علائم، درجات، پیامدها و درمان ایسکمی مغزی
ایسکمی مغزی کاهش جریان خون ناشی از آترواسکلروز مغزی (از مغز لاتین - مغز) است.
مغز وظایف زیر را انجام می دهد:
- فکر می کند;
- اطلاعات را از حواس پردازش می کند؛
- حرکات بدن را هماهنگ می کند؛
- خلق و خوی را تعیین می کند، زمینه احساسی ایجاد می کند؛
- توجه را کنترل می کند؛
- اطلاعات را ذخیره می کند؛
- گفتار تولید می کند.
شکست در کار آن زندگی کل ارگانیسم را تهدید می کند. بی حسی، به عنوان یکی از علائم ایسکمی مغزی، ناشی از این واقعیت است که اطلاعات حسی به اشتباه پردازش می شوند یا از طریق نورون ها منتقل نمی شوند. اینها دلایل نابینایی موقت هستند. مغز در تصمیم گیری نقش دارد، بنابراین بیماران مبتلا به CCI - ایسکمی مزمن مغزی - فرآیندهای فکری را مهار می کنند.
هر گونه آسیب شناسی قسمت بالاتر سیستم عصبی مرکزی - سیستم عصبی مرکزی بر بسیاری از عوامل زندگی تأثیر منفی می گذارد. علائم ممکن است پنهان باشد - این برای مرحله اولیه بیماری معمول است. هر چه روشن‌تر ظاهر شوند، بیماری پیشرفته‌تر می‌شود.
دو شکل سیر بیماری وجود دارد:
- ادویه،
- مزمن.
اولین مورد بر اساس اصل حمله ایسکمیک گذرا - TIA، میکروسکته یا حمله حاد عروق مغزی - سکته ایجاد می شود.این ایسکمی گذرا است، در غیر این صورت - یک حادثه گذرا عروق مغزی - PNMK یا سکته ایسکمیک. علت یک بیماری حاد انسداد جریان خون توسط آمبولی یا یک شکل مزمن نادیده گرفته شده بیماری است. دومی، به نوبه خود، به تدریج با باریک شدن جریان خون ایجاد می شود.
پلاک های کلسترول لیپوپروتئین هایی با چگالی پایین تر هستند. این آنها هستند که اندام ها را "خفه می کنند" و باعث هیپوکسی گردش خون می شوند. آنها می توانند از محل تشکیل جدا شده و از طریق عروق گردش کنند. آمبولی می تواند کلسترول یا خون باشد. لخته های خون با احتمال ایجاد یک فرآیند التهابی خطرناک هستند.
پیشگیری از ایسکمی، مانند بسیاری از بیماری های دیگر، حفظ یک سبک زندگی سالم است. شما باید تا حد امکان از استرس دوری کنید، پرخوری نکنید، رژیم غذایی «ضد کلسترول» را رعایت کنید، ورزش کنید، الکل و سیگار را ترک کنید و بیرون بروید.
علائم ایسکمی مغزی
علائم ایسکمی مغزی را می توان بسیار تشخیص داد:
- اختلال در عملکرد سیستم عصبی که باعث مشکلات گفتاری یا بینایی می شود؛
- خستگی;
- ضعف عمومی؛
- خواب آلود؛
- کاهش عملکرد؛
- فراموشی;
- نوسانات خلقی؛
- تحریک پذیری;
- هیجان عصبی؛
- بی خوابی
- سردرد؛
- افت فشار خون - BP;
- تنفس کم عمق و سریع؛
- سرگیجه؛
- از دست دادن هوشیاری؛
- تهوع;
- استفراغ؛
- بی حسی اندام؛
- احساس سرما در دست و پا.
با پیشرفت بیماری، علائم ممکن است افزایش یابد. به صورت مرحله ای پیشرفت می کند. متخصصان 3 مرحله یا درجه توسعه ایسکمی را تشخیص می دهند. برخی نیز چهارمی را برجسته می کنند.
به طور جداگانه، علائم حمله ایسکمیک باید ذکر شود:
- حملات بی حسی ناحیه ای؛
- فلج یک بخش یا نیمی از بدن؛
- کاهش بینایی تک چشمی (کوری یکطرفه).
