هپاتیت C - علائم، علائم و ژنوتیپ ها، هپاتیت C چگونه منتقل می شود؟ آیا ممکن است به هپاتیت C مبتلا شوید؟

2023 نویسنده: Eleanor Tracey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-05-21 19:30

علائم، علائم و ژنوتیپ های هپاتیت C، علل عفونت

بیش از سی سال پیش، متخصصان بیماری های عفونی از یک نام واحد برای هپاتیت ویروسی انسانی استفاده می کردند - بیماری بوتکین یا زردی. پس از مشخص شدن ویروس، هپاتیت انسانی با حروف الفبای لاتین از "A" و بیشتر به "F" نشان داده شد.

هپاتیت C چیست؟

انواع جدید و مدرن ویروس با حروف اول اولین بیماران مبتلا به GB، TTV مشخص شده است. دانشمندان تشخیص بیشتر اشکال ویروس این گروه را رد نمی کنند. در حال حاضر، ما روی شایع ترین و خطرناک ترین شکل هپاتیت که حرف "C" دارد تمرکز می کنیم.

هپاتیت C یک بیماری ویروسی انسانی است، عامل ایجاد کننده آن متعلق به خانواده Flaviviridae، جنس Hepavirus، نوع HCV (ویروس هپاتیت C) یا HCV (انگلیسی) است. اولین بار در سال 1989 شناسایی شد.

در یک میکروسکوپ الکترونی، این یک سازند کروی کوچک است که با یک پوسته پوشانده شده است. اطلاعات ژنتیکی در یک ژن وجود دارد که اطلاعاتی در مورد شش تا یازده ژنوتیپ دارد.

ویژگی های ویروس HCV:

• عفونت یک فرد مبتلا به HCV عمدتاً به صورت تزریقی (با دور زدن دستگاه گوارش) رخ می دهد، زمانی که ویروس وارد جریان خون و سپس به پارانشیم کبد می شود. راه اصلی عفونت تزریق داخل وریدی مواد مخدر با سرنگ کثیف است، عفونت زمانی ممکن است که ویروس از طریق غشاهای مخاطی در طول تماس جنسی محافظت نشده نفوذ کند.
• آسیب کبدی HCV با بیماری های همزمان اندام های داخلی، انواع اختلالات متابولیک و سیستم ایمنی همراه است.
• تنوع زیاد گیرنده های ایمنی پوشش ویروس معمولی است. این ویروس به راحتی سیستم ایمنی بدن انسان را فریب می دهد و مرتباً اصلاح می شود. در نتیجه، دانشمندان به صورت دوره‌ای اشکال، انواع، زیرشاخه‌های جدید ویروس را کشف می‌کنند.
• حدود 15 درصد از بیماران در فرم حاد هپاتیت شانس بهبودی کامل دارند، بقیه به شکل مزمن بدون علامت می رسد که با سیروز و گاهی سرطان کبد خاتمه می یابد.
• توسعه پاتوژنز با توجه به نوع بیماری مزمن یکی از ویژگی های هپاتیت C است. رنگ آمیزی ایکتریک پوشش در بیماران ممکن است وجود نداشته باشد یا برای مدت کوتاهی ظاهر شود.
• پاداش کوچک. برای این شکل از هپاتیت، عفونت داخل رحمی (انتقال ویروس از یک زن باردار به جنین او) ممکن است، اما معمولی نیست.

از سال 2004، هپاتیت C در فهرست بیماری های عفونی مهم اجتماعی در فدراسیون روسیه گنجانده شده است. این بیماری به عفونت‌های عمدتاً مزمن (کاهش ظرفیت کاری افراد در سنین فعال) اشاره دارد که کنترل شیوع آن دشوار است، زیرا واکسنی وجود ندارد. تا 90 درصد افرادی که مواد مخدر سری هروئین را تزریق می کنند ناقل این ویروس هستند.ناقلین بدون علامت هپاتیت C مخزن و ناقل بیماری هستند.

یک ویژگی بارز شکل مزمن هپاتیت این است که ویروس در بدن انسان در حالت فعال و غیرفعال قرار دارد. در همان زمان، وضعیت های فعالیت به طور مکرر تغییر می کنند.

ترفند این است که آنتی بادی‌ها در خون (ردپای ویروس) شناسایی می‌شوند، اما ویروس در خون (پاتوژن) وجود ندارد، یعنی در فاز غیرتکثیری است و بنابراین قابل درمان نیست..

تأیید بیماری و کنترل اثربخشی درمان بر اساس یک تشخیص جامع انجام می شود:

• روش های آزمایشگاهی، از جمله تعیین غلظت ویروس (RNA)، مقدار آنتی بادی های اختصاصی؛
• روش های ابزاری تصویربرداری کبد، سوراخ کردن پارانشیم اندام و تحقیقات آزمایشگاهی بیشتر برای تعیین ماهیت آسیب سلول های کبدی.

ویروس هپاتیت C چقدر زنده می ماند؟

پایداری ویروس در آزمایشگاه آزمایش شده است. به طور تجربی ثابت شده است که بیماری زای هپاتیت C در سطوح مختلف، از جمله در سوزن سرنگ، برای بیش از چهار روز در دمای اتاق باقی می ماند.

جوش در دو دقیقه غیرفعال می شود. وقتی تا 60^{0C گرم شود، در عرض دو دقیقه قدرت بیماری را از دست می دهد. تابش مستقیم نور فرابنفش آن را در عرض حدود 10 دقیقه غیرفعال می کند.}

در همین حال، احتمال ورود ویروس به جریان خون در موقعیت‌های مختلف روزمره یا خطاهای مراقبت‌های پزشکی بسیار زیاد است (به زیر مراجعه کنید).

افراد مبتلا به هپاتیت C چقدر عمر می کنند؟

به طور متوسط، پس از ده تا سی سال، یک بیماری مزمن با آسیب شدید و غیرقابل برگشت کبدی پایان می یابد - سیروز. از آنجایی که گروه خطر اصلی جوانان زیر 30 سال هستند، احتمال عواقب کشنده در سنین 40-60 سال و حتی زودتر از آن مرتبط است.این نتیجه توسط تقریباً 20٪ از بیماران مزمن مبتلا به این نوع هپاتیت ویروسی انتظار می رود.

در یک فرد مبتلا کیفیت زندگی به دلیل آسیب به کبد کاهش می یابد. عملکرد مهم آن کاهش می یابد - سم زدایی متابولیت ها، به ویژه پس از خوردن غذاهای چرب، الکل. استاز خون به دلیل کاهش عملکرد فیلتر کردن کبد به طور بالقوه خطرناک است.

مرگ زودرس احتمالی یک فرد مبتلا به ویروس هپاتیت C، ناشی از علل غیر مستقیم. یکی از علل احتمالی مرگ، کاهش توانایی عملکردی کبد است که منجر به آسیب‌شناسی (اختلال در سیستم قلبی عروقی، کلیه‌ها، ریه‌ها) می‌شود.

پایان بیماری - سیروز کبدی با نقض کامل عملکرد اندام، از بین رفتن عروق کوچک و تشکیل مسیرهای بزرگ جریان خون ظاهر می شود. سیروز کبدی فرآیندی غیرقابل برگشت است، درمان آن با روش های مدرن تقریبا غیرممکن است. در نتیجه فشرده شدن پارانشیم، احتقان در حفره شکمی ایجاد می شود (آسیت).رکود خون با گسترش دیواره عروق کبد همراه است. این یک تهدید بالقوه پارگی عروق خونی و خونریزی است. در موارد استثنایی، سرطان کبد ایجاد می شود.

علائم هپاتیت C

گروه اصلی بیمارانی که از ضعف عمومی شکایت دارند، شکایت را با آسیب کبدی مرتبط نمی دانند.

یکی از ویژگی های هپاتیت C عدم وجود یا زردی کوتاه مدت پوسته است. زردی صلبیه چشم و پوست از علائم آسیب کبدی یا بهتر بگوییم علامت افزایش غلظت رنگدانه صفرا در خون است. بیلی روبین، همانطور که این رنگدانه نامیده می شود، می تواند به یکی از اشکال آسیب شناسی مجاری صفراوی یا پارانشیم کبد وارد جریان خون شود.

علائم بالینی شایع مرتبط با هپاتیت C:

• ضعف عمومی، بی تفاوتی؛
• کاهش فعالیت در حین انجام کار؛
• انزجار، اغلب از دست دادن اشتها؛
• درد، ناراحتی در هیپوکندری راست همراه با دیسکینزی (استاز صفرا) یا التهاب کیسه صفرا، آسیب به پارانشیم کبد باعث درد نمی شود؛
• در لمس، پزشک افزایش اندازه کبد و طحال را احساس می کند، بیمار با احساس پری در هیپوکندری سمت راست، افزایش در کبد را احساس می کند؛
• تب احتمالی مداوم.

ویژگی پاتوژنز هپاتیت C و همچنین هپاتیت B (پاتوژنز مشابه)، وجود احتمالی علائم خارج کبدی. عدم وجود ارتباط قابل مشاهده علائم با آسیب کبدی، با تجزیه و تحلیل عمیق، این ارتباط را تایید می کند.

علائم اصلی خارج کبدی:

• آسیب به مفاصل و عضله قلب - التهاب روماتوئید؛
• آسیب به اندام های بینایی با طبیعت متفاوت؛
• بثورات پاپولار روی پوست یا غشاهای مخاطی، احتمالاً به عنوان یک بیماری جداگانه - لیکن پلان؛
• آسیب به اندام های دفعی (کلیه ها، مثانه).

متاسفانه، هیچ یک از علائم بالا پاتگنومونیک (اصلی، تعیین کننده) نیست، اما همیشه آسیب به کبد یا سایر اندام هایی را که با آن رابطه نزدیک دارند تایید می کند.

علائم اصلی تایید کننده ارتباط بیماری با هپاتیت C با روش های آزمایشگاهی و ابزاری تشخیص داده می شود.

علائم هپاتیت در زنان و مردان

هپاتیت C تفاوت جنسیتی ندارد، در مردان و زنان به یک اندازه بروز می کند. اغلب این شکل از هپاتیت هیچ علامتی ندارد، به جز علائم عمومی و خارج کبدی (به بالا مراجعه کنید).

عواقب هپاتیت C به طور نامحسوس، مدت ها پس از عفونت ظاهر می شود. بزرگسالان باید هوشیاری همه گیر را افزایش دهند، مصرف داروها، رابطه جنسی محافظت نشده و گاه به گاه را متوقف کنند.

وقتی نوزادی در اثر بی احتیاطی والدین در معرض خطر ابتلا به هپاتیت C قرار می گیرد ناراحت کننده است.

هپاتیت C در زنان باردار

همیشه با بارهای عظیم بر روی بدن یک زن باردار همراه است. شکل حاد هپاتیت در مرحله فعال می تواند برای جنین خطرناک باشد. در همین حال، ایده های مدرن در مورد پاتوژنز مزمن این شکل از بیماری، دلیلی برای در نظر گرفتن موفقیت آمیز یک جنین در غیاب علائم انحطاط کبدی است.

عوارض در برخی موارد ممکن است. ویژگی های آنها متنوع است و نمی توان آنها را در چارچوب این متن طبقه بندی کرد. مشاهده روند بارداری در این مورد در بیمارستان یا سرپایی انجام می شود.

عواقب شدید مرتبط با انحطاط کبد به شکل سیروز با بارداری و حاملگی ناسازگار است. به زنان مبتلا به سیروز توصیه می شود که باردار نشوند.

هپاتیت C در نوزادان

در اینجا به سؤالات فعلی درباره احتمال عفونت داخل رحمی و همچنین عفونت در دوران شیردهی پاسخ داده شده است.

• بیش از 6 درصد موارد عفونت جنین در دوران بارداری و زایمان ثبت نشده است، در حالی که انتقال ویروس تنها در مرحله فعال (تکثیر) پاتوژنز امکان پذیر است.
• شیر مادر آلوده در صورت عدم آسیب به نوک سینه های شیرده، زن مبتلا و حفره دهان نوزاد برای نوزاد بی خطر است.
• آنتی بادی‌های ویروس به سد جفت نفوذ می‌کنند، بنابراین در نوزادی که از مادر آلوده به دنیا می‌آید، آنتی‌بادی‌های ویروس C تا سن یک سالگی در خون یافت می‌شود.
• عفونت داخل رحمی در کودکی که از مادر آلوده به دنیا می آید با کاهش تیتر، ناپدید شدن آنتی بادی ها در سن یک سالگی کنار گذاشته می شود. برای حدود 5 درصد از کودکان، این جمله درست نیست.
• نوزادان متولد شده از زنان مبتلا به هپاتیت C تحت نظارت ویژه متخصصان عفونی هستند.

هپاتیت C چگونه منتقل می شود؟

در حدود 25 درصد از بزرگسالان و 46 درصد از کودکان، علت دقیق عفونت ناشناخته است. مهمترین راه انتقال ویروس C، تجویز داخل وریدی داروهای مخدر با استفاده از سوزن های تزریقی غیر استریل (آلوده به ویروس) است. یک راه احتمالی و کنترل نشده عفونت، تماس جنسی در حضور ضایعات در غشاهای مخاطی اندام تناسلی خارجی مرد یا زن است.

مسیرهای احتمالی عفونت تصادفی تزریقی در موسسات پزشکی و دفاتر خدمات عمومی:

• تزریق داخل وریدی دارو، انتقال خون آلوده؛
• روش های دندانپزشکی با ماهیت جراحی یا درمانی؛
• اصلاح با تیغ های معمولی؛
• برخی از اقدامات در سالن های زیبایی مرتبط با خطر خونریزی تصادفی؛
• فرضیه ای در مورد انتقال قابل انتقال ویروس C از طریق نیش حشرات مصنوعی مکنده خون (حشرات)، خونخواران جنگلی (پشه، پشه) وجود دارد

آیا می توانید به هپاتیت C مبتلا شوید؟

راه دهانی- مدفوعی عفونت، مشخصه فرم های A، E، در انتقال ویروس C مستثنی نیست، اما با احتمال کم. اگر غشای مخاطی دستگاه گوارش آسیب دیده باشد، عفونت دهانی (از طریق دهان) ممکن است.

علاوه بر فرم C، مسیر تزریقی مشخصه ویروس ها (B, D, F) و همچنین اشکال نسبتاً جدید (GB, TTV) است.

آیا هپاتیت C از راه جنسی منتقل می شود؟

عفونت از این طریق امکان پذیر است، اما به دلیل ماهیت ویروس، عفونت تناسلی مانند روش عفونت خانگی اصلی نیست. شرط اصلی انتقال ویروس C، آسیب به پوست یا غشاهای مخاطی، خونریزی یا میکروبلیدینگ آنهاست.

ژنوتیپ های هپاتیت C

بر اساس مفاهیم مدرن ویروس شناسان، هپاتیت C دارای شش ژنوتیپ است. اصطلاح "ژنوتیپ" به معنای تفاوت های ویروس در سطح مولکولی (ژنتیکی) است.

بیشتر دانشمندان وجود شش ژنوتیپ را تشخیص می دهند. وجود سه ژنوتیپ دیگر به عنوان یک فرضیه علمی در نظر گرفته می شود.

از آنجایی که تفاوت‌های ژنتیکی ویروس برای خواننده معمولی بی‌تفاوت است، بیایید بر شرح شش ژنوتیپ اصلی تمرکز کنیم.

دانش ژنوتیپ ها، شبه انواع آنها برای پزشکان عفونی مهم است زمانی که:

• روش های درمانی بیماری را انتخاب کنید؛
• تعیین وضعیت اپیدمی هپاتیت C.

ژنوتیپ ها پراکنش سرزمینی خاصی دارند. برای ژنوتیپ‌های یکسان مناطق مختلف، اصول درمان یکسانی اعمال می‌شود.

ژنوتیپ ها با اعداد عربی (از یک تا شش) و شبه تایپ ها یا زیرگروه ها با حروف لاتین (a, b, c, d, e) و غیره نشان داده می شوند:

1. اولین ژنوتیپ. در همه جا حاضر است، سه شبه نوع (1a، 1b، 1c) شناسایی شده است. اگر این ژنوتیپ تایید شود، باید انتظار درمان طولانی مدت، برای یک سال یا بیشتر را داشت.
2. ژنوتیپ دوم. پراکنش فراگیر ژنوتیپ و چهار شبه تیپ (2 a، b، c، d) مشخصه است. مدت درمان معمولا بیش از شش ماه نیست.
3. ژنوتیپ سوم. در همه جا توزیع شده است. وجود شش شبه گونه (3 a, b, c, d, e, f) ثابت شده است. این ژنوتیپ با دژنراسیون چربی (نفوذ) پارانشیم کبد - استئاتوز مشخص می شود. زمان درمان به کیفیت تشخیص بستگی دارد. میانگین زمان درمان به شش ماه محدود شده است.
4. ژنوتیپ چهارم. در خاورمیانه و آفریقای مرکزی گسترده است. در شرایط روسیه کمی مطالعه شده است. ده شبه گونه شناسایی شده است (4a، b، c، d، e، f، g، h، i، j).
5. پنجمین ژنوتیپ. اولین بار در آفریقای جنوبی ثبت شد. دارای یک کوازیتیپ در شرایط کشور ما یک آسیب شناسی کم مطالعه باقی مانده است.
6. ژنوتیپ ششم. ثبت شده در کشورهای آسیایی، دارای یک شبه نوع است. کمی در روسیه مطالعه شده است.

سایر انواع هپاتیت

هپاتیت های انسانی مختلف اهمیت همه گیری مبهم برای بدن انسان دارند، در روش های درمان، امکان پیشگیری خاص متفاوت هستند.

هپاتیت A

پشت این بیماری، نام بیماری بوتکین حفظ شده است. یک عفونت شایع که در حدود 40 درصد از بیماران مبتلا به هپاتیت ثبت شده است. این بیماری از طریق دهان و مدفوع، هنگام خوردن غذا یا آب آلوده به ویروس، یا بلع تصادفی اشیاء دیگر در دستگاه گوارش منتقل می شود. به ندرت مسیر تزریقی عفونت امکان پذیر است.

علائم مشخص:

• تغییرات التهابی و نکروزه در کبد؛
• بزرگ شدن اندام؛
• زردی (لکه شدن ایکتریک) پوشش؛
• ادرار تیره؛
• مدفوع بی رنگ (بدون رنگدانه).

مرحله زردی با فقدان مسری بودن مشخص می شود. پاتوژنز با یک دوره حاد تا سه تا چهار هفته مشخص می شود.

هپاتیت B

در ادبیات انگلیسی دارای نام HBV یا HBV است. عفونت تزریقی عامل ایجاد کننده در ادرار، مایع منی و همچنین در ترشحات اندام تناسلی زنانه یافت می شود. درست مانند هپاتیت C، این بیماری مزمن است.

تفاوت اصلی با هپاتیت C، مشابه آن، خطر بالای انتقال داخل رحمی پاتوژن از مادر به جنین است. علائم بالینی شبیه هپاتیت C است. همچنین با یک دوره موج دار، یک شکل مزمن بیماری مشخص می شود.همراه با سیروز، دژنراسیون بدخیم سلول های اپیتلیال کبد ممکن است.

برای هپاتیت B، واکسنی ساخته و وارد عمل روزمره شده است که در برابر هپاتیت D نیز موثر است. نوزادان زنان مبتلا به این هپاتیت باید واکسینه شوند. اولین دوز در اتاق زایمان، تقویت کننده پس از یک ماه و یک سال. تصمیم در مورد واکسیناسیون بیشتر توسط پزشکان بر اساس نتایج تشخیص های آزمایشگاهی گرفته می شود.

هپاتیت D

عفونت دلتای هپاتیت B است. فقط در صورت وجود ویروس B امکان ایجاد فرم D بیماری وجود دارد. با عفونت تزریقی و دوره مزمن مشخص می شود.

علائم بالینی شبیه هپاتیت B است. این بیماری با یک دوره شدید شکل حاد بیماری مشخص می شود. اغلب یک دوره مشترک با پاتوژن B نزدیک به هم وجود دارد.

پیشگیری مبتنی بر استفاده از واکسن هپاتیت B و روشهای غیر اختصاصی است. درمان مشابه درمان پاتوژنز حاد و مزمن سایر تبخال ها است.

هپاتیت E

عفونت از طریق دستگاه گوارش معمولی است و همچنین یک دوره استثنایی حاد بیماری است. با یک دوره شدید در زنان باردار مشخص می شود. در غیر این صورت، شبیه اشکال حاد سایر هپاتیت ها با مسیر دهانی- مدفوعی عفونت است. به خصوص شبیه به هپاتیت A.

هپاتیت G

وجود مستقل ویروس مورد بحث قرار گرفته است و همه محققان آن را به رسمیت نمی شناسند. گاهی اوقات آنها با حروف اول بیمار - GB نامیده می شوند. اغلب، تشخیص ویروس G به طور مستقیم با تشخیص هپاتیت C ارتباط دارد. عفونت تزریقی و یک دوره مزمن پاتوژنز مشخصه است. تصویر بالینی شبیه سایر اشکال هپاتیت با عفونت تزریقی است. تصویر بیماری شبیه هپاتیت C است.

روش های درمانی

درمان انواع حاد و مزمن هپاتیت تفاوت اساسی دارد. درمان فرم حاد با هدف از بین بردن علائم اصلی، محافظت از کبد در برابر آسیب بیشتر، محافظت از عملکردهای اصلی اندام است.

تجویز داخل وریدی محلول های نمکی تحریک کننده دفع سموم از بدن، ویتامین ها تجویز می شود، داروهای کلرتیک داخل آن تجویز می شود.

یکی از ویژگی های درمان هپاتیت C حاد، انتصاب اجباری اصلاح کننده های ایمنی است. این اندازه گیری به ویژگی های پاتوژن مربوط می شود. برای سایر هپاتیت ها، اصلاح ایمنی در سیر حاد بیماری مناسب نیست.

گاهی اوقات بیماران از عدم مراقبت های ویژه در اشکال حاد هپاتیت شگفت زده می شوند. واقعیت این است که بار اضافی دارو، به استثنای درمان علامتی، به طور بالقوه برای کبد آسیب دیده خطرناک است.

مرتبط: فهرست بهترین محافظ‌های کبدی برای بهبود کبد

علاوه بر درمان علامتی، تغذیه مناسب رژیم غذایی مهم است.

در صورت آسیب حاد کبدی، تغذیه پزشکی رژیمی تجویز می شود که معمولاً با جدول شماره 5 نشان داده می شود که شامل: است.

• محصولات پخته (کمی برشته شده)؛
• سوپ با سبزیجات، غلات، شیر؛
• گوشت بدون چربی (گوشت گاو، مرغ، خرگوش)؛
• ماهی کم چرب (کاد، زاندر)؛
• محصولات لبنی (شیر تخمیر شده، پنیر سفت، املت تخم مرغ، کره)؛
• نوشیدن (چای، کمپوت، آب میوه های خانگی، آب معدنی خنک)؛
• دسر (به جز مربای توت فرنگی، عسل، شیرینی، شکر، گل ختمی، گل ختمی میوه ای)
• میوه ها (سیب سبز، خرمالو، هندوانه، موز)

سرخ کردنی، دودی، ترشی، ترش، گازدار، کنسرو شده و همچنین غذاهایی که طعم شور، ترش، تند و تند دارند ممنوع است.

برخی از محصولات محبوب ممنوع هستند:

• میوه ها، سبزیجات و انواع توت ها (کیوی، خربزه، گل رز، توت فرنگی)؛
• محصولات (ژله، قارچ به هر شکل، پنیر فرآوری شده، خامه ترش، خامه، شیر).

مرتبط تر درمان هپاتیت C مزمن است. تجویز اجباری تعدیل کننده های ایمنی گروه های مختلف دارویی:

• اینترفرون ها یا محرک های اینترفرون (RoferonA، Reaferon، Intron A، دیگران)
• تصحیح کننده های ایمنی هومورال یا سلولی (سیکلوفرون، آمیکسین، و غیره)؛

به طور دوره ای، پزشکان اصلاح کننده ها را تغییر می دهند. در طول دوره تب، تجویز داروهای تب بر یا روش های فیزیکی (پاک کردن) برای تنظیم دمای بدن نشان داده شده است.

برای هپاتیت C مزمن که رابطه پیچیده ای با سیستم ایمنی دارد، داروهای ضد ویروسی تجویز می شود (رمانتادین، ریباویرین).

مرتبط: آیا هپاتیت C قابل درمان است؟

رژیم غذایی برای هپاتیت C مزمن سختگیری کمتری دارد. اعتقاد بر این است که فرآورده های ممنوعه در مرحله حاد بیماری محدود است، امکان استفاده یک بار در هفته وجود دارد.