علائم و درمان آبله مرغان
آبله مرغان یا همان طور که به آن آبله مرغان نیز گفته می شود یک بیماری ویروسی است. دوره حاد دارد. تظاهرات اصلی این بیماری یک بثورات حباب کوچک است که تمام بدن فرد مبتلا را می پوشاند. ویروس از طریق قطرات هوا منتقل می شود و بسیار مسری است.
پس از تماس با فرد مبتلا، ممکن است از یک تا 3 هفته طول بکشد تا اولین علائم ظاهر شوند. در این زمان، خود شخص افراد دیگر را آلوده می کند، بدون اینکه شک کند که قبلاً بیمار است.
آبله مرغان در کودکان آسان است. بزرگسالان شدیدتر از این بیماری رنج می برند. همین امر در مورد نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نیز صدق می‌کند.
علائم آبله مرغان
این بیماری با تب و بثورات پوستی ظاهر می شود.
علائمی که نشان دهنده ابتلا به آبله مرغان است:
- واکنش هیپرترمیک بدن. دمای بدن به 38 درجه سانتیگراد افزایش می یابد، ضعف عمومی و خستگی افزایش می یابد.
- بثورات صورتی یا قرمز روی پوست ظاهر می شود.
- بثورات شبیه تاول است.
- وقتی حباب ها باز می شوند، با پوسته هایی به رنگ زرد پوشیده می شوند.
- مردی از سردرد شاکی است.
- فرد آلوده ممکن است شروع به معده درد کند.
نخستین نشانه
بیماری حاد ایجاد می شود، فرد دچار ضعف در بدن می شود، دمای بدنش بالا می رود. بثورات در سراسر پوست، روی صورت، روی پلک ها، در مو ظاهر می شود.
ابتدا بثورات قرمز و گرد هستند و سپس شروع به بالا رفتن از سطح پوست می کنند. بعد از چند ساعت، بثورات به تاول تبدیل می شوند. آنها اندازه های مختلفی دارند (قطر 1-5 میلی متر). این حباب ها از نظر ظاهری شبیه قطرات آب روی پوست هستند.
پس از 2 روز دیگر، حباب ها خشک شده و با پوسته پوشیده می شوند. بعد از یک هفته می افتند. به عنوان یک قاعده، هیچ زخمی در محل ضایعه وجود ندارد.
بعد از آبله مرغان منتقل شده هیچ اثری روی پوست باقی نمی ماند، زیرا بثورات روی لایه زایای اپیدرم تأثیر نمی گذارد. با این حال، گاهی اوقات زخم ها هنوز باقی می مانند. این زمانی اتفاق می‌افتد که یک فرد بثورات پوستی را شانه کند. با چنین قرار گرفتن در معرض شدید، لایه جوانه درم آسیب می بیند.
آبله مرغان سیر مواج دارد. این با این واقعیت مشخص می شود که پوسته های قدیمی خشک می شوند و می ریزند و حباب های جدید دوباره تشکیل می شوند. تعداد بثورات همیشه در حال افزایش است. بنابراین، 3 نوع بثورات فوراً روی درم یافت می شود: پوسته، لکه ها و وزیکول ها.این به مدت 5-14 روز ادامه دارد. در عین حال، یک فرد ممکن است دمای بدن بالایی داشته باشد. پس از افتادن پوسته ها، زخم ها باید کوچک شوند. چند روز دیگر طول می کشد.
دوره کمون پس از عفونت با ویروس واریسلا-زوستر 10-23 روز طول می کشد.
علل آبله مرغان
این بیماری توسط ویروس هرپس، یعنی واریسلا زوستر ایجاد می شود. علاوه بر آبله مرغان، این ویروس می تواند باعث تبخال نیز شود.
در محیط، ویروس اگر در معرض نور خورشید قرار گیرد به سرعت می میرد. در دمای +52 درجه به مدت نیم ساعت فعالیت خود را حفظ می کند. این ویروس از اشعه ماوراء بنفش می ترسد، اما در برابر دمای پایین بسیار مقاوم است. می تواند از یخ زدن و ذوب شدن زنده بماند.
ویروس پس از خروج از بدن انسان بیش از 10 دقیقه زنده نخواهد ماند. بنابراین، عفونت هنگام استفاده از وسایل خانگی مشترک بسیار نادر است.
منبع شیوع آبله مرغان یک فرد بیمار است. او 2 روز قبل از اینکه اولین عناصر بثورات را داشته باشد شروع به انتشار ویروس در محیط خارجی می کند. تا زمانی که تمام عناصر بثورات خشک شوند و عناصر جدید دیگر ظاهر نشوند، فرد مسری باقی می ماند.
