لخته شدن در قلب: علائم و درمان
ترومبوز در قلب یکی از عوارض شایع پاتولوژی های قلبی عروقی است. آمارها حاکی از آن است که 43 درصد از افرادی که در اثر سکته قلبی جان خود را از دست داده اند، لخته خون در حفره قلب داشته اند. ترومبوز داخل قلب یک وضعیت خطرناک است که می تواند منجر به مرگ یا ناتوانی فرد شود.
بسته به عناصر تشکیل دهنده، لخته خون در قلب می تواند از انواع زیر باشد:
- لخته خون سفید (خاکستری). چنین ترومبوس خشک و فرو ریخته است. محل مورد علاقه آن کاسپ دریچه های قلب و فضای بین عضلات ترابکولار است.
- لخته خون قرمز که توسط تعداد زیادی گلبول قرمز نشان داده می شود، به ندرت به شکل خالص در قلب یافت می شود، عمدتاً در رگ ها تشکیل می شود.
- لخته مخلوط از گلبول های قرمز و پلاکت ها تشکیل شده است. چنین لخته دارای سر، گردن و دم است. این نوع ترومبوز اغلب در حفره های قلب یافت می شود.
- ترومبوز تومور، که در پس زمینه گسترش متاستازها توسط نئوپلاسم های بدخیم ایجاد می شود. ترومبوز تومور در جهت جریان خون رشد می کند و در برخی موارد به دهلیز راست می رسد.
- ترومبوس سپتیک می تواند بر روی برگچه های دریچه های قلب در اندوکاردیت اولسراتیو حاد تشکیل شود. چنین لخته خونی ناقل عفونت است.
خود ترومبوز با لخته خونی که به دیواره های عضله قلب می چسبد نشان داده می شود. به طور کلی پذیرفته شده است که لخته خون در قلب یک آسیب شناسی است که عمدتا در افراد مسن ایجاد می شود. در واقع در 38.8 درصد موارد این بیماری در زنان و مردان بالای 70 سال تشخیص داده می شود.با این حال، WHO نشان می دهد که تعداد بیماران 35-50 ساله با ترومبوس داخل قلب تشخیص داده شده هر سال در حال افزایش است. بنابراین، بسیار مهم است که بدانیم دقیقاً چه مکانیسم هایی در تشکیل لخته خون در قلب نقش دارند، این آسیب شناسی چگونه خود را نشان می دهد و چگونه از آن اجتناب کنیم.
علل لخته شدن خون در قلب
طب مدرن لخته شدن خون در قلب را یک بیماری چند عاملی می داند. این بدان معنی است که چندین دلیل می تواند ظاهر آن را به طور همزمان تحریک کند.
اینها عبارتند از:
- نصب کاتتر وریدی.
- بیماری مادرزادی قلب، بیماری ایسکمیک قلب. در این مورد، لخته‌های خون اغلب در زائده دهلیز چپ یا روی دیواره‌های عضله قلب تشکیل می‌شوند.
- سکته قلبی در 60-65 درصد موارد منجر به تشکیل لخته خون در قلب می شود.
- در 5-10% موارد، علت ایجاد ترومبوز داخل قلب، بیماری روماتیسمی قلب است.
- آریتمی همراه با فیبریلاسیون دهلیز چپ خطرناک است.
- آندوکاردیت سپتیک گذشته، اندوکاردیت روماتیسمی. در این حالت، لخته‌های خون روی کاسپ دریچه آئورت یا کاسپ دریچه میترال تشکیل می‌شوند.
- داشتن پروتز دریچه در قلب.
- کاردیومیوپاتی علت تشکیل ترومبوز قلبی در 5٪ موارد است.
- تغییرات آترواسکلروتیک در عروق. این آسیب شناسی باعث ایجاد ترومب جداری در آئورت، در تنه های شریانی بزرگی می شود که از آئورت امتداد می یابند.
- تغییرات پاتولوژیک در دیواره های عضله قلب.
- اختلالات جریان خون.
- افزایش ویسکوزیته خون.
- ناقل ژن های معیوب که تمایل به ترومبوفیلی را تعیین می کند.
- در 4.7٪ موارد، لخته های خون در قلب می توانند به دلیل وجود تومور در بدن ایجاد شوند.
