میوزیت - علل، علائم، چگونه درمان کنیم؟

فهرست مطالب:

میوزیت - علل، علائم، چگونه درمان کنیم؟
میوزیت - علل، علائم، چگونه درمان کنیم؟
Anonim

علل و علائم میوزیت

میوزیت
میوزیت

میوزیت التهاب یک یا چند ماهیچه اسکلتی است. این بیماری از نظر علت، علائم، ماهیت دوره و محلی سازی متفاوت است. التهاب، با پیشرفت، می تواند به قلب، مفاصل، روده ها، پوست و ریه ها سرایت کند.

این بیماری بسیار نادر است، بنابراین از یک میلیون نفر تنها یک نفر از میوزیت رنج می برد. اما این آمار برای مواردی اعمال می شود که میوزیت خود را به عنوان یک بیماری سیستمیک نشان می دهد، یعنی تمام عضلات اسکلتی در روند التهاب درگیر هستند. شایع ترین شکل میوزیت میوزیت دهانه رحم است که تا 60 درصد از کل موارد التهاب را تشکیل می دهد، دومین شکل شایع میوزیت کمری است.اعتقاد بر این است که هر فرد حداقل یک بار در طول زندگی با انواع این بیماری مواجه خواهد شد.

میوزیت می تواند هم بزرگسالان و هم کودکان را درگیر کند، اما درماتومیوزیت بیشتر در دوران کودکی تشخیص داده می شود. درماتومیوزیت در اکثر موارد گروه سنی 1 تا 15 سال را تحت تاثیر قرار می دهد، اگرچه در بزرگسالی نیز دیده می شود. با توجه به تفاوت های جنسیتی، زنان بیشتر از مردان به درماتومیوزیت و پلی میوزیت مبتلا می شوند. پس از سن 50 سالگی، افراد مبتلا به فیبرومیوزیت بیشتر تشخیص داده می شوند.

در حال حاضر به میوزیت "بیماری مطب" می گویند، یعنی خطر ایجاد آن با کم تحرکی افزایش می یابد. برخی از میوزیت ها ممکن است نتیجه این حرفه باشد، به عنوان مثال، التهاب برخی از گروه های عضلانی در نوازندگان پیانو و ویولن.

میوزیت می تواند خود را به عنوان یک بیماری مستقل نشان دهد یا پیامد بیماری های دیگر باشد، می تواند خفیف باشد و پس از چند هفته خود به خود از بین برود، یا می تواند شدید باشد و در طول زندگی فرد را آزار دهد.

علل میوزیت

علل میوزیت ممکن است به دلیل تأثیر عوامل بیرونی و درون زا باشد، از جمله:

  • بیماری های عفونی. این عفونت های ویروسی هستند که شایع ترین علل ایجاد میوزیت هستند، کمتر التهاب عضلات توسط عوامل باکتریایی تحریک می شود. در این مورد، عفونت از کانون پایه (به عنوان مثال، از لوزه ها) از طریق جریان خون به بافت عضلانی گسترش می یابد. برای آنفولانزا، سارس و سایر بیماری های تنفسی، و همچنین برای سیفلیس، سل، تیفوئید، میوزیت غیر چرکی مشخص است. میوزیت چرکی به دلیل عفونت چرکی عمومی ایجاد می شود که اغلب توسط استافیلوکوک ها و استرپتوکوک ها، استئومیلیت یا میکروارگانیسم های قارچی ایجاد می شود. در این مورد، میوزیت شدید است و نیاز به درمان جراحی دارد. همچنین ممکن است ماهیچه ها به طور مستقیم تحت تأثیر میکروارگانیسم ها قرار گیرند، زمانی که التهاب به دلیل اثر سموم روی آنها به عنوان مواد زائد عوامل بیماری زا ایجاد می شود.
  • بیماری های خودایمنی. بیشتر بیماری های سیستمیک به ویژه کلاژنوزها با میوزیت همراه هستند. بدن شروع به تولید آنتی بادی علیه بافت های خود می کند و التهاب عضلانی را تحریک می کند. چنین میوزیت یا دوره تحت حاد یا مزمن دارد و با درد شدید همراه است. میوزیت یک همراه تقریباً ثابت اسکلرودم، لوپوس، آرتریت روماتوئید است.
  • هجوم انگلی. عفونت با انگل ها می تواند باعث میوزیت شود. بنابراین، التهاب عضلانی با توکسوپلاسموز، سیستیسرکوز، تریچینوز، کمتر با اکینوکوکوز مشاهده می شود. هنگامی که انگل وارد بافت عضلانی می شود، یک فرآیند التهابی با ماهیت سمی - آلرژیک شروع می شود.
  • تاثیر منفی مواد سمی. اغلب افرادی که از الکل سوء مصرف می کنند، دارو مصرف می کنند و از نیش حشرات رنج می برند، از میوزیت رنج می برند. مکانیسم ایجاد التهاب تأثیر مستقیم سم، الکل ها، اجزای دارو بر روی عضلات است.موادی که خطر ابتلا به میوزیت را افزایش می دهند عبارتند از: کلشی سین، استاتین ها، آلفا اینترفرون، کورتیکواستروئیدها، ایزونیازید، داروهای ضد مالاریا (پلاکونیل، دلاژیل، آکریکین و غیره)، کوکائین، الکل.
  • مصدومیت متحمل شد. در جایی که پارگی فیبرهای عضلانی رخ می دهد، ادم التهابی متعاقباً همیشه افزایش می یابد، ضعف و درد به هم می پیوندند. با پیشرفت روند بهبود، تورم فروکش می‌کند و بافت عضلانی طبیعی با بافت اسکار جایگزین می‌شود و باعث کوتاه‌تر شدن عضله می‌شود. به عنوان یک قاعده، میوزیت پس از صدمات جزئی، هیپوترمی، گرفتگی عضلانی یا فقط اعمال فیزیکی شدید به راحتی انجام می شود. به ندرت، شرایطی مانند رابدومیوز ایجاد می شود که با نکروز بافت عضلانی مشخص می شود. درماتومیوزیت و پلی میوزیت می توانند باعث رابدومیوز شوند.
  • هزینه های حرفه ای. میوزیت اغلب در میان نوازندگان پیانو، ویولن، اپراتورهای رایانه شخصی و رانندگان ایجاد می شود. دلیل آن استرس طولانی مدت بر روی گروه های عضلانی خاص یا وضعیت ناراحت کننده بدن است.در نتیجه، تغذیه ماهیچه‌ها آسیب می‌بیند، گردش خون طبیعی مختل می‌شود و فرآیندهای دیستروفی آشکار می‌شوند.

علائم میوزیت

علائم میوزیت
علائم میوزیت

علائم میوزیت متنوع است، اما تظاهرات اصلی آن یک مجموعه علائم عضلانی در نظر گرفته می شود که در ضعف عضلانی بیان می شود. این می تواند دائماً فرد را آزار دهد و کاملاً مشخص باشد یا فقط پس از انجام آزمایشات خاص ظاهر شود. از دست دادن قدرت عضلانی به تدریج رخ می دهد، این روند از چند هفته تا چند ماه طول می کشد. ماهیچه های بزرگ در فرآیند التهابی درگیر هستند - باسن، گردن، شانه ها، پشت. میوزیت عضلانی با التهاب متقارن دو طرفه مشخص می شود. در عین حال، فرد قادر به بلند کردن وزنه، بالا رفتن از پله ها و حتی گاهی اوقات فقط دست خود را بالا برده و به تنهایی لباس بپوشد.

سخت ترین چیزی که افراد تحمل می کنند، میوزیت عضلات شانه و لگن است. چنین بیمارانی اغلب از اختلال در راه رفتن رنج می برند، به سختی از روی زمین یا از روی صندلی بلند می شوند و ممکن است هنگام حرکت بیفتند.

سایر علائم میوزیت ممکن است عبارتند از:

  • ظاهر راش.
  • افزایش خستگی کلی.
  • ضخیم شدن و ضخیم شدن پوست.
  • درد دردناکی که با حرکت و کاوش عضلانی افزایش می یابد.
  • گاهی اوقات پرخونی پوست و تورم در ناحیه آسیب دیده وجود دارد.
  • احتمالا تب، تب، سردرد.
  • درد در مفاصل در دوره‌های تشدید میوزیت ظاهر می‌شود، اما پوست روی مفاصل متورم یا داغ نمی‌شود، مانند آرتریت یا آرتروز.

میوزیت ممکن است شروع حاد داشته باشد یا ممکن است یک دوره مزمن داشته باشد. مرحله حاد می تواند به مرحله مزمن تبدیل شود.اغلب این با درمان ناکافی یا در غیاب درمان مشاهده می شود. میوزیت حاد پس از ضربه، پس از کشیدگی شدید عضلانی یا پس از هیپوترمی رخ می دهد.

یک بیماری مزمن با یک دوره موج دار همراه با افزایش درد در طول تغییرات آب و هوا، همراه با کشیدگی عضلانی مشخص می شود. گاهی اوقات محدودیت کمی در تحرک مفاصل مجاور وجود دارد.

انواع میوزیت

مرسوم است که بین انواع زیر میوزیت که با تظاهرات مختلف مشخص می شود تمایز قائل شوند:

  1. میوزیت گردن. درد در میوزیت گردن چندین ساعت پس از قرار گرفتن در معرض یک عامل تحریک کننده رخ می دهد. هنگام تلاش فرد برای چرخاندن گردن یا کج کردن سر، احساسات دردناک تشدید می شود. تابش احتمالی درد در سر، شانه ها، پشت و تیغه های شانه. دردها پس از یک دوره استراحت ضعیف تر نمی شوند، وقتی فرد بی حرکت است، او را رها نکنید.قرمز شدن پوست در نواحی التهابی امکان پذیر است. وقتی در معرض سرما قرار می گیرد، وضعیت بیمار بدتر می شود.
  2. میوزیت کمر. بعد از اینکه فرد مدت طولانی را بدون حرکت سپری می کند، درد در صبح افزایش می یابد. در شب، افزایش تورم بافت، اسپاسم عضلانی رفلکس وجود دارد. به عنوان یک قاعده، کمردرد چند روز پس از قرار گرفتن در معرض یک عامل تحریک کننده ظاهر می شود و پس از از بین بردن آن برای مدت طولانی باقی می ماند. هر گونه فعالیت بدنی - کج شدن، چرخش و سایر حرکات، همراه با فشار عضلانی، منجر به افزایش درد می شود.
  3. میوزیت پاها و بازوها. این نوع میوزیت بدون درگیری سایر عضلات اسکلتی واقع در سایر قسمت های بدن نادر است. بیشتر اوقات، عضلات اندام تحتانی و فوقانی با پلی میوزیت ملتهب می شوند. حرکت کردن برای بیمار دشوار می شود، دستانش را بالا می برد.
  4. میوزیت توراسیک. میوزیت ناحیه قفسه سینه کاملاً شایع است. سندرم درد دائماً شخص را آزار می دهد، زیرا بیمار نمی تواند حرکات قفسه سینه ناشی از تنفس را محدود کند.

    اگر میوزیت ناحیه قفسه سینه شدید باشد، ماهیچه های حنجره و حلق در فرآیند پاتولوژیک درگیر می شوند. این به مشکل در بلع، سرفه و تنگی نفس کمک می کند. نفس عمیق کشیدن برای انسان سخت می شود. در موارد بسیار شدید، ممکن است عضلات تنفسی در فرآیند پاتولوژیک درگیر شوند و به دنبال آن فیبروز بافت ریه رخ دهد.

  5. میوزیت عضلات چشم. میوزیت می تواند عضلات یک یا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد. وقتی سعی می کنید به پهلو یا بالا نگاه کنید، درد بدتر می شود. پلک ها متورم می شوند، باز کردن کامل آنها ممکن نیست. احتمالاً ایجاد اگزوفتالموس بیان نشده است. اگر بیماری مزمن شود، احتمال ایجاد میوپاتی محدود کننده وجود دارد.
  6. پلی میوزیت. پلی میوزیت اغلب در افرادی که مستعد ابتلا به بیماری های سیستمیک هستند تشخیص داده می شود. دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که عفونت‌های ویروسی منتقل شده و همچنین بیماری‌های انکولوژیک می‌توانند به مکانیزم محرکی برای توسعه التهاب تبدیل شوند.با تولید آنتی بادی های خاص علیه آنها، سیستم ایمنی آنها را به مبارزه با بافت های خود هدایت می کند. فرآیندی به نام رابدومیولیز شروع می شود که با آسیب به فیبرهای عضلانی مشخص می شود. رابدومیولیز با یک فرآیند التهابی همراه است که تمایل به گسترش به بافت های مجاور دارد. از این نظر، پلی میوزیت اغلب با درد مفاصل، درماتیت و آرتریت همراه است.

