آنتریت چیست؟
آنتریت یک بیماری التهابی روده کوچک است. در دوره مزمن منجر به آتروفی غشای مخاطی آن می شود. با اختلال در فرآیند هضم و جذب مشخص می شود.
آنتریت می تواند سطحی باشد، با تغییرات دیستروفیک در انتروسیت ها، یا مزمن، بدون فرآیندهای آتروفیک همراه باشد. بسته به تغییر در ویژگی های عملکردی، آنتریت می تواند در پس زمینه اختلال در هضم غشایی، فرآیند جذب یا تغییر در حرکت روده رخ دهد.
علل انتریت
علت آنتریت می تواند بیماری های عفونی باشد که با آسیب به مخاط روده (اسهال خونی، سالمونلوز، عفونت های ویروسی) رخ می دهد.این بیماری می تواند در پس زمینه تهاجم کرمی، ژیاردیازیس رخ دهد. اغلب، آسیب شناسی روده با سوء تغذیه، قرار گرفتن در معرض عوامل مختلف فیزیکی یا شیمیایی همراه است. همچنین، آنتریت می تواند به دلیل اختلال در اندام های گوارشی ایجاد شود: معده، کبد، مجاری صفراوی و پانکراس.
علائم انتریت
تصویر بالینی بیماری با درجات متفاوتی از شدت فرآیندهای پاتولوژیک مشخص می شود. سندرم اصلی آنتروپاتی سوء جذب است که ممکن است با عودهای مکرر یا نادر همراه باشد. دو مرحله بیماری وجود دارد: تشدید و بهبودی که می توانند متناوب شوند.
آنتریت با اختلال در عملکرد دیواره روده همراه است که منجر به کاهش فعالیت غشای سلولی می شود، تغییر در کانال های انتقال که باعث جذب محصولات پوسیدگی (یون ها و آب) می شود.در توسعه بیماری، اختلال در کار سایر اندام های گوارشی (فعالیت آنزیمی غدد) و همچنین دیس باکتریوز نقش مهمی ایفا می کند. علاوه بر این، اختلالات متابولیک و کاهش ایمنی به بروز عود کمک می کند.
کلینیک پاتولوژی به اختلالات خاص همراه با سیر بیماری بستگی دارد و تظاهرات اصلی آنتریت همچنان سندرم اختلال در جذب و اسهال است که هر از گاهی عود می کند. علت شل شدن مدفوع افزایش ترشح آب روده، اسمولاریته زیاد محتویات روده کوچک و همچنین اختلال در فلور روده و عبور سریع روده است.
همه علائم به دو گروه تقسیم می شوند: روده ای و جریان در خارج از دیواره روده. از علائم خارج روده ای این بیماری می توان به سندرم سوء جذب اشاره کرد. با کاهش وزن بدن بیماران و در برخی موارد کاهش وزن به 20 کیلوگرم، بی حالی، تحریک پذیری، اختلال خواب بیان می شود.
علاوه بر این، بیماران تغییرات تغذیه ای را در پوست و ضمائم آن تجربه می کنند: خشکی، نازک شدن، لایه برداری لایه های فوقانی اپیدرم، شکنندگی و ریزش مو، ضخیم شدن صفحه ناخن ظاهر می شود. با تظاهرات قوی هیپوپروتئینمی، پاستوزیته پوست مشاهده می شود، ادم ظاهر می شود. بیماران درد عضلانی، ضعف عضلانی، کاهش رفلکس تاندون، فلج و افزایش ضربان قلب را گزارش می کنند. در ECG، کاهش بخش ST و همچنین صاف شدن و موج T دو فازی قابل توجه است. اکستراسیستول ایجاد می شود که به دلیل غلظت کم پتاسیم در خون ایجاد می شود. در 2/3 بیماران نیز کاهش سطح کلسیم در جریان خون وجود دارد که با ایجاد گرفتگی عضلات از عضلات کوچک همراه است.
برخی از تظاهرات بیماری با هیپوویتامینوز همراه است که در پس زمینه اختلال در جذب مواد مغذی در ناحیه روده ایجاد می شود. در این مورد، علائم آنتریت شبیه به کلینیک بری بری است که مشخصه کمبود تعدادی از ویتامین ها است: A، B2، K، D، B6، B12، E.
از سمت روده نیز تعدادی از علائم مشاهده می شود و با ایجاد فرآیند پاتولوژیک فقط در قسمت اولیه ژژنوم علائم روده کمتر مشخص می شود. هنگامی که روند التهابی ژژنوم و ایلئوم را تحت تاثیر قرار می دهد، اختلال در جذب اسیدهای صفراوی وجود دارد که در افراد سالم در روده دیستال رخ می دهد. پیامد چنین تخلفی، جریان بیش از حد صفرا به روده بزرگ و ایجاد اسهال است. علت مستقیم تغییر در مدفوع افزایش غلظت یون های سدیم، کلر و همچنین ظاهر شدن حجم اضافی آب در مجرای روده به دلیل اثر تحریک کننده اسیدهای صفراوی در روند این فرآیندها است. افزایش حجم مدفوع باعث فعال شدن عملکرد حرکتی روده می شود.
اختلال در عملکرد دریچه ایلئوسکال باعث می شود که محتویات روده از روده بزرگ به داخل ایلئوم برگشته و به فلور میکروبی آلوده شود. ایلیت ریفلاکس طولانی مدت روده می تواند علائم مشخصه کمبود ویتامین B12 را ایجاد کند؛ در موارد شدید، آنتریت با علائم کم خونی کمبود B12 رخ می دهد.تظاهرات مشابه این بیماری با درد در ناحیه ایلیاک راست همراه است.
علاوه بر این، انتریت با درد در قسمت میانی شکم در ناف مشخص می شود که حدود سه ساعت پس از صرف غذا ظاهر می شود. آنها می توانند گرفتگی، صاف یا قوس دار باشند. هنگام معاینه و تعیین برآمدگی سندرم درد، درد در ژژونوم وجود دارد، یعنی در سمت چپ بالای ناف، پزشک همچنین می‌تواند صدا و پاشیدن در حلقه‌های روده و اغلب در ناحیه سکوم را تشخیص دهد.
مدفوع بیماران مایع، تند شده، زرد رنگ است که دفعات آن به پنج بار یا بیشتر در روز می رسد. بیماران نگران نفخ، غرش در روده هستند. اسهال نوجوانان شدیدترین است.
درمان آنتریت
در درمان انتریت مصرف داروهایی که حرکت روده را کاهش می دهند توصیه نمی شود، زیرا در این صورت تمام مواد مضر از بدن دفع نمی شوند و در مجرای روده باقی می مانند. در این مورد، انتروجاذب (کربن فعال) مصرف کنید.
نکته اصلی در درمان آنتریت رژیم غذایی است. در روز اول بهتر است به طور کامل از خوردن غذا خودداری کنید، سپس به بیماران توصیه می شود روزانه تا 500 میلی لیتر آب برنج بنوشند. محصولات غذایی به تدریج وارد رژیم غذایی بیمار می شوند، به ویژه غذاهای حاوی فیبر درشت و فیبر باید اجتناب شود.
برای بیماران مسکن تجویز نمی شود، روش های حرارتی فقط پس از حذف پاتولوژی که نیاز به مداخله جراحی دارد انجام می شود.
VoiceGen - علل، علائم و درمان آنتریت:
