علل اصلی ایجاد کیسه زیر چشم
در میان علل ایجاد کیسه زیر چشم دو گروه اصلی را می توان تشخیص داد: فیزیولوژیک و پاتولوژیک.
علل فیزیولوژیکی
کیسه های زیر چشم به دلیل تورم پوست و بافت های زیر جلدی یا در نتیجه افزایش سن ایجاد می شوند.
در افراد سالم در موارد زیر ظاهر می شود:
- کم خوابی و خستگی مزمن. معمولا کیسه ها پس از یک استراحت خوب به سرعت از بین می روند؛
- خوردن غذاهای شور در شب: نمک باعث تشنگی و حفظ آب در بدن می شود. کلیه ها وقت ندارند مایع وارد شده به بدن را خارج کنند که منجر به ایجاد ادم در صورت می شود؛
- سوء مصرف الکل: الکل همچنین آب را در بدن نگه می دارد؛
- برنزه طولانی و شدید: در این حالت واکنش محافظتی در برابر اشعه ماوراء بنفش ایجاد می شود که در تجمع مایع در پوست بیان می شود؛
- کار تصویری استرس زا برای مدت طولانی (خواندن، کامپیوتر)؛
- افزایش سطح استروژن در زنان قبل از قاعدگی؛
- تغییرات مرتبط با افزایش سن در پوست، که با کاهش قابل توجهی در انعطاف پذیری و استحکام آن بیان می شود. نتیجه شل شدن پوست زیر چشم است؛
- استعداد ژنتیکی.
در شرایطی که در بالا توضیح داده شد، ظاهر کیسه های زیر چشم با هیچ علامت دیگری همراه نیست، در اواسط روز یا پس از از بین رفتن علل ایجاد کننده، خود به خود از بین می روند. کیسه های سنی زیر چشم همیشه وجود دارد و در طول روز تغییر نمی کند. در برخی موارد، این آسیب شناسی فتق پلک ها (برآمدگی چربی زیر جلدی زیر چشم) است.این مشکل با جراحی حل می شود.
علل پاتولوژیک
اغلب کیسه های زیر چشم صرفاً به عنوان یک نقص آرایشی به خصوص توسط خانم ها تلقی می شوند. با این حال، علاوه بر این، آنها می توانند نشانه ای از یک بیماری جدی باشند. اگر علاوه بر ظاهر کیسه های زیر چشم، علائم دیگری نیز مشاهده شود، احساس ناخوشایندی، دلیل ظاهر آنها ممکن است در آسیب شناسی های زیر باشد:
- بیماری کلیه. با حمله پیلونفریت یا گلومرولونفریت، کیسه های زیر چشم در طول شب یا چند ساعت ایجاد می شود. علائم همراه: ضعف عمومی، کمردرد، تب، رنگ پریدگی پوست، اختلالات ادرار، تغییر رنگ و ترکیب ادرار. با گلومرولونفریت، افزایش فشار خون، سردرد، خون در ادرار نیز وجود دارد.
-
واکنش التهابی در عفونت‌های ویروسی حاد تنفسی. بیماری های تنفسی ماهیت التهابی منجر به تشکیل کیسه های قرمز زیر چشم برای چند روز می شود:
- عفونت آدنوویروسی: همراه با تب، احتقان بینی و ترشح، گلودرد، سرفه، سوزش چشم؛
- سینوزیت (التهاب سینوس های پارانازال): سینوزیت، سینوزیت فرونتال، اتموئیدیت. در سینوزیت، کیسه معمولاً زیر یک چشم ایجاد می‌شود، زیرا اغلب یک طرفه است. با اتموئیدیت، هنگام فشار دادن بر روی پل بینی، درد مشاهده می شود. ادم زیر چشم با آبریزش بینی، تب، سردرد همراه است؛
- کانژونکتیویت (التهاب ملتحمه چشم): تشکیل کیسه های زیر چشم با قرمزی چشم، سوزش و درد چشم، ریزش، چسباندن مژه ها و پلک ها پس از خواب همراه است.
- آلرژی. واکنش های آلرژیک اغلب با ادم بافتی همراه است. اگر تورم روی صورت ایجاد شود، معمولاً به صورت کیسه های زیر چشم خود را نشان می دهد. یک واکنش آلرژیک می تواند در اثر گرده گیاهان، شوره حیوانات، نیش حشرات، گرد و غبار، خوردن غذاهایی که آلرژن قوی هستند (مرکبات، شکلات و غیره) ایجاد شود.د.). با آلرژی، کیسه های زیر چشم می توانند در عرض چند ساعت یا حتی چند دقیقه ایجاد شوند. بسته به علت آن، علائمی مانند خارش پوست، عطسه، ترشحات بینی، قرمزی چشم، آبریزش چشم مشخص می شود.
- آسیب شناسی غده تیروئید. کیسه های زیر چشم اغلب در پس زمینه بیماری های غده تیروئید رخ می دهد. در کم کاری تیروئید شدید، میکس ادم می تواند ایجاد شود - ادم زیر جلدی موکوس مانند با قوام الاستیک و متراکم که هنگام فشار دادن سوراخی باقی نمی گذارد. بزرگ شدن گواتر، آدنوم یا کارسینوم غده تیروئید می تواند وریدهای گردن را فشرده کند، در این حالت کیسه های زیر چشم به دلیل نقض خروج خون از صورت ظاهر می شوند. علائم کم کاری تیروئید: افزایش وزن، کاهش نشاط، افسردگی، ضعف، خواب آلودگی، اختلال حافظه و توجه، اختلالات گوارشی (یبوست)، ریزش مو، جدا شدن ناخن ها، اختلالات قاعدگی در زنان.
- بیماری قلبی عروقی. کیسه های زیر چشم با رنگ تیره و سیانوتیک ممکن است نشان دهنده نارسایی مزمن قلبی باشد.آنها به تدریج، طی هفته ها یا حتی ماه ها تشکیل می شوند، در عصر بزرگتر می شوند و در صبح کاهش می یابند یا به طور کامل ناپدید می شوند. به موازات آن، ادم شدید در پاها وجود دارد. علائم همراه عبارتند از: درد دوره ای در قلب، تاکی کاردی، خستگی، تنگی نفس، کاهش عملکرد.
- سندرم فشرده سازی ورید اجوف فوقانی. اگر ظاهر کیسه های زیر چشم با تورم شدید صورت، خونریزی مکرر از بینی، سردرد، سرفه، گرفتگی صدا همراه باشد، ممکن است نتیجه نقض خروج خون وریدی از طریق ورید اجوف فوقانی باشد. از سر تا قلب). علل احتمالی این آسیب شناسی تومورهای سرطانی ریه یا غدد پستانی هستند. فشرده سازی ورید اجوف نشان دهنده وجود متاستاز است.
- آسیب دیدگی. ادم زیر چشم نتیجه مکرر کبودی بافت نرم صورت است. در این حالت چشم ها شنا می کنند، حرکات چشم و پلک ها باعث درد می شود. کیسه های زیر چشم در آسیب های جدی تر نیز دیده می شود: شکستگی بینی یا فک بالا.اگر کیسه های زیر چشم با کبودی شدید همراه باشد، به خصوص آنهایی که به شکل عینک در اطراف چشم قرار دارند و مدتی پس از آسیب ظاهر شدند، باید فوراً به یک مرکز پزشکی مراجعه کنید - این ممکن است نشانه شکستگی باشد. پایه جمجمه.
دکتر برگ - کیسه های چشم: چگونه آنها را پاک کنیم؟ علت تورم زیر چشم چیست؟
کیسه زیر چشم در دوران بارداری
به طور جداگانه، ظاهر کیسه های زیر چشم در دوران بارداری باید در نظر گرفته شود. کیسه های کوچک زیر چشم در زنان باردار در بیشتر موارد یک پدیده طبیعی است. بدن زن باردار مستعد احتباس نمک و تجمع مایعات در بافت چربی و بافت زیر جلدی است که منجر به افزایش وزن بدن، افزایش رطوبت پوست و غیره می شود.
کیسه های تلفظ شده زیر چشم در صورتی که به طور ناگهانی و در مدت زمان کوتاهی ظاهر شوند، باید هشدار دهند، و قبل از آن استفاده از غذای شور یا حجم زیادی آب وجود نداشته باشد.
تشکیل کیسه های زیر چشم در مراحل بعدی یعنی در سه ماهه سوم بارداری طبیعی تر تلقی می شود. اگر ظاهر آنها در سه ماهه اول مشاهده شود، به احتمال زیاد این یک ادم پاتولوژیک ناشی از مشکلات کلیه یا پره اکلامپسی (عارضه بارداری) است.
کیسه زیر چشم نوزاد
ورم خفیف صورت و کیسه های زیر چشم نوزاد تازه متولد شده یک پدیده طبیعی است، زیرا در هنگام زایمان، سر نوزاد فشرده می شود که منجر به اختلال گردش خون خفیف می شود.