    پلی میوزیت با علائم درماتیت درماتومیوزیت نامیده می شود. این روند به طور حاد شروع می شود، می تواند بزرگسالان و کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر علائم اصلی میوزیت، درماتومیوزیت با ظاهر بثورات مشخص می شود. بثورات دارای رنگ بنفش یا بنفش است، کمی بالاتر از پوست است. بثورات روی گردن، تنه و صورت قرار دارند. اندام های داخلی با پلی میوزیت به ندرت تحت تأثیر قرار می گیرند، اما ممکن است ریه ها، قلب، دستگاه گوارش و سیستم غدد درون ریز در فرآیند پاتولوژیک درگیر شوند.

    با درماتومیوزیت نوجوانان، کودک شروع به شکایت از درد در اندام تحتانی می کند که هنگام راه رفتن ظاهر می شود. به خصوص نواحی دردناک ساق پا در ناحیه ساق پا. اغلب، ایجاد یک نوع حاد درماتومیوزیت نوجوانان قبل از گلودرد یا سرماخوردگی است.

    درماتومیوزیت در زنان دو برابر مردان شایع است و یک بیماری سیستمیک بافت همبند است.

  7. نورومیوزیت. نورومیوزیت زیرگونه ای از پلی میوزیت است، اما در عین حال، هم ماهیچه ها و هم اعصاب که در ناحیه التهاب قرار دارند، در این فرآیند دخالت دارند. با پیشرفت بیماری، التهاب به رشته‌های عصبی دیستال گسترش می‌یابد.

    در این مورد، بیمار علائم زیر را تجربه می کند:

    • وخیم شدن حساسیت (پارستزی) یا افزایش حساسیت (hyperesthesia).
    • درد شدید.
    • احساس تنش عضلانی.
    • کاهش قدرت عضلانی، کاهش تون عضلانی.
    • درد در مفاصل.

    درد در نورومیوزیت با پیشرفت بیماری بیشتر می شود. با گذشت زمان، درد متوقف می شود، حتی زمانی که فرد در حال استراحت است.

  8. پلی فیبرومیوزیت. پلی فیبرومیوزیت یکی دیگر از زیرگونه های پلی میوزیت است که خود را در این واقعیت نشان می دهد که بافت عضلانی با بافت همبند جایگزین می شود. این به این دلیل است که ماهیچه هایی که برای مدت طولانی در حالت ملتهب بوده اند شروع به شکستن می کنند. در جای خود، بافت اسکار به شکل گره هایی تشکیل می شود که می توان آنها را احساس کرد. اگر اسکار در ناحیه تاندون ها ایجاد شود، ظاهر انقباضات و بدتر شدن تحرک عضلانی منتفی نیست.

    علائم پلی فیبرومیوزیت می تواند:

    • تحکیم عضلات در ناحیه التهاب.
    • ظاهر گره ها.
    • انقباضات غیرطبیعی عضلات.
    • کاهش دامنه حرکت.
    • بیش از 20 درصد بیماران از مشکل در بلع غذا شکایت دارند.
    • درد عضلانی، به ویژه در لمس عمیق.

    پلی فیبرومیوزیت با این واقعیت مشخص می شود که گره ها می توانند خود به خود ظاهر شوند و بدون هیچ درمانی ناپدید شوند.اگر روند تشکیل انقباضات شروع شده باشد، تغییر شکل عضلانی همراه با درد شدید رخ می دهد. اغلب، این نوع بیماری افراد را در سنین بالا تحت تاثیر قرار می دهد.

  9. میوزیت استخوانی. میوزیت استخوانی یکی از نادرترین انواع پلی میوزیت است که در نتیجه آسیب ایجاد می شود: دررفتگی، کبودی، رگ به رگ شدن یا پارگی عضله، یا پس از شکستگی استخوان. بنابراین، میوزیت استخوانی ران اغلب در سواران و میوزیت قفسه سینه در شمشیربازان مشاهده می شود. علاوه بر این، این نوع بیماری می تواند مادرزادی باشد.
  10. میوزیت استخوانی
    میوزیت استخوانی

    میوزیت استخوانی نتیجه پلی فیبرومیوزیت درمان نشده است. نواحی بافت سیکاتریسیال که به دلیل آن ظاهر می شوند به توده ای با محتوای ناهمگن تبدیل می شوند که با مواد معدنی و سایر مواد (نمک های اسید فسفات، کلسیم، پتاسیم) آغشته شده است.هنگامی که مواد معدنی بیش از حد وجود داشته باشد، فرآیند استخوان سازی شروع می شود. اگر عضلات دارای نواحی استخوانی در مجاورت استخوان‌های اسکلتی قرار گیرند، استخوان‌های اسکلتی تغییر شکل می‌دهند.

