آنتروکولیت چیست؟
آنتروکولیت یکی از شایع ترین بیماری های دستگاه گوارش است که در آن هر دو روده کوچک (آنتریت) و روده بزرگ (کولیت) ملتهب می شوند. انتروکولیت می تواند به دلیل طیف وسیعی از عفونت های روده ای (اسهال خونی، سالمونلوز، شیگلوز)، سوء تغذیه، مصرف غذاهای تند و چرب، الکل، مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک ها، آلرژی های غذایی و غیره رخ دهد.
بسته به سیر بیماری، انتروکولیت می تواند حاد یا مزمن باشد. انتروکولیت مزمن می تواند نتیجه درمان ناکافی انتروکولیت حاد یا سایر عفونت های روده ای باشد.در هنگام تشدید بیماری، فرد احساس درد در ناحیه شکم می کند، اختلالات مدفوع، نفخ و باد شکم ظاهر می شود.
علل انتروکولیت
علل انتروکولیت اغلب شامل عفونت‌های حاد روده (سالمونلوز، اسهال خونی، تب حصبه، اسهال ویروسی)، کرم‌ها (کرم‌ها)، بیماری‌های ناشی از سوء تغذیه (سوء تغذیه یا پرخوری)، واکنش‌های آلرژیک غذایی (به دلیل مصرف) است. آنتی بیوتیک ها یا سایر داروها). همچنین، انتروکولیت می‌تواند به دلیل بیماری‌های مادرزادی یا اکتسابی معده (گاستریت)، کبد، پانکراس (پانکراتیت)، مشکلات ایمنی و متابولیسم، دیس‌باکتریوز و کمبود ویتامین ایجاد شود.
این بیماری زمانی ایجاد می شود که عفونت به سلول های بافت های دستگاه گوارش آسیب برساند که منجر به تخلیه بعدی آنها می شود.
هنگامی که میکرو فلور طبیعی روده مختل می شود، انتروکولیت مزمن رخ می دهد و مخاط روده را حتی برای میکروب های مختلف قابل دسترس تر می کند، بنابراین انتروکولیت همیشه با دیس باکتریوز همراه است.
علائم انتروکولیت
علائم انتروکولیت به صورت موجی ظاهر می شود: از تشدید تا بهبودی. با تشدید بیماری، فرد احساس درد در ناحیه شکم، حالت تهوع، ضعف، مدفوع او مختل، زبانش با پلاک پوشانده می شود.
درد می تواند خود را به طرق مختلف نشان دهد: هنگامی که روده کوچک تحت تأثیر قرار می گیرد، آنها کسل کننده هستند، کشیده می شوند. درد حاد شدید مشخصه محلی سازی بیماری در روده بزرگ است. بیشتر اوقات، درد در ناحیه ناف احساس می شود، اما می تواند گسترده باشد.
در بیماری انتروکولیت، درد عمدتاً بعد از غذا خوردن (پس از 2 ساعت)، با حرکات ناگهانی و فعالیت شدید، قبل از اجابت مزاج ظاهر می شود. همچنین ممکن است اسهال و یبوست متناوب، تکرر ادرار (تا 7 بار در روز) وجود داشته باشد.
اگر روده کوچک تحت تأثیر قرار گرفته باشد، دردها عمدتاً کسل کننده و کشنده هستند، اگر روده بزرگ تحت تأثیر قرار گرفته باشد، درد بسیار شدیدتر است.
مدفوع مبتلا به انتروکولیت به مقدار کم، اغلب مایع، همراه با مخاط و ناخالصی های غذایی خارج می شود. گاهی اوقات، با مدفوع بیش از حد سفت، ممکن است کمی خون قرمز رنگ روی سطح آنها باقی بماند. این زمانی اتفاق می افتد که ترک هایی در مقعد ایجاد می شود.
همچنین علائم انتروکولیت عبارتند از غرش، نفخ و تشکیل بیش از حد گاز. در کودکان، انتروکولیت مزمن می تواند منجر به کاهش وزن، کم خونی، تاخیر در رشد و اختلالات متابولیک شود.
می توانید انتروکولیت را با آنالیز مدفوع، خون، معاینه اشعه ایکس روده تشخیص دهید.
درمان و پیشگیری از انتروکولیت
هدف اصلی درمان انتروکولیت بازیابی عملکرد روده و جلوگیری از پیشرفت بیشتر تشدیدها است. ایجاد تغذیه مناسب، استفاده از ویتامین ها، استفاده از داروهای گیاهی و فیزیوتراپی مهم است.
بیمار باید مایعات کافی (نه کمتر از مقدار غذای مصرفی در روز) بنوشد، شیر، غذاهای تند، شور، دودی و الکل را از رژیم غذایی حذف کند.خوردن برنج، غلات پوره شده، ماهی آب پز، غذاهای بخارپز، نان سبوس دار، محصولات شیر تخمیر شده و غیره مفید است.
درد در ناحیه شکم با گذاشتن پد گرم کننده روی معده و همچنین با کمک مسکن ها تسکین می یابد. داروها را فقط باید طبق تجویز پزشک مصرف کرد، زیرا داروهای انتخاب نشده فقط می توانند روند بیماری را تشدید کنند.
برای پیشگیری از انتروکولیت (و همچنین سایر بیماری های روده) رعایت رژیم غذایی متعادل، درمان عفونت های روده ای بدون تاخیر و عدم سوء مصرف داروها به ویژه آنتی بیوتیک ها توصیه می شود.
اگر انتروکولیت حاد به سرعت و کارآمد درمان شود، عواقب و عوارضی برجای نخواهد گذاشت، اما یک بیماری نادیده گرفته می تواند باعث ایجاد انتروکولیت مزمن شود که می تواند باعث اختلالات متابولیک، گوارشی و حرکتی شود.
