آب مروارید چیست؟
آب مروارید چشم بیماری است که با کدر شدن کامل یا جزئی ماده عدسی چشم یا کپسول آن مشخص می شود. آسیب شناسی با کاهش بینایی یا از دست دادن آن همراه است.
با وجود این واقعیت که آب مروارید در بزرگسالان بالای 50 سال شایع است، این بیماری همچنان مشخصه هر سنی است. انواع مختلفی از آب مروارید وجود دارد. اینها شامل آب مرواریدهای تروماتیک، مادرزادی، پیچیده و پرتویی است.
پیشرفت آب مروارید می تواند تا حدودی به تعویق بیفتد، اما هر چه فرد مسن تر باشد، احتمال تشخیص این آسیب شناسی بینایی بیشتر می شود.
طبق آمارهای جهانی، حدود 17000000 نفر در جهان به آب مروارید مبتلا هستند. و اکثر آنها بالای 60 سال سن دارند. در 75 سالگی، 26 درصد از مردان و 46 درصد از زنان به آب مروارید مبتلا هستند. و در میان افراد بالای 80 سال، میزان آب مروارید به 90% می رسد.
مطالب:
علائم آب مروارید
آب مروارید درجاتی از آسیب دارد و علائم بسته به آن متفاوت خواهد بود، با این حال، علائم اصلی عبارتند از:
- وقوع دوبینی در حالتی که دومی در این زمان بسته باشد. این یک علامت اولیه است، با پیشرفت بیماری، ناپدید می شود.
- تصاویر مبهم، تصاویر تاری که با لنزهای تماسی و عینک اصلاح نمی شوند. در عین حال، هر دو اجسام نزدیک و دور به خوبی قابل مشاهده هستند. بیماران چنین دیدی را تاری، همراه با تشکیل حجاب توصیف می‌کنند.
- ظاهر چشمک ها و تابش خیره کننده، عمدتاً در شب رخ می دهد.
- افزایش حساسیت چشم به نور در شب. به طور کلی دید در شب بدتر می شود. همه منابع نور برای بیمار بسیار روشن به نظر می رسند و چشم ها را تحریک می کنند.
- هنگام مشاهده منابع نور، فرد مبتلا به آب مروارید هاله هایی را در اطراف خود می بیند. فردی که لنز ابری دارد نمی تواند ماشین را رانندگی کند یا برایش سخت است، زیرا چراغ های جلوی ترافیک روبروی او کور می شود.
- درک رنگ مختل شده است، همه آنها رنگ پریده تر می شوند. درک سایه های بنفش و آبی برای فرد بسیار دشوار است.
- بهبود بینایی که موقتی است. این علامت با این واقعیت مشخص می شود که فردی که قبلا عینک می زد، با پیشرفت بیماری، ممکن است از آن امتناع کند. با این حال، این بازه زمانی کوتاه است و بینایی دوباره شروع به بدتر شدن خواهد کرد.
- اگر فردی اغلب برای بینایی نیاز به تعویض عینک دارد، دلیلی وجود دارد که به آب مروارید فکر کند، زیرا این بیماری تمایل به پیشرفت دارد و به سرعت حدت بینایی را کاهش می دهد.
علائم آب مروارید ظهور خطوط راه راه و لکه های چشمک زن یا توپ های مختلف است. یونانیان باستان این بیماری را آبشار می نامیدند، زیرا با آب مروارید، انسان احساس می کند که چشمانش پوشیده از حجاب است و از شیشه های مه گرفته به نظر می رسد.
با آب مروارید خواندن، نوشتن، کار با جزئیات کوچک دشوار است. با بالغ شدن آب مروارید، رنگ مردمک به جای سیاه، سفید می شود.
علائم آب مروارید
اولین علامتی که به پزشک اجازه می دهد به آب مروارید در فرد مشکوک شود، سن بیمار بالای ۶۰ سال است. در این مورد، تصویر بالینی دارای ویژگی های مشخصه است. در معاینه، چشم‌پزشک تیرگی‌هایی را مشاهده می‌کند که می‌تواند در قسمت‌های مختلف چشم قرار گیرد: در لوب محیطی عدسی، یا در مقابل مردمک.کدورت در طبیعت مایل به خاکستری است، گاهی اوقات با رنگ سفید.