علل پاتولوژیک کیسه های زیر چشم در نوزادان شامل موارد زیر است:
- افزایش آب پذیری (ناپایداری تبادل آب): این کاملاً یک آسیب شناسی نیست، زیرا تقریباً برای همه کودکان زیر 3 ماه معمول است؛
- بیماری همولیتیک نوزاد: نتیجه تضاد ایمنی بین فاکتورهای Rh خون مادر و کودک است؛
- کم کاری مادرزادی تیروئید (کمبود هورمون های تیروئید): در ماه های اول زندگی با علائمی مانند افزایش وزن بدن، تورم صورت، تاخیر در رشد کلی ظاهر می شود.
- افزایش فشار داخل جمجمه: این معمولاً تظاهرات بالینی هیدروسفالی (هیدروسفالی) است؛
- نقص مادرزادی قلب؛
- آسیب شناسی مادرزادی کبد: با ادم و زردی تظاهر می کند؛
- بیماری های کلیه و دستگاه ادراری تناسلی: فرآیندهای التهابی (پیلونفریت، گلومرولونفریت)، سنگ کلیه. رشد غیر طبیعی دستگاه ادراری (آسیب شناسی دریچه های مجرای ادرار، رفلاکس تاولی، تنگی حالب)؛
- واکنش های آلرژیک: آلرژی های غذایی شایع ترین در میان نوزادان است. یک واکنش آلرژیک معمولاً خود را به شکل بثورات، خارش، ورم ملتحمه، ادم کوئینکه نشان می دهد.
- عفونت های ویروسی؛
تشکیل کیسه های زیر چشم در کودک ممکن است با بیماری ها مرتبط نباشد، همچنین ممکن است دلایل کاملاً فیزیولوژیکی داشته باشد:
- گریه یا جیغ طولانی مدت؛
- نوشیدن زیاد یا غذاهای شور؛
- قرار دادن سر کودک در وضعیتی زیر نیم تنه در هنگام خواب.
در کودکان بزرگتر، ظاهر کیسه های زیر چشم به همان دلایلی است که در بزرگسالان وجود دارد. در صورت ظاهر شدن ناگهانی کیسه ها، ماندگاری در تمام طول روز، عدم از بین رفتن طولانی مدت و افزایش زمان و علائمی مانند اضطراب کودک، تب، سردرد، اشک ریزش، اختلال ادراری، تماس با موسسه پزشکی ضروری است.
درمان کیسه های زیر چشم
انتخاب درمان بستگی به علل بروز آنها دارد. اگر تشکیل کیسه ها به دلایل فیزیولوژیکی ایجاد شود، توصیه می شود:
- غذاهای شور و تند را محدود کنید؛
- حداقل 2 لیتر مایعات در روز بنوشید، اما مصرف خود را در بعدازظهرها، به خصوص در شب، محدود کنید؛
- ترک الکل و سیگار؛
- حداقل هشت ساعت در شب بخوابید؛
- صبح به جای شستن، صورت و پلک های خود را با تکه های یخ پاک کنید.
برای اینکه مشخص شود آیا بیماری داخلی علت کیسه ها است یا خیر، از روش های اصلی تشخیصی زیر استفاده می شود:
- آزمایش کامل خون و ادرار؛
- معاینه سونوگرافی قلب، کلیه ها، غده تیروئید؛
- اشعه ایکس قفسه سینه.
اگر ظاهر کیسه ها علت پاتولوژیک داشته باشد، درمان بیماری زمینه ای ضروری است.
رفع کیسه های زیر چشم
امروز، سالن های زیبایی فهرستی از خدمات زیر را به عنوان جایگزین جراحی ارائه می دهند:
- تحریک الکتریکی: اثر جریان الکتریکی با فرکانس پایین بر روی پوست، که باعث بهبود رنگ پوست، تحریک گردش خون و فرآیندهای متابولیک می شود؛
- مزوتراپی: مواد خاصی به زیر پوست تزریق می شود تا خاصیت ارتجاعی را افزایش دهد و بازسازی پوست را تسریع کند؛
- درناژ لنفاوی: ماساژ دستی یا سخت افزاری که خروج مایع لنفاوی اضافی را از ناحیه مشکل تحریک می کند، که تورم را از بین می برد؛
- تابش مادون قرمز ناحیه چشم با اثر ضد التهابی؛
- لایه برداری دور چشم.
لوازم آرایشی:
- کرم ها، پمادها و ژل های ضد کیسه حاوی هیالورونیک اسید، الاستین و کلاژن، عصاره جعفری و مریم گلی هستند، ژل ها علاوه بر این خاصیت لیفتینگ دارند؛
- لکه های کیسه های زیر چشم حاوی آداپتوژن های گیاهی (ریشه جینسنگ، عصاره جینکو، آلوئه، جلبک قرمز)، پوست را مرطوب می کند و به دلیل اثر گلخانه ای به حذف کیسه ها کمک می کند.برای جلوگیری از کشیدگی بیش از حد پوست، می توانید آنها را بیش از 2 بار در هفته استفاده نکنید؛
- ماسک های پف زیر چشم حاوی ویتامین ها و مواد معدنی مختلفی هستند.
تزریق هیالورونیک اسید
موادی مانند الاستین، کلاژن، اسید هیالورونیک در بدن انسان تولید می شوند، اما با افزایش سن، سنتز آنها شروع به کاهش می کند. با کاهش خاصیت ارتجاعی پوست، چربی زیر پوست زیر چشم متورم می شود. علاوه بر این، فتق پلک ممکن است به دلیل توانایی فیبر برای تجمع مایع افزایش یابد.
تزریق اسید هیالورونیک پوست را مرطوب کرده و فرآیندهای متابولیک را در آن تحریک می کند. اغلب آنها برای اصلاح تغییرات مرتبط با افزایش سن در اطراف چشم استفاده می شوند. اما لازم به ذکر است که آنها در درجه اول برای از بین بردن چین و چروک های تقلیدی و پیری استفاده می شوند. از نظر برداشتن کیسه های زیر چشم، تزریق اسید هیالورونیک کمتر موثر است.
تنها کلینیکی که دارای گواهینامه مناسب باشد می تواند چنین عملی را انجام دهد. ترکیب تزریق (غلظت اسید) و عمق تزریق دارو در هر مورد به صورت جداگانه پس از مشاوره انتخاب می شود.
تزریق هیالورونیک اسید به صورت سرپایی انجام می شود. معمولاً چندین جلسه مورد نیاز است. این روش 1 بار در 2-3 هفته تکرار می شود. پس از آن، ممکن است تا چند روز ورم اطراف چشم وجود داشته باشد. علائم تزریق در 3-4 روز ناپدید می شوند. هیالورونیک اسید را می توان با خیال راحت در فصل سرد استفاده کرد.
اثر هیالورونیک اسید خیلی طولانی نیست و 9 تا 12 ماه باقی می ماند. پس از حل شدن در زیر پوست، چین و چروک و شلی پوست برمی گردد. نکته منفی دیگر اعتیاد به اسید هیالورونیک است. با استفاده مکرر از آن، بدن حتی بدتر شروع به تولید اسید می کند.
منع مصرف این روش آلرژی به اسید هیالورونیک، بارداری و شیردهی، بیماری قلبی، افزایش تمایل به ادم بافتی است.
در مورد موضوع: 3 روش موثر برای از بین بردن حلقه های زیر چشم
بلفاروپلاستی
بلفاروپلاستی یا جراحی پلک یک تکنیک جراحی پلاستیک است. هدف از این عمل برداشتن بافت چربی اضافی (فتق پلک) زیر چشم است که به دلایل ارثی یا مرتبط با سن ایجاد شده است.
با افزایش سن، کشیدگی پوست و ضعیف شدن رباط‌های عضلانی منجر به افتادگی بافت‌های نرم پلک‌های تحتانی می‌شود. بافت چربی داخلی دیگر توسط عضله دایره ای چشم در داخل مدار نگهداری نمی شود. کیسه های زیر چشم اینگونه ظاهر می شوند.
در حین عمل، برش ها به گونه ای ایجاد می شود که اسکارهای بعدی مطابق با چین های طبیعی پوست بوده و نامرئی باشند. عملکرد اصلی پلک ها نقض نمی شود.
عمل به صورت سرپایی و تحت بیهوشی انجام می شود و بسته به سطح پیچیدگی بین 20 تا 90 دقیقه طول می کشد. عملاً هیچ خونریزی یا درد وجود ندارد.
سه نوع اصلی بلفاروپلاستی وجود دارد:
- تکنیک کلاسیک: برش ها تقریباً 1 میلی متر زیر خط مژه پلک ها ایجاد می شوند. این روش در صورتی استفاده می شود که علاوه بر بیرون زدگی چربی زیر پوست، پوست اضافی زیر چشم نیز وجود داشته باشد که باید برداشته شود. بخیه ها 5-7 روز پس از عمل برداشته می شوند، تورم به مدت 7-10 روز ادامه دارد. نتیجه نهایی را می توان بعد از 2-3 هفته ارزیابی کرد؛
- بلفاروپلاستی ترانس ملتحمه: در این حالت برش یا سوراخی در قسمت داخلی پلک پایین، روی غشای مخاطی ایجاد می شود و بافت چربی اضافی از طریق آن برداشته می شود. این روش بیشتر در بیماران جوان زمانی که نیازی به برداشتن پوست اضافی نیست استفاده می شود، زیرا در چارچوب این تکنیک این امکان وجود ندارد. پس از چنین عملی، هیچ جای زخم قابل مشاهده ای روی پوست وجود ندارد، شکل و فرم چشم ها تغییر نمی کند. بخیه ها خود را حل می کنند، دوره توانبخشی بیش از 4 روز طول نمی کشد. با این حال، در این زمان توصیه می شود مطالعه، کار با کامپیوتر، تماشای تلویزیون و فعالیت بدنی شدید را تا دو هفته دیگر حذف کنید؛
- بلفاروپلاستی آندوسکوپی: در این روش نفوذ به محل عمل از طریق حفره دهان انجام می شود. در نتیجه، هیچ اثر قابل مشاهده ای از مداخله جراحی وجود ندارد. بافت چربی اضافی را می توان برداشت یا به طور مساوی در امتداد لبه پایینی مدار توزیع کرد.
گاهی اوقات از لیزر در طی بلفاروپلاستی کلاسیک و ترانس ملتحمه استفاده می شود. این به کاهش خطر کبودی و تورم گسترده بعد از جراحی کمک می کند، با این حال، استفاده از تکنیک لیزر تنها در هنگام دستکاری عضله چشمی صورت مزایای خود را دارد، در سایر موارد به خصوص توصیه نمی شود.
عملیات:
- قبل از عمل باید تحت مشاوره قرار بگیرید که وجود بیماری های ارثی، آلرژی، مصرف داروی بیمار را مشخص می کند (مصرف داروهای حاوی آسپرین 10 روز قبل از عمل ممنوع است).با متخصص بیهوشی و قلب مشورت می شود، کاردیوگرام انجام می شود.
- در آستانه عمل نباید بعد از ساعت 12 شب غذا بخورید، بنوشید، سیگار بکشید. در روز عمل، نمی توانید جواهرات بپوشید، ناخن های خود را رنگ کنید. بیهوشی می تواند موضعی یا عمومی باشد، این به صورت فردی تعیین می شود.
- بعد از عمل درد شدیدی وجود ندارد اما به دلیل سوزش خفیف چشم و احساس سنگینی پلک ها کمی ناراحتی ایجاد می شود. یخ باید روی پلک ها گذاشته شود. دوره توانبخشی 10-12 روز است، مدت زمان تورم و کبودی به ویژگی های فردی ارگانیسم بستگی دارد. ممکن است حساسیت به نور و اشک ریزش افزایش یابد. استفاده از لنزهای تماسی، سیگار کشیدن، نوشیدن الکل، استفاده از لوازم آرایشی تزئینی به مدت دو هفته توصیه نمی شود. بخیه ها و تورم بعد از 2 تا 3 ماه کاملاً از بین می روند.
- نتایج بلفاروپلاستی در مقایسه با نتایج سایر بخش‌های جراحی پلاستیک بیشترین ماندگاری را دارد. نیاز به عمل بعدی معمولاً زودتر از 10-12 سال ظاهر نمی شود.
عوارض احتمالی بلفاروپلاستی:
- خونریزی؛
- خارش، جدا شدن درز؛
- هماتوم های کوچک و کیست های اپیدرم که به راحتی از بین می روند؛
- عفونت (کانژنکتیویت)، نادر؛
- لاگوفتالموس - ناتوانی در بستن کامل چشم یا تاخیر جزئی در گوشه بیرونی چشم که فقط در طول دوره توانبخشی مشاهده می شود؛
- اختلال در ترشح مایع اشکی (سندرم چشم خشک)؛
- گلوکوم، دوبینی (بسیار نادر).
در حال حاضر بلفاروپلاستی یکی از رایج ترین جراحی های پلاستیک است. با این حال، تیرگی پوست زیر چشم و خطوط بیان را از بین نمی برد.
موارد منع این عمل عبارتند از:
- آسیب شناسی غدد درون ریز؛
- بیماری های انکولوژیک؛
- فرآیندهای عفونی در بدن؛
- اختلالات لخته شدن خون؛
- افزایش فشار داخل چشم.
