صرع شناس
صرع‌شناس پزشکی است که صرع و اختلالات حمله‌ای را تشخیص داده و درمان می‌کند.
صرع شاخه ای بسیار تخصصی از نورولوژی است که به عنوان هدف مطالعه درمان صرع به عنوان یک بیماری است.
درخواست خود را برای "نوبت گرفتن" بگذارید و ظرف چند دقیقه ما یک پزشک مجرب در نزدیکی شما پیدا خواهیم کرد و قیمت کمتر از تماس مستقیم با کلینیک خواهد بود.
یا خودتان با کلیک کردن بر روی دکمه "یافتن یک پزشک". دکتر پیدا کن
صرع شناس کیست؟
متخصص صرع پزشکی است که در حرفه متخصص مغز و اعصاب (کمتر روانپزشک) و تحصیلات اضافی با مطالعه عمیق دریافت کرده است:
- الکتروفیزیولوژی؛
- روش هایی برای تجسم ساختار، پارامترهای بیوشیمیایی و عملکرد مغز؛
- اختلال پراکسیسمال؛
- ویژگی های ژنتیکی انسان؛
- روش ها و راه های توانبخشی اجتماعی بیماران مبتلا به صرع؛
- فارماکولوژی داروهای مورد استفاده برای درمان صرع و غیره.
چنین آموزش همه جانبه متخصصان برای اینکه پزشک بتواند با بیماران مبتلا به اشکال شدید و نادر صرع کار کند ضروری است.
علاوه بر این، صرع شناسان کودکان نیز وجود دارند که تخصص محدودتری دارند. واقعیت این است که درمان این بیماری در دوران کودکی با درمان صرع در بزرگسالان متفاوت است. این اول از همه به انتخاب داروها مربوط می شود.
متخصص صرع در کار خود این هدف را دنبال می کند که بیمار را برای همیشه از تشنج نجات دهد یا تعداد وقوع آنها را به حداقل برساند. این امر مستلزم انتخاب مناسب دارو و تعیین دوز آن است. ممکن است چندین ماه طول بکشد.
متخصص-صرع شناسان می توانند در بیمارستان های تخصصی، کلینیک ها، مراکز صرع شناسی تمرین کنند. بیمارانی که به شدت بیمار هستند توسط متخصصان در مراکز علمی بزرگ، جایی که بخش های مجهز برای درمان چنین بیمارانی مستقر هستند، پذیرایی می شوند. در صورت لزوم می توان مداخله جراحی نیز انجام داد. با این حال، اغلب بیماران نیاز به درمان سرپایی طولانی مدت تحت نظارت یک متخصص صالح دارند.
در صورت عدم وجود متخصص صرع در محل، بیماران باید توسط متخصص مغز و اعصاب تحت نظر باشند.
چه زمانی باید به یک متخصص صرع مراجعه کنم؟
به عنوان یک قاعده، بیماران با ارجاع از یک متخصص دیگر با یک متخصص صرع مشورت می کنند. اغلب این یک متخصص مغز و اعصاب یا یک درمانگر است. بیمارانی که بیش از یک بار حمله از دست دادن را تجربه کرده‌اند یا هوشیاری آنها در طول حمله مختل شده است، باید حتماً با یک متخصص صرع وقت ملاقات داشته باشند.
باید درک کرد که حملات بیماری همیشه با از دست دادن هوشیاری یا تشنج شدید همراه نیست.گاهی اوقات آنها می توانند برای دیگران و خود بیمار نامرئی باشند. اینها به اصطلاح غیبت است. آنها اغلب به عنوان غیبت بیش از حد یک فرد تفسیر می شوند، زیرا می توانند در اعمال یکنواخت، به عنوان مثال، در حرکات جویدن، در توقف گفتار بیان شوند. در عین حال خود بیمار نیز به چنین حملاتی توجهی نمی کند. بنابراین، اگر خویشاوندان متوجه تظاهرات مشابه در عزیزان خود شوند، فرد باید بدون شکست به مشاوره با متخصص صرع برده شود. این باید در اسرع وقت انجام شود.