بسته به نوع آب مروارید، چشم پزشک تصویر بالینی متفاوتی را مشاهده می کند که با علائم زیر همراه است:
- آب مروارید قدامی به صورت یک لکه سفید با مرزهای کاملاً مشخص ظاهر می شود. هنگامی که کمی به جلو و نوک تیز فشار داده شود، چنین آب مروارید هرمی قدامی نامیده می شود.
- اگر کدورت در قطب خلفی عدسی قرار داشته باشد و به صورت یک توپ سفید گرد ارائه شود، گفته می شود که آب مروارید قطبی خلفی است.
- آب مروارید مرکزی با علائمی مانند: ظاهر کروی، محل - مرکز عدسی، قطر - 2 میلی متر تعیین می شود.
- روی آب مروارید دوکی به شما امکان می دهد شکل آن را قضاوت کنید. چنین کدورتی به شکل یک دوک نازک ارائه می شود که در طول کل لنز قرار دارد.
- آب مروارید مادرزادی ناحیه ای به شکل یک هسته ابری با لایه های شفاف است.
- تیرگی کل عدسی، مایع شدن توده های آن و تشکیل کیسه متراکم بیشتر از نشانه های آب مروارید نرم متراکم است.
- آب مروارید دیابتی با ظاهر شدن پوسته های سفید مشخص می شود. آنها در تمام سطوح عدسی قرار دارند، اغلب تغییری در عنبیه وجود دارد.
- آب مروارید کزاز با علائمی مشابه انواع دیابتی آن مشخص می شود و با علائم بیماری ایجاد کننده آن (کم کاری غدد پاراتیروئید) مشخص می شود.
- آب مروارید سمی اغلب خود را به صورت کدورت هایی در زیر کپسول عدسی نشان می دهد که متعاقباً به لایه های قشری گسترش می یابد.
- آب مروارید سنیاری علائم زیادی دارد و به درجه پیشرفت بیماری بستگی دارد: اولیه، تورم، بالغ و بیش از حد رسیده.
اینها رایج ترین علائمی هستند که به شما امکان می دهند آب مروارید را مشخص کنید و آن را به نوع خاصی نسبت دهید.
علل آب مروارید
مواضع متعددی وجود دارد که علت بروز و توسعه آب مروارید را تعیین می کند. از جمله موارد زیر است:
- دیابت شیرین منجر به ایجاد آب مروارید دیابتی و سایر آسیب شناسی های غده تیروئید می شود. به ویژه، تیتانیوم، دیستروفی عضلانی و دیگران.
- سیگار کشیدن و سوء مصرف طولانی مدت الکل.
- آسیب چشم.
- مصرف داروهای متعلق به گروه کورتیکواستروئیدها.
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید در کره چشم.
- سن فرد. هر چه سن او بالاتر می رود، توانایی بدن برای مقاومت در برابر سموم محیط خارجی کاهش می یابد. علاوه بر این، سطح آنتی اکسیدان های ارائه شده توسط طبیعت کاهش می یابد.
- جداشدگی شبکیه، ایریدوسیکلیت، کوریورتینیت، سندرم فوکس، گلوکوم و برخی بیماری‌های دیگر منجر به اختلال در متابولیسم عدسی و ایجاد آب مروارید می‌شود.
- عفونت های شدید مانند مالاریا، حصبه، آبله و غیره.
- کم خونی.
- مسمومیت بدن، به ویژه تالیم، نفتالین و سایر مواد سمی.
- بیماری های پوستی، که شامل اگزما، پویکیلودرما ژاکوبی، اسکلرودرمی، نورودرماتیت می شود.
- سوختگی چشم.
- نزدیک بینی بالا 3.
- عامل ارثی را نمی توان رد کرد.
- بیماری داون.
- آب مروارید مادرزادی اغلب زمانی رخ می دهد که یک زن باردار عفونت های شدیدی مانند سرخجه، توکسوپلاسموز، آنفولانزا و غیره داشته باشد.
- کار در مغازه های داغ که در آن خطر زیادی برای قرار گرفتن در معرض چشم وجود دارد.
بر اساس برخی منابع، بیش از 20,000,000 نفر در جهان به این بیماری به عنوان شروع نابینایی مبتلا هستند.
اکولوژی ضعیف، مسمومیت با داروهای مختلف سمی، قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش یا اشعه، امواج مایکروویو و سیگار کشیدن نیز می تواند علت آب مروارید باشد.