منبع شیوع آبله مرغان فردی است که از هرپس زوستر رنج می برد. هر دوی این عفونت ها توسط یک ویروس ایجاد می شوند.
ویروس از طریق قطرات هوا منتقل می شود. حساسیت به آن برابر 100 درصد است. پس از عفونت، فرد دارای ایمنی قوی است. ممکن است دوباره به آبله مرغان مبتلا شوید، اما به ندرت اتفاق می افتد.
انواع آبله مرغان
آبله مرغان می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. همه این اشکال معمول آبله مرغان هستند.اگر فردی به شکل خفیف عفونت مبتلا باشد، دمای بدن او بیش از 38 درجه سانتیگراد افزایش نمی یابد، بثورات کمی روی پوست وجود دارد. بثورات توسط عناصر منفرد نشان داده می شود. بیش از 4 روز ذخیره نمی شود.
اگر بیمار دارای فرم متوسط بیماری باشد، علائم مسمومیت افزایش می یابد، دمای بدن به 38.5 درجه سانتیگراد افزایش می یابد، عناصر زیادی از بثورات وجود دارد، همه آنها خارش زیادی دارند. دوره حاد به مدت 4-5 روز ادامه دارد. پس از توقف ظاهر شدن بثورات، دمای بدن به حالت عادی باز می گردد.
اگر بیمار به شکل شدید آبله مرغان مبتلا باشد، بثورات فراوان هستند، نه تنها روی پوست، بلکه روی غشاهای مخاطی نیز ظاهر می شوند. دمای بدن به مقادیر تب می رسد، بیمار احساس بیماری می کند و استفراغ می کند، از خوردن امتناع می کند، بد می خوابد. بثورات بسیار خارش دارند. مرحله حاد بیماری حدود 7-9 روز طول می کشد.
آبله مرغان گاهی اوقات می تواند یک دوره غیر معمول داشته باشد. چنین عفونتی نادر است، اغلب در کودکان با سیستم ایمنی ضعیف تشخیص داده می شود، به عنوان مثال، پس از ابتلا به سرطان خون، در طول درمان با استروئیدها و سیتواستاتیک ها.
آبله مرغان با علائم تشدید شده می تواند از انواع زیر باشد:
- شکل تعمیم یافته (احشایی یا منتشر). دمای بدن فرد بالا می رود. او به سطح تب می رسد. مسمومیت بدن به شدت مشخص است، حباب های زیادی روی بدن وجود دارد. آنها حتی بر روی غشاهای مخاطی و اندام تناسلی ظاهر می شوند.
- شکل هموراژیک بیماری. بثورات با خونریزی های زیر جلدی همراه است، آنها در ناحیه غشاهای مخاطی قابل توجه هستند. بیمار از خونریزی مکرر بینی شکایت می کند، استفراغ همراه با خون ایجاد می کند. ممکن است خونریزی در اندام های داخلی رخ دهد.
- شکل گانگرنی این بیماری. علاوه بر بثورات، نواحی نکروز یا قانقاریا روی پوست انسان ظاهر می شود. آنها با یک دلمه سخت پوشیده شده اند، هنگامی که پوسته می افتد، نقص های زخمی در داخل قابل مشاهده خواهد بود.
آبله مرغان در گروه های سنی مختلف
آبله مرغان در بزرگسالان شدیدترین است. این بیماری با پنومونی و آنسفالیت پیچیده می شود.
اگر بیماری در خانم باردار به خصوص در سه ماهه اول ایجاد شود، می تواند باعث مرگ داخل رحمی جنین شود. هنگامی که آبله مرغان در یک زن باردار در مراحل بعدی ایجاد می شود، با شروع زودرس زایمان یا تولد کودک مبتلا به آبله مرغان مادرزادی تهدید می شود. چنین کودکانی با انتشار ویروس تبخال در سراسر بدن و مسمومیت آن می میرند.
کودکان زیر ۲ ماه به ندرت به آبله مرغان مبتلا می شوند. اگر عفونت قبل از یک سالگی کودک اتفاق افتاده باشد، عواقب جدی از جمله التهاب گوش، ذات‌الریه، پیودرما و غیره را در پی خواهد داشت.
عوارض آبله مرغان
بیشتر مردم در دوران کودکی به آبله مرغان مبتلا می شوند و پس از آن دیگر به این عفونت مبتلا نمی شوند. با این حال، ویروس تبخال که باعث آبله مرغان شده است تا آخر عمر در بدن باقی می ماند. گاهی اوقات در بزرگسالان دوباره فعال می شود که منجر به ظاهر شدن بثورات می شود. در این مورد، گفته می شود که فرد مبتلا به زونا یا تبخال می شود.
بعد از ابتلا به آبله مرغان، جای زخم روی پوست فرد باقی می ماند. به آنها ospin می گویند. اغلب، چنین آثاری در نوجوانان باقی می ماند. اگر پوک مارک ها بزرگ بودند، تا آخر عمر باقی می مانند. وقتی جوش‌های پوستی موقتی هستند، طی 6 تا 12 ماه از بین می‌روند.
گاهی پیش می آید که زن حامله ای به آبله مرغان مبتلا می شود که هر روز باید فرزندی به دنیا بیاورد. در این حالت نوزاد با نوع شدید عفونت متولد می شود.
خطر دیگر آبله مرغان ایجاد عوارضی است که با اضافه شدن فلور باکتریایی همراه است. یک فرد ممکن است به آنسفالیت، ذات الریه، التهاب مغز و غیره مبتلا شود.
تشخیص آبله مرغان
تشخیص بیماری دشوار نیست، زیرا دارای مجموعه ای از علائم معمولی است. روش های تحقیقات آزمایشگاهی به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد. اغلب این امر زمانی ضروری است که عفونت سیر غیر معمول داشته باشد. در این مورد می توان آزمایش های باکتریولوژیک و بیوشیمیایی خون را انجام داد. اگر عوارض بیماری ایجاد شود، ممکن است برای بیماران سونوگرافی، اشعه ایکس و سایر تکنیک های ابزاری تجویز شود. مجموعه خاص آنها به ویژگی های دوره بیماری بستگی دارد.
درمان آبله مرغان
بستری شدن بیمار با عفونت بدون عارضه در بیمارستان لازم نیست. هدایت تلاش ها برای جلوگیری از پیشرفت عواقب شدید بیماری مهم است. رعایت قوانین مراقبت از بثورات پوستی که با هدف جلوگیری از ورود فلور باکتریایی به عیوب باز انجام می شود، ضروری است.
اگر بیماری با افزایش دمای بدن همراه باشد، فردی دچار سردرد شدید، مشکلات تنفسی شود، باید با آمبولانس تماس گرفته و برای درمان به بیمارستان مراجعه کنید.
درمان آبله مرغان به اجرای فعالیت های زیر کاهش می یابد:
- رعایت یک هفته استراحت در بستر.
- رژیم. باید روی محصولات لبنی، غذاهای گیاهی، غذاهای غنی شده تاکید شود. حذف غذاهای تند، شور و ترشی از منو ضروری است، توصیه می شود مرکبات را کنار بگذارید. واقعیت این است که بثورات نه تنها روی پوست، بلکه در حفره دهان نیز ظاهر می شوند و استفاده از محصولات حاوی اسید می تواند باعث تحریک غشاهای مخاطی شود.
- شما باید آب کافی بنوشید.
- ملحفه باید بیشتر از حد معمول تعویض شود. در مورد لباس زیر هم همینطور. اتو پس از شستشو توصیه می شود.
- بعد از غذا دهان خود را بشویید.
پوسته هایی که عناصر راش را می پوشانند، اجازه جدا شدن ندارند. این به این واقعیت کمک می کند که عفونت به احتمال زیاد وارد زخم شود. علاوه بر این، یک اسکار قابل توجه در مکان های آسیب باقی می ماند. برای اینکه به طور تصادفی پوسته پاره نشود، باید ناخن های خود را کوتاه کنید، دست های خود را مرتب بشویید. کودکان خردسال باید دستکش نخی را روی دستان خود بپوشند. این احتمال آسیب به عناصر راش در طول خواب را کاهش می دهد.
آبله مرغان دلیلی برای بستری کردن کودک نیست. با این حال، باید اطمینان حاصل کنید که او در بازی های فعال و در فضای باز شرکت نمی کند. هنگامی که دمای بدن تثبیت شد و تمام عناصر بثورات با پوسته پوشانده شدند، امکان بیرون رفتن وجود دارد. تصمیم گیری در مورد امکان مراجعه به موسسات آموزشی توسط پزشک انجام می شود.
مراقبت از راش
اگر پوسته پاره شد و عفونت وارد زخم شد، باید از پماد با اثر ضد باکتریایی روی ناحیه آسیب دیده استفاده شود.
مواد خارجی با اجزای بی حس کننده روی عناصر خارش دار بثورات که در فرج قرار دارند استفاده می شود.
اگر پوست را با آب جوشیده با سرکه پاک کنید و سپس با پودر تالک بپاشید زیاد خارش نمی کند.
برای اینکه جوش های تاول زا سریعتر خشک شوند، توصیه می شود آن را با پرمنگنات پتاسیم با غلظت 10٪ یا رنگ سبز چرب کنید. می توانید از دلاکسین نیز استفاده کنید.
اگر دمای بدن از 38 درجه سانتی گراد بالاتر رفت، باید با مصرف پاراستامول یا ایبوپروفن آن را کاهش داد.
حمام کردن با کریستال های پرمنگنات پتاسیم حل شده در آن مجاز است. وقتی عناصر جوش خشک شدند، می توانید با آب معمولی حمام کنید، اما نباید آن را خیلی داغ کنید.
داروها
داروهای قابل استفاده برای درمان آبله مرغان:
- اینترفرون.
- Aciclovir Hexal.
- Viru-Merz Serol.
- Hyporamine.
- Balm Psilo.
- Epigen صمیمی.
- Delaxin.
اگر پوست بسیار خارش دارد، می توانید Suprastin مصرف کنید.
آبله مرغان و هر بیماری دیگری که با دمای بدن بالا همراه باشد نباید به کودکان آسپرین داده شود. این دارو می تواند عارضه خطرناکی به نام سندرم ری را تحریک کند. او جان کودک را تهدید می کند.
اسیکلوویر برای درمان زنان باردار مجاز نیست زیرا دارای خواص جهش زایی است.
اگر عوارض باکتریایی در پس زمینه آبله مرغان ایجاد شود، بیمار باید آنتی بیوتیک مصرف کند. انتخاب آنها باید توسط پزشک انجام شود.
اگرچه پزشکی در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری داشته است، کنترل ویروس تبخال که باعث آبله مرغان می شود به هر طریقی دشوار است.هنگامی که وارد سلول های بدن انسان می شود، تأثیر آن مشکل ساز است، بنابراین داروهای زیادی برای درمان این بیماری وجود ندارد. تقریباً همه آنها به متوقف کردن علائم بیماری منجر می شوند.
اگر دمای بدن با آبله مرغان 4 روز پس از ظاهر شدن اولین راش کاهش نیافت، باید با پزشک مشورت کنید.
پیشگیری از آبله مرغان
هر فردی که به آبله مرغان مبتلا می شود منبع عفونت است. بنابراین، او باید در انزوا باشد، نه در مؤسسات آموزشی، نه سر کار. محدودیت تماس ها تا زمانی که عناصر جدید راش تشکیل نشوند ادامه دارد.
اگر با یک فرد بیمار تماس داشتید، باید در 2 هفته آینده مراقب سلامتی خود باشید. در دایره یک خانواده نمی توان جلوی شیوع بیماری را گرفت.
اصلی ترین اقدام پیشگیرانه در برابر انتشار ویروس آبله مرغان، واکسیناسیون است. این به فرد ایمنی طولانی مدت می دهد که سال ها طول می کشد. در ژاپن، مطالعه‌ای انجام شد که نشان داد 20 سال پس از معرفی واکسن Okavax، مردم 100٪ در برابر آبله مرغان مصون هستند.
طرح واکسیناسیون:
- واکسن Varylrix. تنها پس از رسیدن کودک به یک سال، در یک دوز (0.5 میلی لیتر) تجویز می شود. پس از 6-10 هفته، واکسیناسیون تکرار می شود.
- واکسن Okavax. این یک بار برای کودک بزرگتر از یک سال تجویز می شود. دوز 0.5 میلی لیتر است.
- پیشگیری اورژانسی را می توان با هر نوع واکسنی انجام داد. در این حالت در 96 ساعت اول پس از تماس خطرناک 0.5 میلی لیتر از دارو به بیمار تزریق می شود.
کودکان زیر یک سال واکسینه نمی شوند. اگر بزرگسالی در کودکی آبله مرغان نداشته و با فرد مبتلا تماس داشته است، باید به پزشک مراجعه کنید.به تعویق انداختن مراجعه به پزشک در صورتی که صحبت از یک زن باردار یا فردی با ایمنی ضعیف و همچنین افرادی است که تحت پیوند مغز استخوان قرار گرفته اند ممنوع است.
کدام دکتر آبله مرغان را درمان می کند؟
اگر کودک شما علائم آبله مرغان را دارد، باید با پزشک اطفال خود تماس بگیرید. اگر بیماری در بزرگسالان ایجاد شود، باید با یک درمانگر مشورت کنید که قبلاً شما را به متخصص بیماری‌های عفونی ارجاع می‌دهد.