تشنج های صرع اغلب علائم تومور مغزی، کیست یا آبسه هستند. آنها می توانند در نتیجه یک آسیب مغزی تروماتیک یا در مرحله حاد سکته مغزی رخ دهند (همچنین بخوانید: سکته - علل، انواع، علائم و پیامدها).
قرار ملاقات با متخصص صرع چگونه است؟
در طول ویزیت، پزشک بیمار را به طور مفصل در مورد تشنج‌هایش سؤال می‌کند. پزشک به مدت، دفعات و ماهیت دوره علاقه مند خواهد شد.مهم است که آیا بیمار قبل از شروع حمله هاله ای را تجربه می کند یا خیر، اگر چنین است، باید توضیح داد که چگونه خود را نشان می دهد.
زمان اولین حمله و ارتباط آن با حوادث و بیماری های خاص مهم است. تاریخچه پیشرفت بیماری نیز در اولین قرار ملاقات مورد توجه متخصص صرع خواهد بود. برای ارائه کامل ترین اطلاعات به پزشک، بهتر است تمام مدارک موجود در مورد بیماری را همراه خود داشته باشید. مهم است که در صورت وجود، حقایق مربوط به صرع را به پزشک اطلاع دهید.
پس از تکمیل نظرسنجی، پزشک وارد مرحله بعدی مشاوره می شود. این یک معاینه عصبی از بیمار خواهد بود. هدف آن شناسایی علائم عصبی در بیمار مراجعه کننده به قرار ملاقات است. اگر علائم عصبی تشخیص داده شود، این شواهد نشان می دهد که تشنج های صرع با آسیب ارگانیک مغز مرتبط هستند.
با این حال، تشخیص و تایید کامل تشخیص "صرع" بدون معاینه ابزاری توسط بیمار غیرممکن است. بنابراین، پزشک بدون شکست بیمار را برای تشخیص های اضافی می فرستد.
روش های تشخیصی مورد استفاده صرع شناسان
از جمله روش های معاینه احتمالی که یک متخصص صرع به بیماران خود توصیه می کند موارد زیر است:
- معاینه الکتروانسفالولوژی یا EEG به طور خلاصه؛
- EEG با آزمایش های تحریک کننده، یا EEG در طول خواب (اگر EEG استاندارد کافی نیست)؛
- ویدئو-EEG;
- استفاده از تکنیک های تحریک کننده محرومیت از خواب، تهویه بیش از حد و تحریک نور است؛
- نظارت 24 ساعته EEG;
- نقشه برداری از مغز، که به شما امکان می دهد مکان کانون فعالیت پاتولوژیک را شناسایی کنید؛
- MRI مغز، که امکان حذف تومورها، کیست ها، هامارتوم ها، آنژیوم ها، دیسپلازی قشر مغز و سایر کانون های التهاب را فراهم می کند.
اگر بیمار دارای تشکیل حجمی در مغز باشد، باید با جراح مغز و اعصاب مشورت کند. علاوه بر نتایج معاینات ابزاری.
پزشک به برخی از داده های آزمایشگاهی نیاز دارد، از جمله:
- UAC;
- مطالعه آنزیم کبدی؛
- TANK;
- تست بیلی روبین تام و مستقیم؛
- LDH و غیره.
هنگامی که تشخیص داده شد و ماهیت غیرصرعی تشنج کاملاً منتفی شد، پزشک درمان با داروهای ضد تشنج را تجویز می کند. انتخاب آنها بر اساس نوع تشنج، بر اساس نوع تشخیصی صرع است. اگر تشخیص نادرست انجام شود، این فقط می تواند وضعیت بیمار را تشدید کند، زیرا او شروع به مصرف داروهای قوی که برای او نامناسب است می کند. بنابراین، تنها یک متخصص صرع واجد شرایط می تواند بیماران مبتلا به صرع را درمان کند.همچنین وظیفه او نظارت بر وضعیت بیمار در طول درمان دریافت شده است.