مشکلات چشم ها به این دلیل رخ می دهد که سیگنال های آنها به قشر بینایی مغز، واقع در لوب اکسیپیتال می رسد. بی حسی موضعی به این دلیل است که نورون های قشر حسی تنی در لوب جداری تحت تأثیر قرار می گیرند، جایی که اطلاعات لمسی منتقل می شود.
هسته قرمز ساقه مغز، عقده های قاعده ای، مخچه و غیره "مسئول" فعالیت حرکتی انسان هستند.اگر فرآیندهای رخ داده در نواحی حرکتی قشر در لوب های فرونتال مختل شود، بیمار در تنظیم حرکات تا فلج مشکل دارد. بخش های مختلف مغز مسئول عوامل مختلف فعالیت حیاتی هستند. احساسات توسط آمیگدال، توجه توسط تشکیل شبکه، حافظه توسط هیپوکامپ کنترل می شود.
مشکل در تشخیص برخی از بیماری های مغزی این است که علائم آنها شبیه به تغییرات "استاندارد" در رفاه در سالمندان است. یکی دیگر از ویژگی های ایسکمی مغزی این است که علائم آن بسیار فردی است، زیرا. در افراد مختلف، قسمت های مختلف اندام اصلی سیستم عصبی مرکزی تحت تاثیر قرار می گیرد. در تشخیص، مشاهدات بستگان بیمار نقش مهمی دارد. آنها می توانند توصیف دقیق تری از تغییراتی که در حال وقوع است ارائه دهند. به دلیل بی حالی و آشفتگی هوشیاری، نمی توان به طور کامل به سخنان بیمار تکیه کرد.
علل ایسکمی مغزی
بین پیش نیازهای اولیه و اضافی تمایز قائل شوید. اولین موارد شامل گردش خون ناکافی مغزی است که منجر به هیپوکسی - گرسنگی اکسیژن می شود. به دلیل باریک شدن مجرای شریان یا انسداد کامل آن - انسداد رخ می دهد. بدون اکسیژن، سلول ها نمی توانند به طور کامل عمل کنند. اگر این روند به تأخیر بیفتد، ممکن است نکروز شروع شود - نکروز بافتی که در غیر این صورت حمله قلبی نامیده می شود. هیپوکسی مغز مشخصه پاتولوژی هایی مانند فشار خون شریانی و آترواسکلروز به دلیل رشد رسوبات چربی در دیواره داخلی عروق مغز است.
همپوشانی لومن شریان مغزی توسط ترومبوز را ترومبوز می نامند. یک لخته خون مستقیماً در مغز تشکیل می شود یا در خون از قسمت دیگری از بدن حمل می شود. ترومبوز "مسافر" آمبولی نامیده می شود. روی دیوار تشکیل می شود، اما تحت تأثیر هر عاملی می شکند و از طریق سیستم گردش خون حرکت می کند تا در باریک ترین نقطه کانال شریانی گیر کند.باریک شدن لومن را می توان نه در یک مکان، بلکه در چندین مکان به طور همزمان مشاهده کرد.
علل اضافی ایسکمی مغزی عبارتند از:
- بیماری های قلبی عروقی همراه با اختلال در همودینامیک مرکزی. به عنوان مثال، نارسایی حاد قلبی ثانویه به انفارکتوس میوکارد، برادی کاردی، تاکی کاردی؛
- بیماری ایسکمیک کلیه؛
- بیماری کیسون؛
- ناهنجاری های عروقی، به عنوان مثال فشرده سازی، اسپاسم شریانی موضعی؛
- فشرده شدن یک شریان از بیرون، به عنوان مثال، توسط یک تومور؛
- مسمومیت با مونوکسید کربن؛
- آنژیوپاتی ارثی؛
- از دست دادن خون؛
- آسیب شناسی وریدی؛
- آمیلوئیدوز مغزی با رسوب آمیلوئید - یک کمپلکس پروتئین-پلی ساکارید - در بافت ها؛
- واسکولیت یا آنژیت سیستمیک، در غیر این صورت - آرتریت؛
- دیابت شیرین؛
- بیماری های خونی، به عنوان مثال، کم خونی یا، برعکس، اریتروسیتوز، که باعث افزایش ویسکوزیته آن می شود؛
- پیری؛
- چاقی;
- سیگار کشیدن.