رده های زیر از شهروندان در معرض خطر افزایش تشکیل لخته خون در قلب هستند:
- سیگاری ها.
- زنان باردار و زنان در اوایل دوره پس از زایمان.
- زنانی که از داروهای ضد بارداری هورمونی استفاده می کنند.
- افراد چاق.
- افراد کم تحرک
- افرادی که از الکل و قهوه سوء استفاده می کنند.
- بیماران تحت عمل جراحی شکم.
- بیماران پرفشاری خون.
علائم لخته شدن خون در قلب
علائم لخته شدن خون بی حرکت در قلب برای مدت طولانی ممکن است وجود نداشته باشد.در برخی موارد، این با تاکی کاردی و ظاهر تنگی نفس آشکار می شود. در این حالت، تنگی نفس حتی زمانی که فرد در حال استراحت است نیز رخ می دهد. در تمام این مدت، لخته در قلب در حالت ساکن خواهد بود.
اگر یک ترومبوز در قلب متحرک باشد و آزادانه در حفره خود حرکت کند، با علائم زیر همراه خواهد بود:
- تپش قلب تند. بیماران این احساس را با حرکت یک جسم خارجی که در داخل قفسه سینه قرار دارد مقایسه می کنند.
- پوست آبی.
- افزایش تعریق.
- سرگیجه.
- از دست دادن هوشیاری یا غش.
- تضعیف نبض شریان رادیال.
ترومبوز دهلیز چپ با ایجاد قانقاریای انگشتان دست و با کاهش شدید فشار خون همراه است. در همان زمان، خود بیمار شروع به خفگی می کند.
اگر لخته خون در دهلیز راست ترکیده شود، این وضعیت منجر به ترومبوآمبولی ریوی می شود. در نتیجه، فرد می میرد.
علائم زیر ممکن است نشان دهنده وجود لخته خون در قلب باشد:
- درمان با داروهای ضد آریتمی اثر مطلوب را به همراه ندارد.
- بیمار مبتلا به فشار خون ریوی است.
- داروها درد قلب را کاهش نمی دهند.
با این حال، تنها یک پزشک می تواند تشخیص دقیق را بر اساس تعدادی از مطالعات انجام دهد.
خطر لخته شدن خون در قلب
لخته خون در قلب، اگر پاره شود، می تواند منجر به ایجاد حمله قلبی در کلیه، مغز و خود قلب شود. همچنین خطر گانگرن روده ها و اندام ها وجود دارد. میزان بروز این عوارض متفاوت است. بنابراین، قانقاریا در پاها اغلب مشاهده می شود که در 70-75٪ موارد اتفاق می افتد.انفارکتوس مغزی در جداسازی لخته قلب در 10 درصد موارد رخ می دهد.
اگر یک لخته خون جدا شده علاوه بر این ناقل فلور باکتریایی است، پس این به انفارکتوس سپتیک اندام هایی که در آن وارد می شود سلام می کند. در آینده، این همیشه مستلزم همجوشی سریع چرکی بافت ها و ایجاد آبسه است. در این راستا، خطر آندوکاردیت عفونی است، به عنوان یک عامل اتیولوژیک موثر بر تشکیل ترومبوس قلبی
پیش‌آگهی بیشتر عوارض به بزرگی ترومبوز و همچنین به ناحیه نکروز و محل آن بستگی دارد. اگر شریان فمورال مسدود شود و با قانقاریای پا همراه باشد، می توان از مرگ جلوگیری کرد. یک پیش آگهی خوب برای بقا می تواند با ترومبوآمبولی توسط یک ترومب قلبی شاخه ای از شریان کلیوی یا طحال ایجاد شود.
حتی کوچکترین لخته خون در شریان مغزی میانی خطر بزرگی از نظر مرگ بیمار است.
تشخیص لخته خون در قلب
تشخیص ترومبوز داخل قلب بر اساس تاریخچه دقیق سیر بالینی بیماری است. با این حال، بدون معاینه ابزاری، تأیید وجود لخته خون در قلب غیرممکن است.
در این زمینه، روش های زیر آموزنده ترین هستند:
- معاینه اکوکاردیو دوپلوگرافی (ECHO-CG ترانس مری و ECHO-CG ترانس توراسیک).
- ECHO-KG ترانزوفاژیال، که تقریباً 100٪ ارزش تشخیصی دارد.
روش های کمکی که به شما امکان می دهد وجود لخته خون در قلب را پیشنهاد کنید عبارتند از: سینتی گرافی که به شما امکان می دهد درجه پر شدن میوکارد با خون را تعیین کنید، داپلروگرافی که سرعت جریان خون و فشار قلب را اندازه گیری می کند..همچنین امکان انجام MRI وجود دارد که امکان تعیین وجود تومور قلبی، وضعیت بافت های آن و کیفیت عملکرد آن را فراهم می کند. هر چه زودتر بیماری‌های قلبی عروقی همراه تشخیص داده شوند، احتمال نجات جان بیمار بیشتر می‌شود.
درمان لخته خون در قلب
درمان دارویی با داروهای تجویزی درمان اصلی برای ترومبوز قلبی بدون عارضه است. برای بیمار داروهایی تجویز می شود که به حل شدن لخته های خون کمک می کند. با این حال، در برخی موارد، بدون مداخله جراحی امکان پذیر نیست.
انتخاب روش درمانی بر عهده متخصص است. این تا حد زیادی به محل ترومبوز، به شدت تصویر بالینی، به نتایج آزمایشات بستگی دارد.
اگر در طول معاینه مشخص شد که بیمار یک یا چند لخته خون کوچک جداری دارد، معقول است که به درمان محافظه کارانه متوسل شود. در این مورد، داروهای رقیق کننده خون، داروهای ترومبولیتیک، داروهای ضد پلاکت تجویز می شود.
برداشتن ترومبوز با جراحی
جراحی همیشه با تعدادی از خطرات و عوارض همراه است. بنابراین برای بیمارانی که در شرایط تهدید کننده زندگی هستند تجویز می شود. جراحی برای بیمارانی که ترومبوس کروی یا ساقه دار تشخیص داده می شود که می تواند منجر به مرگ ناگهانی شود، اندیکاسیون دارد.
لخته خون در قلب را می توان به روش های زیر از بین برد:
- ترومبکتومی آندوسکوپی. تمام دستکاری‌های روی قلب با استفاده از آندوسکوپ انجام می‌شود که در لاله‌های گوش قرار می‌گیرد.
- جراحی بای پس قلب با استفاده از تجهیزاتی که جایگزین کار او در حین جراحی می شود.
- استنت گذاری. همزمان برای استخراج لخته خون، انبساط عروق کرونر با استفاده از یک لوله فلزی خاص مورد نیاز است.
در دوره پس از عمل، به بیماران برای مدت طولانی داروهای ضد پلاکت تجویز می شود که خطر تشکیل مجدد لخته های خون را کاهش می دهد.
پیشگیری از لخته شدن خون در قلب
اگر فردی در معرض خطر تشکیل ترومبوز داخل قلب است، باید توصیه های زیر را دنبال کند:
- در رژیم غذایی خود بمانید، به استثنای غذاهایی که منبع کلسترول هستند، از رژیم غذایی خود استفاده کنید. اول از همه، اینها غذاهای سرخ شده و چرب هستند.
- برای رقیق نگه داشتن خون حداقل 2 لیتر آب در روز بنوشید.
- سبک زندگی سالمی داشته باشید.
- سیگار و سوء مصرف الکل را ترک کنید.
- ورزش کنید (ورزش های صبحگاهی انجام دهید، زمان بیشتری را در فضای باز بگذرانید، پیاده روی کنید، و غیره).
جراح قلب و عروق، فلبولوژیست Abasov M. M. - محصولاتی که لخته های خون را رقیق می کنند:
از آنجایی که بیماری های مختلف سیستم قلبی عروقی اغلب منجر به تشکیل ترومبوز داخل قلب می شود، اول از همه، لازم است تلاش هایی برای جلوگیری از توسعه آنها انجام شود. اگر در حال حاضر آسیب شناسی سیستم گردش خون وجود داشته باشد، بیمار نیاز به نظارت منظم توسط پزشک و ثبت نام توسط متخصص قلب دارد.