در صورت ظاهر شدن آب مروارید چه باید کرد؟
قبل از هر چیز، هنگامی که اولین علائم آب مروارید ظاهر شد، باید با پزشک مشورت کنید. این مشکل توسط چشم پزشک تشخیص داده می شود. او با استفاده از یک لامپ شکاف، حدت بینایی بیمار را معاینه و بررسی می کند. این آسیب شناسی عدسی چشم را آشکار می کند. برای تعیین عوارض در فوندوس، چشم پزشک پس از بزرگ کردن مردمک با قطره، مطالعه ای را انجام می دهد.
هنگام تشخیص آب مروارید، نباید درمان را به تعویق بیندازید، حتی اگر بینایی شما مختل نباشد. باید درک کرد که این بیماری تمایل به پیشرفت دارد و هر چه لنز بیشتر کدر شود، فرد بدتر خواهد دید.
ایجاد آب مروارید بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر می گذارد و در صورت عدم درمان در نهایت منجر به نابینایی کامل می شود. علاوه بر این، غفلت طولانی مدت از درمان می تواند منجر به رشد کدورت، افزایش فشار داخل جمجمه و ایجاد گلوکوم شود.در مرحله بعد، عصب بینایی می میرد و تابش تکانه های عصبی به مغز متوقف می شود.
طبق آمار، 12 درصد از بیماران مستعد پیشرفت سریع آب مروارید هستند و فرآیند کدورت کامل به طور متوسط 6 سال طول می کشد. نسبت کمی بالاتر از بیماران که 15 درصد است، پس از 15 سال به طور کامل توانایی بینایی را از دست می دهند. نسبت اصلی بیماران، که 70 درصد است، به طور متوسط بین 6 تا 10 سال به جراحی نیاز خواهند داشت.
بنابراین، تنها پاسخ صحیح به این سؤال: "اگر آب مروارید ظاهر شد چه باید بکنم؟" این است که برای تشخیص به چشم پزشک مراجعه کرده و در اسرع وقت درمان را شروع کنید.
مراحل آب مروارید مرتبط با سن
5 مرحله آب مروارید وجود دارد:
- آب مروارید کپسولی قدامی و خلفی؛
- آب مروارید طبقاتی دور هسته ای؛
- آب مروارید هسته ای؛
- آب مروارید قشری؛
- آب مروارید کامل.
مرحله اولیه آب مروارید با ظاهر شدن کدر شدن عدسی غیر در ناحیه نوری مشخص می شود.
کدورت عدسی را در آب مروارید بالغ کاملاً می بندد. با این شکل از بیماری، فرد فقط می تواند روشنایی نور را تشخیص دهد. ابری شدن عدسی در امتداد محیط، یعنی خارج از ناحیه نوری رخ می‌دهد.
آب مروارید نابالغ وجود دارد که با کدر شدن در قسمت مرکزی ناحیه نوری چشم مشخص می شود. در این حالت، قدرت بینایی مختل می شود. آب مروارید نابالغ خود را به گونه ای نشان می دهد که کدورت ها به ناحیه نوری مرکزی حرکت می کنند. در آب مروارید نابالغ، کدر شدن عدسی منجر به کاهش قابل توجهی در حدت بینایی می شود.
نوع بیش از حد رسیده آب مروارید نیز وجود دارد. در این حالت، عدسی به عنوان ماده ای که از آن مایع می شود، سفید شیری می شود.
آب مروارید با چه سرعتی بالغ می شود؟
بر اساس مطالعات، به طور متوسط، دوازده درصد از افرادی که آب مروارید دارند در عرض چهار یا شش سال به مرحله بسیار جدی می رسند. 15 درصد بیماران طی ده تا پانزده سال پیشرفت آهسته بیماری دارند. در هفتاد درصد بیماران، پیشرفت آب مروارید طی 6 تا 10 سال رخ می دهد. جراحی اجباری لازم است.
عوارض آب مروارید
اگر آب مروارید به موقع تشخیص داده و درمان نشود، می تواند منجر به عوارضی مانند: شود.
- نابینایی کامل یا آموروزیس. این آب مروارید است که در بین بیماری هایی که منجر به از دست دادن مطلق بینایی می شود، در رتبه اول قرار دارد. در عین حال، نابینایی ناگهانی ایجاد نمی شود، به تدریج بروز می کند. اگر درمان را به موقع شروع کنید، می توان از این عارضه جلوگیری کرد. آموروزیس زمانی تشخیص داده می شود که بینایی به طور کامل از بین برود.
