درمانگر شامل مطالعه پوست و غشاهای مخاطی دهان، چشم ها، اندازه گیری فشار و همانطور که در بالا ذکر شد گوش دادن به ریه ها، کاوش ناحیه دردناک، ضربه زدن است. یک قانون مهم در تعیین اقدامات بعدی مطالعه کامل تاریخچه پزشکی است و در اینجا مهمترین چیزی که متخصص باید بداند این است که آیا یک فرد استعداد ژنتیکی به هر بیماری دارد یا خیر، چه بیماری هایی را در طول زندگی خود متحمل شده است، آیا وجود دارد یا خیر. بیماری های مزمن هستندگاهی اوقات این اجزا در انتخاب درمان و تشخیص اهمیت زیادی دارند. در نتیجه معاینه اولیه، پزشک روش های معاینه بیشتر را تعیین می کند و دستورالعمل هایی را برای اجرای آنها می نویسد. در نتیجه اقدامات انجام شده، پزشک درمان مناسب را برای بیمار تجویز می کند.
درمانگر وضعیت بیماران مبتلا به بیماری های مزمن را که دوره طولانی دارند نظارت می کند. مسئولیت های او شامل پیشگیری برای جلوگیری از پیشرفت بیماری است. یک متخصص بسیار ماهر تمام کارهای لازم را برای بهبود رفاه بیمار انجام خواهد داد. و برای این، او طیف گسترده ای از روش های درمانی دارد که به پایه - دارویی و اضافی، یعنی فیزیوتراپی تقسیم می شود.
با در نظر گرفتن وضعیت بیمار، ماهیت بیماری ها، پزشک عمومی زمان لازم برای درمان را تعیین می کند، تاریخ معاینه ثانویه را تعیین می کند و در صورت نیاز مرخصی استعلاجی می نویسد.در معاینه ثانویه، پزشک باید در مورد وضعیت بیمار، میزان تحمل او نسبت به داروها سؤال کند و در صورت لزوم، تشخیص را تجویز کند تا میزان تأثیر داروها بر بدن و وضعیت عمومی بیمار مشخص شود..