Lumbago: علل، علائم و درمان
اگر بدن خود را با تمرینات بدنی بیش از حد فشار دهید، می توانید به آن آسیب بزنید. اغلب این ستون فقرات در کمر است که آسیب می بیند. کمر درد شدیدی است که در نتیجه فشار بیش از حد ستون فقرات ایجاد می شود. اگرچه عوامل دیگری می توانند باعث ایجاد کمردرد شوند، که همه باید از آن آگاه باشند.
Lumbago - چیست؟
لومباگو یک آسیب شناسی نیست، بلکه نشانه ای از یک اختلال است. با درد شدید تیراندازی در ستون فقرات ظاهر می شود. لومباگو را لومبالژی حاد دیسکوژنیک نیز می نامند. با کمر، ساختارهای ستون فقرات از بین می روند. این درد است که نشان دهنده یک اختلال در حال رشد است.لومباگو ممکن است برای اولین بار در سنین پایین رخ دهد. بیماران 25 ساله و بالاتر برای کمردرد به دنبال مشاوره پزشکی هستند.
درد حاد در ستون فقرات را نباید تحمل کرد، زیرا عدم درمان منجر به مزمن شدن روند پاتولوژیک می شود. درد به همراه دائمی فرد تبدیل می شود که بر کیفیت زندگی او تأثیر منفی می گذارد. بنابراین، هنگامی که علائم مشخص ظاهر می شود، لازم است با یک متخصص مشورت کنید.
لومباگو با افزایش درد در هنگام راه رفتن، خم شدن، سرفه مشخص می شود. با پیشرفت آسیب شناسی، درد به باسن و اندام تحتانی گسترش می یابد. در آینده، حتی قرار دادن بدن در حالت مستقیم برای فرد دشوار خواهد شد.
لومباگو اغلب با سیاتیک اشتباه گرفته می شود. نوعی آسیب شناسی به عنوان lumboischialgia وجود دارد. این بیماری با ترکیبی از کمر با سیاتیک مشخص می شود. در این حالت، درد به دلیل تغییر شکل عضلات، رباط ها و بافت های استخوانی رخ می دهد.
تفاوت لومباگو و لومبدنیا چیست؟
تفاوتهای اصلی بین کمر و لومبالژیا در جدول ارائه شده است.
| Lumbago | لومبالژیا |
| درد برای فرد حاد و غیرمنتظره است. ظرف چند دقیقه قدرت می‌گیرد. | درد به تدریج طی چند روز افزایش می یابد. |
| درد حاد است، بلافاصله پس از بروز کمردرد رخ می دهد. | درد در ساعات صبح به اوج خود می رسد. |
| درد در حالت استراحت فروکش می کند. | درد با حرکت فرد کمتر می شود. |
| دردی که با سرفه و عطسه تشدید می شود. | درد هنگام ایستادن یا نشستن طولانی مدت بدتر می شود. |
| عضلات اسپاسمیک هستند، اما نه بیش از حد. | اسپاسم عضلانی کاملاً شدید است. |
| مرکز درد در ناحیه کمر است. | درد به باسن و ران می رسد. |
| مستعد آسیب شناسی افرادی هستند که سبک زندگی غیر فعال دارند. | افرادی که در ورزش فعالیت می کنند و افرادی که کمر خود را تحت فشار قرار می دهند بیشتر در معرض آسیب هستند. |
| درد در عرض چند روز از بین می رود. حمله بیش از 7 روز طول نمی کشد. | درد مزمن است، اگر درمان وجود نداشته باشد، به طور مداوم فرد را آزار می دهد. |
علل کمر
کمردرد به دلیل این واقعیت است که رشته های عصبی به شدت تحریک می شوند. این امر در مورد اعصابی که در حلقه فیبرینوس، در رباط‌های اطراف و در بدنه‌های مهره قرار دارند، صدق می‌کند.
علل اصلی کمردرد:
- استئوکندروز.
- فتق دیسک.
- کشیدگی عضلات پشت در ناحیه کمر.
- جابجایی دیسک های ستون فقرات.
- تومور مهره ای.
- ناهنجاری های مادرزادی ستون فقرات با کاهش فاصله طبیعی بین مهره ها.
علت اصلی کمردرد پوکی استخوان است. اگر با بیرون زدگی فتق عارضه پیدا کند، درد افزایش می یابد.
علل داخلی کمر
دلایل داخلی برای ایجاد کمردرد عبارتند از:
- جابجایی مهره پوشاننده نسبت به مهره زیرین.
- Kyphosis.
- تنگی.
- فیبرومیالژیا.
- استئومیلیت.
- اسپوندیلیت آنکیلوزان.
- تنگ شدن مزمن کانال مرکزی نخاع در ناحیه کمر.
- نئوپلاسم های توموری کبد و کلیه.
- ضایعات عفونی ستون فقرات.
- بیماری مفصل روماتوئید.
- تاثیر استرس بر بدن.
- بیماری های موثر بر سیستم عصبی.
- التهاب عضلات پایین تنه.
علل بیرونی
لومباگو می تواند تحت تأثیر عوامل خارجی ایجاد شود، از جمله:
- اضافه بار فیزیکی.
- کم خنک شدن یا گرم شدن بیش از حد بدن.
- در پیش نویس بودن.
- ماندن در یک موقعیت ناخوشایند برای مدت طولانی.
- بیماری های سرماخوردگی.
- مصدوم کمر.
- انجام حرکات ناگهانی.
- در وضعیت ناراحت کننده یا از نظر آناتومی نادرست بخوابید.
علائم کمر
لومباگو به طور غیرمنتظره ای برای فرد رخ می دهد. درد تیز، کوبنده، مانند کمر است، اما گاهی اوقات ممکن است ضربان دار باشد. شدت آن به حدی است که فرد را مجبور می کند همه چیز را رها کند و در موقعیت اولیه یخ بزند. حمله از 30 دقیقه تا چند ساعت طول می کشد. سپس کمی کاهش می یابد، اما در شب دوباره قدرت می گیرد.
علائم اصلی کمردرد:
- اسپاسم عضلانی. در ناحیه کمر متمرکز است، اما درد فرد را مجبور می کند که باسن، کمر و باسن را سفت کند. آنها در لمس متراکم می شوند، متورم می شوند.
- تخریب تحرک. صاف کردن یا خم کردن بدن، تغییر وضعیت برای بیمار دشوار است.
- وضعیت دراز کشیدن. اگر فردی آن را بگیرد، تحمل درد راحت‌تر است.
- بی حسی اندام تحتانی.
سایر علائم کمردرد عبارتند از:
- افزایش ضعف کلی.
- تخریب فرآیندهای گوارشی.
- یبوست.
- افزایش ادرار.
- اختلالات در عملکرد اندام های تناسلی.
بیماری کمر: طبقه بندی و مراحل بیماری
بسته به مدت حمله، 3 نوع بیماری وجود دارد:
- لومباگوی حاد. حمله حدود ۴ هفته طول می کشد.
- لوباگوی تحت حاد. حمله بیش از ۳ ماه طول نمی کشد.
- لمباگوی مزمن. درد فرد را بیش از ۳ ماه تعقیب می کند.
این طبقه بندی توسط پزشکان در موسسات پزشکی استفاده می شود.
2 مرحله کمردرد نیز وجود دارد:
- مرحله فعال. با درد شدید مشخص می شود و مربوط به دوره حاد حمله است. برای انسان هر حرکتی حتی بی اهمیت ترین حرکت دردناک است.
- مرحله منفعل. درد در فرد ادامه دارد، اما با چنین نیرویی و نه به دفعات در مرحله فعال رخ می دهد. استرس فیزیکی روی بدن می تواند باعث ایجاد درد شود. اغلب افراد مبتلا به مرحله غیرفعال کمر به پزشک مراجعه نمی کنند.
تشخیص کمر
برای تشخیص کمر و پی بردن به علت حمله، باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. در طول معاینه، پزشک درجه شدت درد، ماهیت آن را تعیین می کند. او وضعیت ماهیچه های کمر و همچنین دامنه حرکتی که در دسترس فرد است را ارزیابی می کند.
پس از معاینه، پزشک به بیمار برای آزمایش ادرار و خون ارجاع می دهد. این میزان شدت فرآیند التهابی را تعیین می‌کند.
سایر اقدامات تشخیصی عبارتند از:
- اشعه ایکس. این مطالعه به شما امکان می دهد درجه آسیب به مهره ها را ارزیابی کنید، آسیب احتمالی، رشد تومور و ناهنجاری های رشدی آنها را شناسایی کنید. اشعه ایکس از نظر تشخیص پوکی استخوان و جابجایی مهره ها آموزنده است.
- MRI. این مطالعه اطلاعاتی در مورد وضعیت نخاع و دیسک‌های بین مهره‌ای ارائه می‌دهد.
- CT. این روش تشخیصی آموزنده تر از رادیوگرافی است. به لطف اجرای آن، می توان یک تصویر سه بعدی از ستون فقرات به دست آورد که به پزشک اجازه می دهد حتی آسیب جزئی به بافت های معاینه شده را تشخیص دهد.
- Scintigraphy. در طول عمل، ایزوتوپی که در مهره‌ها تجمع می‌یابد به بدن بیمار تزریق می‌شود.پس از آن، دکتر یک سری عکس می گیرد. تمام نواحی که آسیب هایی به شکل حفره های چرکی، نئوپلاسم های تومور و فرآیندهای التهابی دارند روی آنها قابل مشاهده خواهد بود.
درمان
وظیفه اصلی درمان کمر، تسکین حمله حاد درد است. برای انجام این کار، باید ستون فقرات کمری را به طور کامل تخلیه کنید. برای کاهش شدت فرآیند التهابی، برای از بین بردن اسپاسم و درد، مصرف داروهای NSAID و همچنین آغشته به محل درد با پماد ضد التهابی ضروری است. پزشک باید دارو تجویز کند.
در صورت درد بسیار شدید که برداشتن آن حتی با تزریق مشکل است، به بیمار بلوک داده می شود. نووکائین یا یک داروی هورمونی مستقیماً به ناحیه آسیب دیده تزریق می شود. فقط یک پزشک آموزش دیده می تواند در ایجاد محاصره شرکت کند. اگر دارو به طور نادرست تجویز شود، ممکن است فرد به دلیل آسیب قابل توجه به ستون فقرات ناتوان باقی بماند.
دکتر Evdokimenko - کمردرد حاد: نحوه درمان. فتق دیسک، کمر، سیاتیک، سیاتیک:
ویژگی های کمر در دوران بارداری
بارداری اغلب باعث بروز کمردرد می شود. این به دلیل جابجایی مهره ها و انبساط استخوان های لگن است. اغلب، کمر در زنان بالای 25 سال در حال زایمان تأثیر می گذارد.
برای مقابله با نقض و کاهش درد، باید با متخصص کایروپراکتیک یا استئوپات تماس بگیرید. کارشناسان توصیه می‌کنند که زنان ورزش‌های فیزیوتراپی را انجام دهند، به ماساژ درمانگر مراجعه کنند و از بانداژ مخصوص استفاده کنند.
زنان باردار از مصرف NSAIDها و غضروف‌های غضروفی منع می‌شوند، زیرا می‌توانند به سلامت کودک آسیب جدی وارد کنند و باعث ایجاد ناهنجاری‌های رشدی در او شوند.
از پمادها و کمپرس های گرم کننده استفاده نکنید، زیرا خطر خونریزی رحم و سقط خود به خودی افزایش می یابد. اگر یک زن دچار حمله حاد شد، باید دراز بکشد و یخ را به قسمت پایین کمر بمالد. به شرطی که درد به مدت 2 روز ادامه داشته باشد، باید با متخصص تماس بگیرید.
زنان باردار نباید عکس برداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن انجام دهند. این روش ها به ویژه در مراحل اولیه خطرناک هستند.
درمان جراحی
اگر درمان محافظه کارانه نتایج مطلوب را به همراه نداشته باشد، جراحی لازم است. توسط جراح مغز و اعصاب انجام می شود، بیمار تحت بیهوشی عمومی خواهد بود. چنین درمانی نه تنها با هدف از بین بردن درد، بلکه در از بین بردن علت کمر انجام می شود. انواع اصلی جراحی:
Kyphoplasty. این عمل به شما امکان می دهد شکل صحیح را به مهره ها بدهید. این دارو برای بیمارانی که دچار آسیب دیدگی یا ناهنجاری شدید ستون فقرات هستند تجویز می شود. دندان مصنوعی از فولاد جراحی یا مواد دیگر ساخته شده است.
دیسککتومی. هدف از این عمل ترمیم فتق است. در طی عمل، دیسک ستون فقرات آسیب دیده (قسمتی یا کامل) برداشته می شود.
فورامینوتومی. در طول این عمل، پزشک قطعاتی از دیسک یا ستون فقرات را که به ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کند، برمی‌دارد.
راه های دیگری برای کمک به بیماران مبتلا به کمر وجود دارد. با این حال، آنها در موارد شدید متوسل می شوند.
درمان های جایگزین برای کمر
می توانید حداقل 2 یا حتی 3 روز پس از شروع حمله به کمک یک فیزیوتراپیست متوسل شوید. هدف از این روش ها عادی سازی گردش خون در ناحیه کمر، کاهش تورم بافت و از بین بردن پاسخ التهابی است. عبور از روش های فیزیوتراپی به شما امکان می دهد تعداد داروهای مصرفی را کاهش دهید.
فیزیوتراپی
مغناطیس درمانی. میدان های مغناطیسی در ناحیه کمر اعمال می شود. این به شما امکان می دهد تورم بافت را کاهش دهید، واکنش التهابی را از بین ببرید و شدت درد را کاهش دهید. یک درمان حدود 20 دقیقه طول می کشد.
درمان دیادینامیک. پزشک روی ناحیه آسیب دیده با جریان پالس عمل می کند که تورم و درد را کاهش می دهد. درمان می تواند برای 7-12 روز ادامه یابد. اقدامات روزانه انجام می شود.
آمپلی پالس درمانی. ضربه بر روی بدن توسط جریان های سینوسی انجام می شود. چنین درمانی به شما امکان می دهد با درد کنار بیایید و فرآیندهای بهبودی در رشته های عصبی و ماهیچه ها را شروع کنید. دوره شامل 7-10 روش است.
تابش اشعه ماوراء بنفش. در عرض 3-5 روز، 3 بیودوز پرتو داده می شود.
الکتروفورز.
موکسوتراپی. این روش با هدف گرم کردن ستون فقرات کمری انجام می شود. این به شما امکان می دهد اسپاسم را از بین ببرید و اثر ضد درد ایجاد کنید.
سنگ درمانی. اثرات این روش: تسکین اسپاسم، بهبود متابولیسم، بازیابی بافت های آسیب دیده.
درمان دستی برای کمر
درمان دستی شامل مطالعه نواحی آسیب دیده توسط متخصص است. پزشک روی مهره های بیمار عمل می کند و به لطف آن می توان با مشکل کنار آمد. گاهی اوقات کمک یک متخصص کایروپراکتیک به شما این امکان را می دهد که به طور کامل از شر کمر خلاص شوید. اما توسل به این روش درمانی تنها پس از توقف مرحله حاد بیماری امکان پذیر است.
ژیمناستیک درمانی
فقط پس از گذراندن مرحله حاد بیماری می توانید تمرینات درمانی را شروع کنید. هدف ورزش درمانی کمک به فرد برای از بین بردن علائم کمر نیست، بلکه برای جلوگیری از عود حمله است.
مرکز درمان کمر "متشکرم دکتر!" - تمرینات تسکین درد برای فتق در ناحیه کمر:
درمان توانبخشی بعد از کمر
پس از درمان، توصیه های زیر باید رعایت شود:
- کرستی بپوشید که کمر شما را پشتیبانی کند.
- زمان کافی برای استراحت اختصاص دهید.
- بیشتر در فضای باز باشید.
- حمام های درمانی بگیرید.
- کمر را ماساژ دهید.
- به پهلو بخوابید. این کار باعث کاهش بار روی ستون فقرات می شود.
