علائم و درمان اکتینومیکوز دهان
یک بیماری عفونی که با شکل مزمن دوره و یک فرآیند التهابی خاص مشخص می شود، اکتینومیکوز نامیده می شود. علت بروز آن قارچ های تابشی یعنی اکتینومیست هایی است که وارد بدن شده اند.
شکست اکتینومایکوز حفره دهان کاملاً گسترده است. تقریباً در نیمی از بیماران مبتلا به اکتینومیکوز، ناحیه گردن و صورت دچار مشکل می شود. بیشتر افراد در رده میانسالی بیمار هستند، اگرچه کودکان، چه کودکان پیش دبستانی و چه دانش‌آموزان مدرسه، اغلب در محدوده میکروب‌ها قرار می‌گیرند.
شایع ترین علت بیماری خود عفونت (خود عفونت) است. قارچ های تابشی که در حفره دهان زندگی می کنند فعال می شوند و با به دست آوردن شکل بیماری زا بر دفاع بدن غلبه می کنند.ناقلان عفونت پلاک روی دندان، پوسیدگی، تارتار، بیماری لثه هستند.
دانشمندان بر این باورند که قارچ های درخشان می توانند برای مدت طولانی در حفره دهان زندگی کنند بدون اینکه آسیبی به بدن وارد کنند. اما به محض اینکه یکپارچگی غشای مخاطی نقض شود، آنها ساپروفیت نیستند و شروع به نفوذ به بافت می کنند - اکتینومیکوز ناحیه فک و صورت رخ می دهد. این روند بیشتر گسترش می یابد و به تدریج پریوستئوم و بافت استخوانی را می گیرد. ناحیه آسیب دیده استخوان می میرد و رد می شود، استئومیلیت روی فک تشخیص داده می شود.
یافتن عفونت با اکتینومیکوز از منابع خارجی بسیار نادرتر است. همان قارچ های تابشی عامل بیماری باقی می مانند، اما با یک گیاه یا گرد و غبار وارد بدن می شوند. فرد به ندرت در معرض چنین خطری قرار می گیرد؛ در بیشتر موارد، حیوانات علف خوار تحت تأثیر قرار می گیرند.
برای انسان، محتمل ترین مکان برای نفوذ اکتینومیست ها دندان ها هستند. و نه تنها از بین رفته، بلکه دندان های عقل نیز که برای مدت طولانی نمی توانند بیرون بیایند.لثه ملتهب، پاکتی که اگر دندان راه خروجی پیدا نکند، مطمئناً تشکیل می شود، به عنوان سکوی پرشی برای نفوذ قارچ های درخشان به بافت ها عمل می کند.
به نفوذ و ضربه آنها، آسیب به لثه های باقی مانده پس از کشیدن دندان کمک می کند. محل های محلی سازی اکتینومیکوز در حفره دهان زخم های بعد از عمل، لثه ها، زبان است.
بیشتر اوقات، اکتینومیکوز ناحیه گردن و صورت و فک پایین را تحت تأثیر قرار می دهد. طرح نفوذ به شرح زیر است: ضربه، جراحی، تزریق یکپارچگی اپیتلیوم را نقض می کند و این برای ورود عامل اکتینومیکوز به بافت کافی است.
علائم اکتینومیکوز دهان
در ابتدا، این بیماری عملاً آشکار نمی شود. گره های متراکم-گرانولوم یا اکتینومیکوم که در عمق بافت ها یا داخل غشای مخاطی ایجاد می شوند، باعث ایجاد یک فرآیند التهابی حاد یا افزایش دما نمی شوند. فرد بیمار احساس طبیعی می کند.
هنگامی که از هم پاشیدگی گره ها شروع می شود که با خروج چرک از فیستول های باریک همراه است، مسمومیت بدن مشهود است. با سردرد، ضعف عمومی، دمای زیر تب همراه است. اگر گره ها روی فک پایین متمرکز شده باشند، ممکن است اسپاسم تشنجی عضلات دهان یا قفل شدن فک که غذا خوردن را دشوار می کند.
در محلی که گره ها با یکدیگر ادغام می شوند، ارتشاح ملتهب معمولاً به شدت فشرده می شود، که به عنوان پایه ای برای تشخیص اکتینومیکوز عمل می کند. در وسط انفیلترات، سوراخ هایی شبیه نوک سینه قابل مشاهده است. رنگ آنها قرمز است، به نظر می رسد که روی سطح بیرون زده اند. و فیستولها خود چرک ترشح می کنند، مایع در قوام، دانه های خاکستری مایل به زرد در آن قابل توجه است که قطر آنها از 1 میلی متر تجاوز نمی کند. دانه ها را گرانول گوگرد یا اجسام بولینگر می نامند. این ها دروسن هستند - مستعمرات قارچ ها که توسط میسلیوم تشکیل می شوند. وجود دروسن هر دلیلی برای تشخیص نهایی می دهد.
در صورت وجود شک و تردید، آنها به آزمایش حساسیت پوستی متوسل می شوند که در آن از اکتینولیزات استفاده می شود - عصاره پروتئینی کشت.اگر بدن تحت تأثیر اکتینومیکوزیس قرار گرفته باشد، تشخیص با تظاهرات بالینی بیماری تأیید می شود: هیپرمی و ادم که پس از 24 ساعت در محل تزریق ایجاد می شود.
درمان اکتینومیکوز دهان
درمان اکتینومیکوز حفره دهان در درجه اول با هدف تقویت بافت ها، بازگرداندن سودمندی عملکردی آنها و تقویت ایمنی است. اگر درمان در بیمارستان انجام شود، تزریق خون تجویز می شود. ویتامین C، مولتی ویتامین، عصاره آلوئه، کلسیم گلوکونات، روغن ماهی غنی شده، تابش کوارتز برای تقویت بدن تجویز می شود.
در بیشتر موارد، فلور غیر اختصاصی موجود در کانون به فرآیندهای التهابی کمک می کند. با آنتی بیوتیک ها در ترکیب با داروهای سولفونامید قابل درمان است.
کانون‌های عفونت دائماً با آماده‌سازی‌های خاصی شسته می‌شوند که باکتری‌ها را از بین می‌برند، تورونداهای آغشته به آنتی‌بیوتیک تزریق می‌شوند.