- دررفتگی عدسی. مشخصه این عارضه این است که به طور کامل جابجا شده و از رباط نگهدارنده جدا شده است. در همان زمان، بینایی به شدت بدتر می شود و خود لنز باید برداشته شود.
- Iridocyclitis فاکولیتیک، که خود را در التهاب بدن مژگانی و عنبیه نشان می دهد. فرد درد شدیدی را در چشم و سر تجربه می کند، شبکه عروقی سیانوتیک یا قرمز می شود، مردمک به خوبی حرکت نمی کند. هنگامی که فرآیند حاد از بین می رود، این سوال در مورد برداشتن لنز مطرح می شود.
- گلوکوم فاکوژن با افزایش ثانویه فشار داخل چشم به دلیل افزایش اندازه عدسی مشخص می شود. لنز باید برداشته شود و درمان کاهش فشار در حال انجام است.
- آمبلیوپی مبهم. این عارضه اغلب در کودکان خود را نشان می دهد و پیامد آب مروارید مادرزادی می شود. مشخصه آن این است که شبکیه، که سیگنال‌هایی از بیرون دریافت نمی‌کند، آتروفی می‌کند و از کار می‌افتد، اگرچه قبلا سالم بود.درمان این عارضه فقط جراحی است.
برای جلوگیری از چنین عوارض وحشتناکی، بیماری باید تحت نظر پزشکان حرفه ای به موقع تشخیص داده و درمان شود. وقتی اولین علائم ظاهر شد، کمک بخواهید.
چگونه آب مروارید را درمان کنیم؟
برای درمان آب مروارید نمی توان مراجعه به پزشک را به تاخیر انداخت. درمان می تواند محافظه کارانه باشد، در برخی موارد جراحی نشان داده می شود. در مورد داروها، پزشکان قطره هایی را برای بیمار تجویز می کنند که متابولیسم داخل لنز را بهبود می بخشد. تحریک متابولیسم به این واقعیت کمک می کند که روند تشکیل کدورت کند می شود. اگر در اثر درمانی شکسته شود، بیماری دوباره شروع به پیشرفت می کند.
در بیشتر موارد، آب مروارید با جراحی درمان می شود.پزشکی مدرن به حدی رسیده است که فرد حتی مجبور نیست به بیمارستان برود. اکثر جراحی ها به صورت سرپایی انجام می شود و پس از مدت کوتاهی بیمار به خانه فرستاده می شود.
روش هایی که برای درمان جراحی این بیماری استفاده می شود متنوع است. روشی که قبلاً برای استخراج مه درون کپسولی استفاده می شد، در تاریخ ثبت شده است، زیرا مملو از عوارض است و اغلب منجر به صدمات بیمار می شود. روش مدرن‌تر مداخله جراحی، استخراج آب مروارید خارج کپسولی است که طی آن توده‌های ابری به طور کامل حذف می‌شوند. در این حالت، کپسول لنز حفظ می شود و با یک لنز داخل چشمی انعطاف پذیر و سفت جایگزین می شود.
روش مدرن‌تر حذف توده‌های ابری با استفاده از سونوگرافی است. سپس یک لنز داخل چشمی وارد می شود. این روش جراحی فیکوامولسیفیکاسیون نامیده می شود. این روش زمان کمی را می گیرد و در 10 دقیقه کامل می شود.در این مورد، فرد نیازی به معرفی بیهوشی عمومی ندارد، بی حسی موضعی کافی است. پس از فیکوامولسیفیکاسیون، برای بیمار قطره تجویز می شود و توسط چشم پزشک در محل اقامت تحت نظر قرار می گیرد.
برای اینکه دوره بعد از عمل سریعتر به پایان برسد و عوارضی ایجاد نکند، برای بیمار قطره های مخصوص تجویز می شود:
- Floksal، Oftaviks، Torbeks دارای اثر ضد باکتریایی هستند.
- کمک به تسکین التهاب Diclof, Indocollir.
- اگر خشکی چشم افزایش یافته است، جایگزین های اشک برای مثال Oksial یا Systane تجویز می شود.
- قطره های حاوی هورمون عبارتند از Maxidex و Oftan-Dexamethasone.
برای جلوگیری از عوارض، باید به توصیه های چشم پزشک که به ممنوعیت وزنه برداری و حضور در اتاق های پر گرد و غبار خلاصه می شود، عمل کرد. همچنین باید مراقب هیپوترمی و راه رفتن در هوای بادی باشید.