    علائم زیر ممکن است نشان دهنده میوزیت استخوانی باشد:

    • تغییر شکل بازوها و پاها.
    • وجود نواحی عضلانی با مهرهای غیر مشخص.
    • اختلال تحرک.
    • ظاهر درد شدید، مستعد افزایش در حین حرکت.

    در طول لمس، نواحی سخت و سفت عضله یافت می شود که از نظر تراکم مشابه استخوان ها هستند. با پیشرفت بیماری، از دست دادن کامل فعالیت حرکتی اندام امکان پذیر است.

    اگر میوزیت استخوانی ناشی از تروما سیر مطلوبی داشته باشد، انواع ارثی بیماری به طور خود به خود شروع می شود و با پیش آگهی غیرقابل پیش بینی مشخص می شود.مرگ بیمار اغلب در اثر استخوانی شدن ماهیچه های سینه ای و بلع اتفاق می افتد.

  11. میوزیت کمری. میوزیت کمری گسترده است. بیماران اغلب این بیماری را با کمر اشتباه می کنند، اما درد در میوزیت کمتر حاد است. طبیعتاً دردناک است و حتی زمانی که فرد در حال استراحت است متوقف نمی شود. درد با فشار روی ناحیه کمر و همچنین در حین حرکات: خم شدن، چرخاندن بدن و غیره افزایش می‌یابد.

    میوزیت کمری را باید نه تنها از پوکی استخوان، از بیماری کلیوی، بلکه از فتق کمر نیز متمایز کرد. برای انجام این کار، پزشک باید توجه ویژه ای به علائم بیماری داشته باشد، معاینه اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی انجام دهد.

    این نوع میوزیت اغلب در افراد مسن و در کارکنان اداری تشخیص داده می شود.

طبقه بندی میوزیت

طبقه بندی میوزیت ممکن است متفاوت باشد. بنابراین، بسته به ماهیت سیر بیماری، میوزیت مزمن، حاد و تحت حاد و بسته به شیوع: محدود و عمومی تشخیص داده می شود.

علاوه بر این، دانشمندان به اشکال خاص میوزیت مانند: اشاره می کنند

  • غیر چرکی عفونی با درد شدید و ضعف عمومی. این شکل در طول عفونت های ویروسی ایجاد می شود.
  • چرکی حاد با ایجاد کانون های چرکی در عضلات همراه با تورم و درد شدید آنها. این شکل از میوزیت اغلب یک عارضه از فرآیندهای چرکی موجود است، یا به عنوان یک علامت سپتیکوپمی عمل می کند.
  • شکل انگلی این بیماری نتیجه واکنش سمی - آلرژیک بدن است.
  • میوزیت استخوانی، ممکن است مادرزادی یا اکتسابی در نتیجه تروما باشد.
  • پلی میوزیت در ضایعات متعدد بافت عضلانی بیان می شود.
  • درماتومیوزیت، به نام بیماری واگنر، یک بیماری سیستمیک است.

خطر میوزیت چیست؟

خطر میوزیت نه تنها در این واقعیت نهفته است که این بیماری کیفیت زندگی بیمار را مختل می کند و آزادی حرکت او را محدود می کند، بلکه پیامدهای جدی تری را نیز در پی خواهد داشت.

عوارض میوزیت عبارتند از:

  • سرایت بیماری به عضلات همسایه با درگیری اندام های حیاتی در فرآیند پاتولوژیک.
  • آتروفی بافت عضلانی. اگر بیماری پیشرفت کند و درمان نشود، با نیاز به مراقبت سیستماتیک امکان از دست دادن کامل ظرفیت کاری وجود دارد.
  • استخوانی شدن فیبرهای عضلانی که در نهایت می تواند حتی منجر به مرگ بیمار شود.
  • اختلال در تنفس و بلع، اگر عضلات حنجره، مری، حلق در روند التهاب دخالت داشته باشند.
  • عوارض میوزیت دهانه رحم می تواند ضایعات گسترده اندام های گوش و حلق و بینی و به دنبال آن تنگی نفس و استرس بر روی سیستم قلبی عروقی باشد.
  • میوزیت چرکی اغلب منجر به آبسه، بلغم می شود که تهدیدی برای زندگی انسان است.