علل زیادی برای بیماری عروق کرونر وجود دارد، اما اصلی ترین آن انسداد کامل یا جزئی جریان خون است. عوامل زیادی می توانند باعث تشکیل پلاک ها یا برآمدگی های پاتولوژیک دیواره عروق به دلیل تومورها یا سایر ناهنجاری ها در بافت های اطراف شوند.
درجات ایسکمی مغزی
درجات یا مراحل در علائم و قدرت تجلی آنها متفاوت است. این بیماری از مرحله اولیه یا خفیف به مرحله جبران فرعی یا متوسط و سپس - جبران یا شدید پیشرفت می کند. این تقسیم به دلیل پوشش CNS است.در آخرین مرحله در نوزادان کاملاً تحت تأثیر قرار می گیرد. پیش آگهی ضعیف است.
تشدید تظاهرات علائم بیماری متناسب با تنگ شدن مجرای خون رخ می دهد. علاوه بر این، هر چه کانون های ایسکمیک بیشتری در مغز ایجاد شود، بیماری قوی تر بدن را می گیرد. در مرحله آخر، یک ضایعه ارگانیک ساختاری سیستم عصبی مرکزی رخ می دهد. در نوزادان با ادم مغزی همراه است. تجمع مایع اضافی در فضای بین سلولی به دلیل بارهای بیش از حد، فشار روی سلول های مغز رخ می دهد. هیدروسفالی به این صورت است.
بسته به مدت زمانی که هر مرحله طول می کشد، 3 میزان پیشرفت ایسکمی وجود دارد:
- سریع - کمتر از 2 سال؛
- متوسط - تا 5 سال؛
- آهسته - بیش از 5 سال.
پس از بهبودی، افراد در هر سنی به یک دوره توانبخشی نیاز دارند. مدت زمان و شدت عمل بر اساس مرحله ای که بیماری به آن رسیده است تعیین می شود.
ایسکمی مغز 1 درجه
در غیر این صورت به این مرحله جبران شده می گویند. تغییرات هنوز قابل برگشت هستند. این بیماری با علائمی مانند: شروع می شود
- ناتوانی؛
- ضعف، خستگی؛
- سرد;
- بی خوابی؛
- رفلکس های اتوماسیون دهان یا زیر قشری؛
- anisoreflexia;
- اختلالات عاطفی و شخصیتی (مثلاً تحریک پذیری، پرخاشگری)؛
- ناتوانی عاطفی - نوسانات خلقی سریع؛
- افسردگی؛
- اختلالات عملکردهای شناختی: غیبت، کاهش فعالیت شناختی، فراموشی، مهار فرآیند فکر - بی حوصلگی؛
- تغییر در راه رفتن (بیمار به هم می ریزد یا خرد می کند)؛
- مشکل در هماهنگی؛
- سر سنگین، میگرن مداوم، سرگیجه، وزوز گوش.
رفلکس های اتوماسیون دهانی فقط برای کودکان کوچک طبیعی است. هنگام نزدیک شدن یا لمس هر جسمی به لب ها، آنها توسط یک لوله به بیرون کشیده می شوند. وجود این رفلکس ها در بزرگسالان نشان دهنده نقض ارتباطات عصبی در مغز است. با anisoreflexia، واکنش به محرک های خارجی از طرف های مختلف بدن با قدرت های مختلف ظاهر می شود. یک عدم تقارن جزئی در این مرحله ظاهر می شود.
درجه اول نسبتاً آسان و بدون عواقب تشدید کننده درمان می شود. ایسکمی مغزی کودکان قابل درمان است، اما اگر نتوان در عرض یک هفته علائم شوم را از بین برد، بیماری به مرحله دوم می‌رود.
ایسکمی مغزی درجه 2
جبران فرعی - مرحله تشدید علائم اولیه و بدتر شدن بهزیستی. تمام علائم مرحله اول با شدت متوسط بیماری مشخص می شود.
علاوه بر این، علائم زیر ظاهر می شود:
- اختلالات خارج هرمی ناشی از آسیب به اهرام بصل النخاع، عقده های قاعده ای و اتصالات زیر قشر تالاموس؛
- آتاکسی با ناهماهنگی؛
- اختلالات فکری-ذهنی منجر به تنزل شخصیت؛
- بی‌تفاوتی - بی‌تفاوتی، محدود کردن دامنه علایق، از دست دادن علاقه به دنیای اطراف.
فشار خون داخل جمجمه ای در نوزادان مشاهده می شود - افزایش فشار هیدرواستاتیک. عمدتاً در نواحی روبروی محل انسداد رگ رخ می دهد. بزرگسالان در این مرحله دیگر نمی توانند از عهده وظایف حرفه ای برآیند. آنها نمی توانند روی هیچ چیز تمرکز کنند، حتی فقط خواندن. در برخی موارد، درمان بیمارستانی ضروری است.
همه سندرم ها به پیشرفت خود ادامه می دهند. ممکن است گریه وجود داشته باشد. ویژگی درجه متوسط این است که اختلالات روانی رخ می دهد. اما توانایی سلف سرویس همچنان باقی است. پس از ناپدید شدن، بیمار نیاز به مراقبت مداوم دارد.
ایسکمی مغزی درجه 3
جبران خسارت زمانی اتفاق می افتد که تمام امکانات مغز تمام شود. در آخرین مرحله از پیشرفت بیماری، انفارکتوس های متعدد لکونار و قشر مغز در مغز رخ می دهد. بیمار نمی تواند به طور مستقل حرکت کند، تعادل خود را از دست می دهد. علائم شدید همراه:
- غش؛
- سندرم روانی-ارگانیک؛
- بی اختیاری ادرار - بی اختیاری;
- اختلال بلع - خفگی هنگام غذا خوردن؛
- سندرم پارکینسون (پارکینسونی)، یا بهتر بگوییم، آمیواستاتیک یا سفت و سخت غیر فعال؛
- نابازداری - رفتار نامناسب؛
- سندرم آپاتیک-ابولیک با کاهش قدرت اراده؛
- سندرم ناهماهنگ بابینسکی، اختلالات پراکسیس؛
- اختلالات روانپریشی تا زوال عقل - زوال عقل.
از دست دادن ناگهانی هوشیاری با افت شدید فشار خون، شل شدن عضلات، گشاد شدن مردمک ها، عدم واکنش آنها به نور همراه است. نبض به سختی شنیده می شود، نخ مانند است. باید به بیمار کمک های اولیه داده شود، او را به پهلو بچرخانید. در هنگام غش خطر خفگی وجود دارد. ماهیچه های زبان آنقدر شل هستند که می تواند اکسیژن را قطع کند.
سندرم روانی ارگانیک از 3 جزء تشکیل شده است. این فراموشی، بی حوصلگی و انفجار است - ناتوانی در کنترل رفتار خود. فروپاشی های عاطفی مشخصه یک فرد می شود، او به سرعت وارد حالت هیجان شدید می شود، به شدت به آنچه در حال وقوع است واکنش ناکافی نشان می دهد.
پارکینسونیسم ترکیبی از:
- لرزش؛
- سفتی عضلانی - افزایش تون ثابت؛
- تشنج صرع;
- بی ثباتی وضعیتی - ناتوانی در حفظ تعادل؛
- هیپومیمی - فقر واکنش های غیرارادی صورت (علامت Bekhterev-Notnagel)؛
- برادی‌کینزی - حرکت آهسته، سفتی.
J. Babinski نوروپاتولوژیست فرانسوی اولین کسی بود که سندرمی را توصیف کرد که به دلیل آسیب مخچه یا ناحیه پیش پیشانی مغز رخ می دهد. بیمار نمی تواند ساده ترین اعمال ارادی را انجام دهد، مثلاً مشت خود را ببندد و باز کند. پراکسیس در یونانی به معنای "عمل" است.
انحرافات ذهنی منجر به اختلال در ادراک دنیای واقعی و در نتیجه بهم ریختگی رفتار می شود. اختلالات روانپزشکی به فروپاشی کامل شخصیت می رسد.
علائم شناسی درجات مختلف بیماری عروق کرونر در بزرگسالان و کودکان تا حدودی متفاوت است. مرحله آخر بسیار وحشتناک است زیرا دیگر نمی توان از عواقب آن اجتناب کرد، ایسکمی برای همیشه در زندگی بیمار و عزیزانش اثری خواهد گذاشت.
ایسکمی مغزی در نوزادان
علت بیماری هیپوکسی در رحم یا هنگام زایمان است. با توجه به مدت زمان گرسنگی اکسیژن مغز به 3 درجه تقسیم می شود. تشخیص بیماری در نوزادان آسان نیست، زیرا. در این سن، تشخیص برخی از علائم ایسکمی غیرممکن است.
همه علائم با سندرم ترکیب شدند:
- Hydrocephalic. بزرگ شدن سر، بزرگ شدن ناحیه فونتانل، افزایش فشار داخل جمجمه. این ناشی از تجمع مایع مغزی نخاعی CSF است. در مغز تولید می شود و از طریق نخاع به گردش در می آید. سرریز شدن مایع مغزی نخاعی در زیر استخوان های جمجمه باعث هیدروسفالی می شود؛
- سندرم افزایش تحریک پذیری رفلکس عصبی.تغییر تون عضلانی، لرز، لرزش - لرزش غیر ارادی اندام ها، تشدید رفلکس ها، گریه مداوم و خواب بی قرار؛
- کماتوز.حالت ناخودآگاه بدون عملکرد هماهنگ کننده مغز؛
- سندرم افسردگی CNS. کاهش تون عضلانی، کاهش فعالیت حرکتی، ضعیف شدن رفلکس‌های مکیدن و بلع، استرابیسم و عدم تقارن صورت ممکن است ظاهر شود؛
- تشنج. گرفتگی یا اسپاسم انقباضات غیرارادی عضلات هستند.
شدت ایسکمی مغزی در نوزادان و بزرگسالان تا حدودی به دلیل سن متفاوت است:
- درجه اول (خفیف). بی حالی یا تحریک بیش از حد کودک از روزهای اول زندگی.
- درجه دوم (متوسط). تشنج ظاهر می شود. درمان در بیمارستان انجام می شود.
- درجه سوم (شدید). تهدیدی برای زندگی او وجود دارد.آسیب ساختاری ایسکمیک به مغز در یک نوزاد تازه متولد شده منجر به آسیب ارگانیک به سیستم عصبی مرکزی می شود. پیامدهای اجتناب ناپذیر مانند آتاکسی - اختلال حرکتی، عقب ماندگی روانی حرکتی، تشنج، اختلال شنوایی و بینایی.
تشخیص به موقع ناهنجاری های عصبی در کودکان به نظارت مداوم پزشکان اطفال در هفته اول زندگی و همچنین مجموعه ای از مطالعات مداوم کمک می کند. اطفال هر ساله روش های درمان ایسکمی را بهبود می بخشد. اگر قبلاً چنین تشخیصی یک جمله بود و کودک محکوم به ناتوانی بود، اکنون در مراحل اول می توان بیماری را بدون عواقب دردناک درمان کرد. این ویژگی دوران نوزادی است. بنابراین، درجه خفیف با یک دوره ماساژ ویژه درمان می شود.
عواقب ایسکمی مغزی
شدت عواقب نه تنها با توجه به مرحله و شکل بیماری، بلکه با توجه به بیماری هایی که به دلیل ایسکمی ایجاد شده است نیز تعیین می شود. عوامل منفی اصلی این بیماری هیپوکسی و اختلالات متابولیک است.
آنها باعث ایجاد سایر آسیب شناسی ها می شوند:
- سکته مغزی ایسکمیک یا حمله قلبی (نکروز) مغز (بیشتر در افراد بالای 60 سال)؛
- آنسفالوپاتی دیسیرکولاتور مزمن یا اسکلروز عروق مغزی؛
- فلج;
- اختلال حسی - پارستزی؛
- سکوت;
- صرع؛
- ترومبوفلبیت.
با سکته مغزی، بخشی از بافت مغز نرم می شود و می میرد. سلول های عصبی بازسازی نمی شوند. روش های مدرن درمان شامل استفاده از سلول های بنیادی است. جدیدترین فناوری برای پر کردن سلول های مرده از هر نوع طراحی شده است. نظرات متضاد زیادی در مورد استفاده از آن وجود دارد.کلینیک هایی وجود دارند که به طور فعال از این تکنیک استفاده می کنند.
آنسفالوپاتی یک ضایعه ارگانیک مغزی است که بدون التهاب رخ می دهد. انحطاط بافت مغز رخ می دهد، سلول ها و مواد بین سلولی از بین می روند. فلج در ترجمه یونانی باستان به معنای "آرامش"، بی حرکتی است. قسمتی از بدن را که در مقابل آن جایی که کانون بیماری در آن قرار دارد را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر ناحیه نورون های تخریب شده بزرگ باشد، ممکن است تتراپلژی رخ دهد - فلج اندام ها، یا فرد کاملاً توانایی حرکت را از دست می دهد.
احساس بی حسی ممکن است با گزگز، سوزش، "خزیدن" همراه باشد، که با ورزش تشدید می شود. پارستزی یک شخصیت آینه ای نیز دارد. این به دلیل اختلال در عملکرد تالاموس، لوب جداری مغز رخ می دهد. مراکزی که گفتار را تنظیم می کنند در نیمکره چپ مغز قرار دارند. بیمار با ذهن روشن همه چیز را می فهمد، اما نمی تواند صحبت کند.
عواقب برای نوزادان می تواند در عقب ماندگی ذهنی و مشکلات یادگیری بیان شود.یک فرد کوچک حتی برای یک قحطی نسبتا کوتاه مدت اکسیژن در طول رشد جنین ظالمانه هزینه می کند. رعایت تمام دستورات پزشک توسط یک زن باردار، تضمینی برای سلامت نوزادش است.
CCI - ایسکمی مزمن مغزی - با شکل حاد آن تفاوت دارد که به آرامی و مخفیانه پیشرفت می کند. حتی افراد نزدیک همیشه بلافاصله متوجه تغییرات منفی مداوم نمی شوند. عدم درمان به موقع منجر به ظهور ناهنجاری های پاتولوژیک بیشتر و بیشتر می شود.
شدت عواقب ایسکمی با میزان بسته شدن مجرای خون، سرعت باریک شدن آن تعیین می شود، این بستگی به مدت زمان درمان و وضعیت عمومی بدن دارد. هر چه زودتر دوره درمانی شروع شود، پیش آگهی بهتر است.
تشخیص ایسکمی مغزی
تشخیص ایسکمی آسان نیست. علائم آن بسیار شبیه به بیماری هایی مانند: است
- فلج فوق هسته ای پیشرونده؛
- دژنراسیون کورتیکوبازال؛
- آتروفی چند سیستمی؛
- بیماری پارکینسون؛
- تومور مغزی؛
- بیماری آلزایمر؛
- هیدروسفالی با فشار طبیعی؛
- دیسبازی ایدیوپاتیک؛
- آتاکسی.
برای جلوگیری از اشتباه، متخصص مغز و اعصاب باید از یک رویکرد یکپارچه استفاده کند. معاینه فیزیکی انجام می شود. وضعیت سیستم تنفسی و قلبی عروقی ارزیابی می شود، وضعیت عصبی تعیین می شود.
معاینه اولتراسوند اختصاص داده شده است - سونوگرافی از یکی از انواع:
- سونوگرافی داپلر - سونوگرافی;
- اسکن عروق دوبلکس - DS.
برای تعیین وضعیت عصبی، پزشک وضعیت بیمار را ارزیابی می کند:
- ذهن پاک؛
- پاسخ مردمک به نور؛
- هماهنگی حرکات کره چشم؛
- حالات چهره، توانایی گریمس کردن؛
- تقارن چهره؛
- حرکات زبان؛
- سخنرانی;
- حافظه؛
- قدرت عضلات و تون اندام؛
- هماهنگی حرکتی؛
- حساسیت؛
- رفلکس های تاندون.
توموگرافی داپلر یا داپلروگرافی فقط سرعت جریان خون را نشان می دهد. DS شریان های مغزی نیز برای مطالعه کانال های مغزی انجام می شود. اما اسکن دوبلکس رگ، لومن، دیواره، محل و الگوی جریان خون را نشان می‌دهد.
آنژیوگرافی MR (رزونانس مغناطیسی) یا سی تی (توموگرافی کامپیوتری) از این نوع نیز ممکن است مورد نیاز باشد.این یک نوع معاینه اشعه ایکس با استفاده از رنگ آمیزی کنتراست خون با ید است. برخلاف اولتراسوند، آماده سازی ویژه و مطالعات اضافی در اینجا مورد نیاز است: فلوروگرافی و الکتروکاردیوگرام - ECG. قبل از عمل از خوردن و آشامیدن خودداری کنید. رنگ از طریق سوراخ تزریق می شود، ممکن است نیاز به کاتتر باشد.
متخصصان مغز و اعصاب از آزمایش های خاصی برای تشخیص استفاده می کنند. به عنوان مثال، تست انگشت و بینی یا حالت رومبرگ: ایستادن، پاها به هم، چشمان بسته و بازوها به سمت جلو. برای شناسایی آسیب شناسی های همزمان، ECHO-KG، آزمایش خون عمومی و بیوشیمیایی استفاده می شود. الکتروانسفالوگرافی همچنین برای نظارت عصبی - EEG، قلب و عروق استفاده می شود.
تشخیص شناسان معتقدند که ایسکمی نیمکره چپ و راست در سندرم های همراه با هم متفاوت است. اگر کانون بیماری در نیمکره چپ باشد، درمان آسانتر و سریعتر است.
درمان ایسکمی مغزی
هر دو روش محافظه کارانه و جراحی استفاده می شود. اگر تمام اقدامات انجام شده تصویر بالینی را بهبود نبخشد یا حمله ایسکمیک با احتمال مرگ رخ دهد، این عمل نشان داده می شود. درمان محافظه کارانه با از بین بردن علت بیماری - مشکلات پر شدن مغز با خون - شروع می شود.
الکترورفلکسوتراپی با جریان ریز - ERT عملکرد نورون های قشر مغز را بهبود می بخشد و گردش خون را عادی می کند.
داروهای مورد استفاده برای درمان پزشکی را می توان به چند گروه تقسیم کرد:
- محافظ های عصبی یا مغزی که از نورون های مغز محافظت می کنند؛
- کاهش نفوذپذیری دیواره رگهای خونی، تقویت آنها، تحریک گردش خون. گشادکننده عروق و ضد انعقادها یا رقیق کننده های خون استفاده می شود؛
- هیپولیپیدمیک، تصحیح متابولیسم چربی.
درمان بیماری عروق کرونر مغز از این طرح پیروی می کند: نورون - عروق - متابولیسم. در نتیجه، سلول ها دوباره با اکسیژن اشباع می شوند، متابولیسم بین سلولی به حالت عادی باز می گردد. عادی سازی فشار خون برای جلوگیری از حملات ایسکمیک و سکته مغزی ضروری است.
پس از بازگرداندن جریان خون طبیعی، مهارت های حرکتی بلافاصله بر نمی گردند. یک دوره توانبخشی لازم است. یک دوره ماساژ لازم است، تمرینات فیزیوتراپی - ورزش درمانی، الکترو و / یا مگنتوفورز.
درمان جراحی در صورت ضایعات انسدادی- تنگی عروق مغزی از طریق عمل استنت گذاری عروق کاروتید، ترومبکتومی - برای برداشتن ترومبوز، اندارترکتومی کاروتید انجام می شود.
سلول های بنیادی. علاقه روزافزونی به درمان با سلول های بنیادی وجود دارد. منبع بازسازی طبیعی است. قبل از عمل، یک بیومتریال از بیمار گرفته می شود.سلول های بنیادی مزانشیمی (ژرم) از کشت سلولی حاصل جدا شده و به حجم مورد نیاز کشت می شوند.
پیوند - مقدمه - دو بار با کمک قطره چکان انجام می شود. این روش بیش از یک ساعت طول نمی کشد. سپس بیمار می تواند به خانه برگردد. سلول های جدید از طریق جریان خون به مناطق آسیب دیده منتقل می شوند. آنها به بافت های سالم می چسبند و شروع به تکثیر می کنند. سلول های بنیادی همچنین شبکه های جدیدی از مسیرهای جانبی ایجاد می کنند. اینها رگهای جانبی، کمکی و دوربرگردان هستند که خون را در اطراف کانال اصلی حمل می کنند.
اگر بیمار خیلی دیر به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند، دیگر نمی توان از عواقب جدی جلوگیری کرد. متأسفانه، ایسکمی مغزی یک بیماری با پیامدهای مکرر کشنده است. نگرش بی توجه به سلامتی همیشه با بروز آسیب شناسی به پایان می رسد. در موارد بیماری های قلبی عروقی، عدم درمان به موقع با مرگ همراه است.
درمان محافظت عصبی برای انسفالوپاتی دیسیرکولاتور
اختلالات عروق مغزی ناشی از تصلب شرایین و فشار خون بالا هر ساله افراد بیشتری را تحت تأثیر قرار می دهد. آمار کلی برای این گروه از بیماری ها حاکی از افزایش سالانه بیماران مبتلا به حوادث حاد عروق مغزی است.
تشخیص و تشخیص
آنسفالوپاتی دیسیرکولاتور (ایسکمی مزمن مغزی) یک آسیب مغزی منتشر پیشرونده است که در اثر اختلال در تامین اکسیژن و مواد مغذی به سلول‌های مغز به دلیل بدتر شدن تدریجی خون‌رسانی به بافت‌های مغز ایجاد می‌شود.
آمار جداگانه در مورد بروز CCI - ایسکمی مزمن مغزی، یا آنسفالوپاتی دیسیرکولاتور، در حال حاضر حفظ نشده است، طبق گفته پزشکان، 7 نفر از هر 1000 نفر از این اختلال رنج می برند.
تظاهرات بالینی اصلی ایسکمی مزمن مغزی عبارتند از:
- سردرد؛
- سرگیجه، بی ثباتی و بی ثباتی هنگام راه رفتن؛
- تضعیف حافظه و کاهش تمرکز؛
- آهسته کردن فرآیندهای فکری؛
- اختلالات عاطفی، اضطراب غیرقابل توضیح، مشکل در به خواب رفتن و سایر اختلالات خواب.
توسعه بیماری به تدریج در پس زمینه تصلب شرایین عروق مغزی در ترکیب با فشار خون شریانی (فشار خون بالا) رخ می دهد. ترکیب دو بیماری منجر به تشکیل کانون های متعدد هیپوپرفیوژن، یعنی کاهش خون رسانی به بافت ها می شود.
از آنجایی که بافت های مغز بیش از هر چیز دیگری به اکسیژن نیاز دارند، استرس اکسیداتیو در طول زمان ایجاد می شود - کمبود اکسیژن روند طبیعی تنفس و عملکرد سلول های مغز را مختل می کند. کرونیزاسیون این فرآیند منجر به تخلیه منابع داخلی محافظت از سلول و مرگ تدریجی آنها می شود.
در پس زمینه تخریب آهسته بافت مغز در نتیجه گرسنگی اکسیژن، علائم CCI بارزتر می شود و تغییرات در مغز بیمار غیر قابل برگشت می شود و قابل اصلاح نیست.
تشخیص زودرس ایسکمی مزمن مغزی و درمان کافی به بیمار این امکان را می دهد که تقریباً به طور کامل فرآیند اکسیژن رسانی به بافت های مغز را بازیابی کند. هرچه این بیماری دیرتر تشخیص داده شود، سلول های بیشتری به طور غیرقابل برگشت می میرند، با این حال، درمان مناسب می تواند رشد کانون های هیپوپرفیوژن را کند کرده و ترمیم بافت را تضمین کند.