بیماری خود را شروع نکنید، زیرا با انواع پیشرفته بیماری، از دست دادن کامل بینایی امکان پذیر است که قابل بازگشت نیست. هنگامی که آب مروارید پیشرفت می کند، عدسی متورم می شود و این مانعی برای خروج مایع از داخل چشم می شود.
قطره چشمی برای آب مروارید
برای درمان آب مروارید از انواع قطره ها برای جلوگیری از پیشرفت بیماری و جلوگیری از عوارض بعد از جراحی استفاده می شود. همه آنها را فقط چشم پزشک می تواند تجویز کند. خوددرمانی این بیماری قابل قبول نیست.
کاتالین
Catalin که در ژاپن ساخته و تولید شده است، دارویی منحصر به فرد برای پیشگیری و درمان آب مروارید ناشی از افزایش سن و دیابت است.
به لطف ماده موثر قطره - پیرنوکسین، فرآیند تبدیل پروتئین های محلول در آب عدسی به مواد مات (ایجاد احساس پرده روی چشم) متوقف می شود و در نتیجه شفافیت آن حفظ می شود.
به دلیل پسرفت کدر شدن عدسی، در هنگام استفاده از قطره، کاهش تاری دید، عادی شدن حساسیت به نور، احساس دو برابر شدن اجسام در چشم از بین می رود. دارو به خوبی تحمل می شود.
Catalin به طور مداوم، 1-2 قطره در هر چشم تا پنج بار در روز استفاده می شود.
اثر درمانی قابل توجه کاتالین در حال حاضر پس از 3 ماه مشاهده شده است. پس از شروع برنامه.
Catalin برای افرادی که در اوایل ابتلا به آب مروارید مرتبط با سن تشخیص داده می شود مناسب است. افراد مبتلا به آب مروارید در نتیجه عوارض دیابت؛ افرادی که در جراحی آب مروارید منع مصرف دارند. به عنوان پیشگیری از عوارض بعد از جراحی آب مروارید.
Oftan Katahrom
اینها قطره های چشمی با اثرات آنتی اکسیدانی و متابولیک هستند که به دلیل ترکیب ترکیبی، پیشرفت آب مروارید را کند می کنند. این دارو در فنلاند تولید می شود و بیش از 10 سال است که در بازار روسیه فروخته می شود. حاوی موادی مانند نیکوتین آمید، سیتروم C، آدنوزین و غیره است. استفاده از این دارو به این واقعیت کمک می کند که متابولیسم در لنز عادی شود، فرآیندهای ترمیم و اکسیداسیون فعال می شوند.قطره ها به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کنند. مزیت استفاده از محصول این است که توسط جریان خون جذب نمی شوند و اثر آن در کمتر از یک دقیقه رخ می دهد.
می توانید هنگام حمل کودک از قطره استفاده کنید، اما فقط پس از مشورت با پزشک. شایع ترین عوارض جانبی واکنش های آلرژیک، مقداری سوزش و احساس سوزش در چشم است. به ندرت، سرگیجه، افزایش فشار خون و حالت تهوع مشاهده می شود. گاهی اوقات فرد دچار غش و تنگی نفس می شود.
از این محصول در کودکان زیر سن بزرگسالی و همچنین در صورت حساسیت به اجزای تشکیل دهنده قطره استفاده نکنید. مهم است که از استفاده از لنزهای تماسی نرم خودداری کنید. اگر سوزش رخ دهد، تا لحظه ناپدید شدن آن، نباید ماشین رانندگی کنید و با سایر تجهیزات بالقوه خطرناک کار کنید.
Quinax
قطره های مورد استفاده در درمان آب مروارید، که باعث جذب پروتئین های تشکیل شده در عدسی چشم می شود.علاوه بر این، Quinax باعث فعال شدن آنزیم های موجود در رطوبت اتاق قدامی اندام بینایی می شود. مزیت قطره این است که جذب پایینی دارند، عوارض جانبی ندارند و با سایر داروها تداخل ندارند. قطره ها در دوران بارداری و در کودکان فقط پس از مشورت با پزشک قابل استفاده است.
استفاده طولانی مدت از محصول مهم است، حتی اگر اثر درمانی آن در کوتاه ترین زمان ممکن رخ دهد. شما نمی توانید Quinax را بدون برداشتن لنزهای تماسی دفن کنید. پس از ساخت دارو، باید حداقل 15 دقیقه صبر کنید و تنها پس از آن لنزها را در جای خود قرار دهید. اگر پس از تلقیح یک اختلال بینایی موقت وجود دارد، باید از کارهای مربوط به فشار چشم خودداری کنید. قطره ها برای آب مروارید پیری، مادرزادی، تروماتیک و ثانویه نشان داده شده است.
Taufon
قطره ای که برای درمان و پیشگیری از آب مروارید استفاده می شود و باعث تحریک فرآیندهای بازسازی در بافت های چشم می شود. Taufon به عادی سازی متابولیسم در کره چشم کمک می کند، فرآیندهای متابولیک را بهبود می بخشد. در مورد آب مروارید، دوره درمان باید حداقل 3 ماه باشد. عوارض جانبی احتمالی شامل بروز احتمالی واکنش های آلرژیک است.
قطرهرا می توان برای آب مرواریدهای تروماتیک، پیری، تشعشع و دیگر انواع آب مروارید استفاده کرد. در دوران کودکی و همچنین در صورت وجود حساسیت مفرط به ماده فعال اصلی (تورین) نباید استفاده شود. بدون نسخه در داروخانه موجود است.
Vizomitin "قطره Skulachev"
قطرهبرای جلوگیری از سندرم چشم خشک استفاده می شود که اغلب در دوره بعد از عمل تجویز می شود. آنها به تولید اشک های خود کمک می کنند، ترکیب لایه اشک را بهبود می بخشند. مدت زمان مصرف بستگی به شدت علائم دارد و توسط پزشک معالج تعیین می شود. در صورت لزوم، دارو را می توان با سایر قطره های چشمی از جمله برای درمان آب مروارید استفاده کرد.با این حال، ارزش حفظ فاصله بین سپرده ها حداقل 5 دقیقه است.
عوارض جانبی غیر از واکنش های آلرژیک ذکر نشده است. در دوران شیردهی و در دوران بارداری استفاده نشود. قطرات پس از باز کردن ویال به مدت 30 روز قابل استفاده باقی می مانند. محدودیت سنی 18 سال است. برای خرید نیاز به نسخه است.
قطره چشمی 999 برای آب مروارید و گلوکوم
یک عامل پیشگیری کننده و درمانی که می تواند فشار چشم را از بین ببرد، آب مروارید را برطرف کند، عناصر چشم را تقویت کند و فشار داخل چشم را کاهش دهد. برای درد شدید چشم، همراه با واکنش آلرژیک استفاده نکنید. اگر عفونت چشمی دارید، ابتدا باید با چشم پزشک مشورت کنید.
باید درک کرد که این دارو نمی تواند جایگزین درمان دارویی شود و به عنوان یک عامل پیشگیری کننده با مقداری اثر شفابخش عمل می کند.
پیشگیری از آب مروارید
هنگامی که خطر ابتلا به آب مروارید وجود دارد، استفاده از اقدامات پیشگیری جامع مهم است. اینها شامل استفاده از قطره (Quinax، Taufon، Vicetin و غیره) پس از مشاوره قبلی با پزشک است.
سایر اقدامات پیشگیرانه به شرح زیر است:
- ویزیت اجباری به چشم پزشک حداقل 2 بار در سال.
- استفاده از عینک آفتابی که می تواند مانع رسیدن نور فرابنفش به عدسی چشم شود.
- غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان و میوه ها و سبزیجات بخورید.
- اندازه گیری منظم سطح قند خون و درمان به موقع دیابت.
- رعایت اقدامات ایمنی هنگام کار با مواد بالقوه خطرناک، در مغازه های داغ، آزمایشگاه های شیمیایی و غیره.
- شستشوی مکرر دست ها، که به شما امکان می دهد تا حدودی از اندام های بینایی در برابر عفونت با منشاء مختلف محافظت کنید که خطر ابتلا به آب مروارید را کاهش می دهد.
- عادات بد را کنار بگذارید.
با این حال، پزشکان خاطرنشان می کنند که هیچ روش جهانی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. بنابراین افراد بالای 65 سال حتما باید به طور مرتب به چشم پزشک مراجعه کنند و در صورت مشاهده کدر شدن لنز، این آسیب شناسی را به موقع درمان کنند. در مورد افرادی که از این محدودیت سنی عبور نکرده اند، باید حداقل هر 4 سال یک بار به پزشک مراجعه کنند و رژیم غذایی متعادلی داشته باشند.