چگونه میوزیت را درمان کنیم؟

نحوه درمان میوزیت
نحوه درمان میوزیت

درمان در وهله اول به شدت علائم بیماری بستگی دارد. می توان آن را به مصرف داروهای ضد باکتری، ضد ویروسی، سرکوب کننده های ایمنی و غیره کاهش داد.

رژیم درمانی برای میوزیت باید به صورت فردی و با در نظر گرفتن تمام تظاهرات بالینی بیماری انتخاب شود.

برای از بین بردن پدیده های التهابی که باعث میوزیت می شوند، می توان از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کرد. اگر میوزیت ماهیت ویروسی دارد، پس درمان باید با هدف حفظ نیروهای ایمنی بدن و مبارزه با عفونت باشد، زیرا هیچ درمان علت شناسی وجود ندارد. اگر علت التهاب عضلانی عفونت باکتریایی باشد، آنتی بیوتیک توصیه می شود.

وقتی میوزیت در حین مصرف داروها رخ می دهد، لغو آنها ضروری است. فیبرهای عضلانی معمولاً پس از 14 تا 21 روز باز می گردند.

در درمان میوزیت، کورتیکواستروئیدها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی با اندیکاسیون ها و موارد منع شدید استفاده می شود. خوددرمانی منع مصرف دارد!

به طور جداگانه، شایان ذکر است تکنیک های فیزیوتراپی برای درمان بیماران مبتلا به میوزیت است. آنها پیش نیاز بهبودی بیمار هستند و بدون آنها دوره درمانی کامل نخواهد بود. فیزیوتراپی به شما امکان می دهد تون عضلانی را افزایش دهید، از آتروفی عضلانی جلوگیری کنید و سلامتی بیمار را بهبود بخشید.

فعالیت بدنی باید روزانه باشد. بازدید از استخر ارزش دارد، زیرا شنا تأثیر مثبتی بر همه گروه های عضلانی دارد.

باید این توصیه های کارشناسان را دنبال کنید:

  • قبل از شروع هر کار فیزیکی، ماهیچه ها باید گرم شوند. این کار جریان خون را عادی می کند و کار قلب را تسریع می کند.
  • شما نمی توانید بیش از حد ورزش کنید، همه تمرینات باید با سرعتی که برای یک فرد بهینه است انجام شود.
  • بعد از ورزش، استراحت باید دنبال شود.
  • سرعت باید به آرامی افزایش یابد.
  • باید روی عضله ملتهب تمرکز کنید، در صورتی که ناحیه بیمار بیش از حد کشیده شده است، باید ورزش را متوقف کرده و استراحت کنید.
  • در زمانی که وضعیت سلامتی به شدت مختل است، برنامه تمرینی باید تا حدودی ساده شود.
  • اگر کلاس ها به صورت جفت برگزار شود بهتر است.

رژیم آموزشی خاصی برای میوزیت وجود ندارد، آنها به هر بیمار به طور جداگانه توصیه می شوند. در این مورد، شدت بیماری، ناحیه آسیب دیده، سن بیمار در نظر گرفته می شود.

متخصصان توجه ویژه ای به ایروبیک در آب دارند. ورزش منظم به شما امکان می دهد به سرعت فعالیت را بازیابی کنید، تون عضلانی را افزایش دهید.

در مورد داروها، تحقیقات به طور مداوم در این زمینه ادامه دارد و در آینده نزدیک داروهای جدیدی ظاهر خواهند شد که به طور موثرتری از شر میوزیت خلاص می شوند.

به عنوان یک قاعده، افراد مبتلا به انواع مختلف پلی میوزیت اغلب به طور کامل یا تا حدی فعالیت و تون عضلات از دست رفته را بازیابی می کنند. درمان فیبرومیوزیت به شما اجازه نمی دهد که به طور کامل از شر این بیماری خلاص شوید، اما در صورت رعایت تمام توصیه های پزشک، پیشرفت آن به طور قابل توجهی کند می شود. چنین بیمارانی برای مدت طولانی بدون صندلی چرخدار و سایر وسایل حرکتی کار می کنند. در پس زمینه بیماری های همزمان، مانند انکولوژی و پنومونی، پیش آگهی بسیار بدتر است.

میوزیت عفونی با موفقیت بیشتری درمان می شود، هر چه زودتر درمان شروع شود. بنابراین، در اولین علائم التهاب عضلانی، باید بلافاصله با پزشک مشورت کنید.

توصیه شده: