آلرژی چیست؟
آلرژی افزایش حساسیت بدن به هر ماده ای است. این ماده می تواند هر ماده شیمیایی، محصول، پشم، گرد و غبار، گرده یا میکروب باشد.
امروز به خوبی ثابت شده است که آلرژن ها می توانند موادی باشند که در داخل بدن تشکیل می شوند. آنها را اندوآلرژن یا اتوآلرژن می نامند. آنها طبیعی هستند - پروتئین های بافت های بدون تغییر جدا شده از سیستم مسئول ایمنی. و اکتسابی - پروتئین هایی که خواص بیگانه را از عوامل حرارتی، تشعشعی، شیمیایی، باکتریایی، ویروسی و سایر عوامل به دست می آورند. به عنوان مثال، یک واکنش آلرژیک با گلومرولونفریت، روماتیسم، آرتریت، کم کاری تیروئید ایجاد می شود.
آلرژی را به درستی می توان نام دوم "بیماری قرن" گذاشت، زیرا در حال حاضر بیش از 85٪ از کل جمعیت سیاره ما از این بیماری یا به عبارت بهتر انواع آن رنج می برند.آلرژی واکنش ناکافی بدن انسان به تماس یا مصرف یک آلرژن است. اغلب آلرژی ها درمان نمی شوند، تمام درمان های به اصطلاح به کشف آلرژن مستقیم خلاصه می شود و جداسازی کامل آن، در این مورد، پیشگیری مهم تر از خود درمان است. اول از همه، برای موفقیت آمیز بودن اقدامات پیشگیرانه، لازم است در مورد علل بیماری نتیجه گیری درستی انجام شود. برای شناخت به موقع واکنش آلرژیک بدن، شناخت علائم آلرژیک آن ضروری است تا بتوان به موقع و به درستی به فرد آلرژیک کمک های پزشکی کرد.
آلرژی یک بیماری فردی است. برخی به گرده، برخی به گرد و غبار و برخی به گربه ها حساسیت دارند. آلرژی زمینه ساز بیماری هایی مانند آسم برونش، کهیر، درماتیت است. ایجاد برخی از بیماری های عفونی ممکن است با آلرژی همراه باشد. در این حالت آلرژی را آلرژی عفونی می نامند. علاوه بر این، همان آلرژن ها می توانند علائم آلرژی متفاوتی را در افراد مختلف و در زمان های مختلف ایجاد کنند.
در دهه های اخیر، افزایش قابل توجهی در بروز آلرژی وجود داشته است. تئوری های مختلفی برای توضیح این پدیده وجود دارد: نظریه تأثیر بهداشت - این نظریه ادعا می کند که بهداشت خوب بدن را از تماس با بسیاری از آنتی ژن ها محروم می کند که باعث رشد ضعیف سیستم ایمنی (به ویژه در کودکان) می شود. افزایش مصرف محصولات شیمیایی - بسیاری از محصولات شیمیایی می توانند هم به عنوان آلرژن عمل کنند و هم با ایجاد اختلال در عملکرد سیستم عصبی و غدد درون ریز، پیش نیازهای ایجاد یک واکنش آلرژیک را ایجاد کنند.
علائم آلرژی
واقعاً تعداد زیادی از انواع مختلف آلرژی وجود دارد، بنابراین، علائم آلرژی نیز متفاوت است. اشتباه گرفتن علائم آلرژیک با سایر بیماری هایی که علائم مشابهی دارند بسیار آسان است، که هر روز در عمل پزشکی اتفاق می افتد.
آلرژی تنفسی زمانی رخ می دهد که یک آلرژن در طول تنفس وارد بدن شود.این آلرژن ها اغلب انواع مختلفی از گازها، گرده ها یا گرد و غبار بسیار ریز هستند که به این آلرژن ها آلرژن های هوا گفته می شود. این شامل آلرژی های تنفسی می شود. چنین آلرژی به شکل زیر ظاهر می شود:
- عطسه
- خارش بینی
- رینیت (یا فقط ترشحات آبکی بینی)
- سرفه‌های شدید ممکن است
- خس خس سینه در ریه
- خفگی در برخی موارد
تظاهرات اصلی این نوع آلرژی را هنوز هم می توان آسم برونش و رینیت آلرژیک در نظر گرفت.
درماتوز با بثورات و تحریکات پوستی مختلف همراه است. این می تواند توسط انواع مختلفی از آلرژن ها ایجاد شود، مانند: مواد غذایی، آلرژن های هوا، لوازم آرایشی، مواد شیمیایی خانگی، داروها.
این نوع آلرژی معمولاً به شکل زیر ظاهر می شود:
- قرمزی پوست
- خارش
- پیلینگ
- خشکی
- بثورات شبیه اگزما
- تاول
- تورم شدید
ملتحمه آلرژیک. همچنین چنین تظاهری از آلرژی وجود دارد که بر اندام های بینایی تأثیر می گذارد - به آن ملتحمه آلرژیک می گویند. به نظر می رسد:
- احساس سوزش شدید در چشم
- افزایش اشکی
- ورم پوست اطراف چشم
آنتروپاتی. اغلب اوقات می توانید نوعی آلرژی مانند آنتروپاتی را پیدا کنید که در نتیجه استفاده از هر محصول یا دارو شروع به تظاهر می کند ، چنین واکنشی به دلیل واکنش آلرژیک دستگاه گوارش رخ می دهد. این نوع آلرژی خود را به شکل زیر نشان می دهد:
- تهوع
- استفراغ
- اسهال یا یبوست
- تورم لب ها، زبان (آنژیوادم)
- قولنج روده
شوک آنافیلاکتیک خطرناک ترین تظاهرات آلرژی است. این می تواند تنها در چند ثانیه رخ دهد یا ممکن است تا پنج ساعت طول بکشد تا رخ دهد، پس از ورود ماده حساسیت زا به بدن، می تواند توسط نیش حشره (لازم به ذکر است که اغلب این اتفاق می افتد) یا داروها تحریک شود. شما می توانید شوک آنافیلاکتیک را با علائمی مانند:
- تنگی نفس شدید
- تشنج
- از دست دادن هوشیاری
- ظاهر راش در سراسر بدن
- ادرار غیر ارادی
- اجابت مزاج
- استفراغ
اگر فردی علائم فوق را دارد، باید فوراً با آمبولانس تماس گرفته و کمک های اولیه را ارائه دهد. در صورت شوک آنافیلاکتیک، نباید درنگ کنید، زیرا ممکن است کشنده باشد.
تظاهرات آلرژی اغلب با علائم سرماخوردگی اشتباه گرفته می شود. تفاوت سرماخوردگی معمولی و آلرژی در این است که اولاً دمای بدن به طور معمول افزایش نمی یابد و ترشحات بینی مانند آب مایع و شفاف می ماند. عطسه های آلرژیک به طور کامل و طولانی پشت سر هم اتفاق می افتد و مهمتر از همه، با سرماخوردگی، همه علائم معمولاً به سرعت از بین می روند، در حالی که در آلرژی، بسیار طولانی تر می شوند.
علل آلرژی
آلرژی اغلب به دلیل رژیم غذایی و سبک زندگی ناسالم ایجاد می شود. به عنوان مثال، مصرف بیش از حد غذاهای تصفیه شده یا غذاهای پر شده با مواد شیمیایی و افزودنی. آلرژی همچنین می تواند در اثر استرس عاطفی یا روانی ساده ایجاد شود.
آلرژی را می توان با آبریزش ناگهانی بینی، عطسه یا آبریزش چشم تشخیص داد. قرمزی و خارش پوست نیز می تواند نشان دهنده وجود آلرژی باشد.اغلب، یک واکنش آلرژیک زمانی رخ می دهد که فرد با مواد خاصی در تماس باشد که به آنها آلرژن می گویند. بدن به عنوان یک پاتوژن به آن واکنش نشان می دهد و سعی می کند از خود دفاع کند. آلرژن ها هم شامل موادی هستند که اثر مستقیم آلرژی زا دارند و هم موادی که می توانند اثر سایر آلرژن ها را افزایش دهند.
واکنش افراد به گروه های مختلف آلرژن ها به ویژگی های ژنتیکی سیستم ایمنی بدن بستگی دارد. داده های متعدد نشان دهنده وجود استعداد ارثی برای آلرژی است. والدین مبتلا به آلرژی نسبت به زوج های سالم در معرض خطر بیشتری برای داشتن فرزندی با شرایط مشابه هستند.
آلرژی می تواند ناشی از:
- پروتئین های خارجی موجود در پلاسما و واکسن های اهدایی
- گرد و غبار (خیابان، خانه یا کتاب)
- گرده گیاهی
- هاگ قارچ یا کپک
- برخی داروها (پنی سیلین)
- غذا (معمولا: تخم مرغ، شیر، گندم، سویا، غذاهای دریایی، آجیل، میوه)
- گزش حشرات/بندپایان
- موی حیوانات
- ترشحات کنه خانگی
- لاتکس
- پاک کننده های شیمیایی
عواقب آلرژی
بیشتر مردم به اشتباه معتقدند که آلرژی بی ضرر است و هیچ عواقبی ندارد. یک واکنش آلرژیک باعث علائم ناخوشایند، همراه با خستگی، افزایش تحریک پذیری، کاهش ایمنی می شود. اما این همه پیامدهای آلرژی نیست. این بیماری اغلب باعث اگزما، کم خونی همولیتیک، بیماری سرمی، آسم برونش می شود.
جدی ترین عارضه دشواری در تنفس، ایجاد شوک آنافیلاکتیک همراه با تشنج، از دست دادن هوشیاری و کاهش خطرناک فشار خون است.شوک آنافیلاکسی پس از تجویز برخی داروها به دلیل نیش حشرات و وجود یک ماده تحریک کننده در غذا رخ می دهد. شایع ترین علائم آلرژی احتقان بینی و عطسه مکرر است.
تفاوت اصلی بین آلرژی و سرماخوردگی این است که علائم فوق بسیار بیشتر از سرماخوردگی معمولی طول می کشد. درماتوز آلرژیک یا درماتیت آتوپیک، همچنین عواقب آلرژی، به سرعت ایجاد می شود و در موارد پیشرفته برای مدت طولانی و دشوار درمان می شود. درماتیت با تورم، تاول، خارش، پوسته پوسته شدن، قرمزی بروز می‌کند.
یکی دیگر از پیامدهای شدیدتر آلرژی، شوک آنافیلاکتیک است. این بیماری کمتر اتفاق می افتد، اما بسیار خطرناک است و به سرعت توسعه می یابد. پیش بینی عواقب آلرژی دشوار است. این بیماری همیشه غافلگیر می شود و اگر سیستم ایمنی به طور طبیعی کار کند، فرد به سرعت بهبود می یابد. اما همچنین اتفاق می افتد که علائم خیلی سریع بدتر می شوند و پس از آن باید به سرعت آنتی هیستامین مصرف کنید.این گروه شامل Dimedrol، Suprastin، Tavegil است. این داروها باید همیشه در جعبه کمک‌های اولیه در خانه باشند، اما آنها فقط پس از مشورت با متخصصی که درمان لازم را تجویز می‌کند، مصرف می‌شوند، این به شما امکان می‌دهد از عواقب آلرژی جلوگیری کنید.
عوامل خطر
هنوز مشخص نیست که چرا همان عوامل محیط تکنولوژیک چنین تأثیری بر برخی افراد دارد اما بر برخی دیگر تأثیری ندارد. ارتباطی بین بیماری آلرژیک و سلامت عمومی نیز یافت نشد. با این حال، عقیده ای وجود دارد که آلرژی می تواند باعث شل شدن شدید بدن شود و بنابراین بسیاری به پاکسازی بدن متوسل می شوند. علت آلرژی نیز می تواند وجود انگل در بدن باشد. تا به امروز، شکی وجود ندارد که در برخی موارد، بسیاری از بیماری های آلرژیک در کودکان با تغییر در میکرو فلور روده، یعنی دیس باکتریوز، تحریک می شوند. مشخص است که در هنگام دیس باکتریوز، یکپارچگی سد بافت روده نقض می شود، در نتیجه آلرژن های هضم نشده (به عنوان مثال، قطعات پروتئین) وارد جریان خون می شوند.بنابراین، دیس باکتریوز در کودکان می تواند علت درماتیت آتوپیک، آلرژی غذایی، اگزما باشد.
برخی آلرژی ها منجر به ایجاد بیماری های جدی می شوند. به عنوان مثال، در برخی موارد، آسم برونش که باعث مشکل در تنفس می شود، ماهیت آلرژیک دارد. این یک بیماری شایع است که اغلب در کودکان دیده می شود. آلرژی یکی از علل شایع بیماری های پوستی به نام اگزما است.
تب یونجه نیز یکی از مظاهر آلرژی است. در هنگام حمله، افراد عطسه می کنند، اشک جاری می شود و آبریزش بینی مانند سرماخوردگی مشاهده می شود. معمولاً این علائم در تابستان و بهار ظاهر می شود (در این زمان گلدهی گسترده ای از گیاهان مختلف وجود دارد).
چگونه یک آلرژن را تشخیص دهیم؟
اگر خود را با علائم آلرژیک می بینید، اما دلیل ظاهر آنها را نمی دانید، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید، که تشخیص را انجام می دهد یا تأیید می کند، به طور جداگانه درمان مناسب را تجویز می کند.
علاوه بر معاینه، به تعدادی آزمایش و آزمایش مخصوص آلرژی نیز نیاز دارید.
تست های پوستی - در صورت مشکوک بودن به آلرژی، مطالعه تجویز می شود. از مزیت های اصلی این تحقیق می توان به سهولت اجرا، صدور سریع نتایج و هزینه کم اشاره کرد. این روش نه تنها اطلاعات قابل اعتمادی در مورد علت آلرژی ارائه می دهد، بلکه آلرژنی را نیز تعیین می کند که باعث ایجاد واکنش شده است. ماهیت آزمایش پوستی وارد کردن مقدار کمی از آلرژن ها به پوست است و بسته به واکنش بدن، تعیین آلرژن هایی است که می تواند باعث واکنش حاد بیمار شود. افراد در هر سنی می توانند این مطالعه را انجام دهند.
اگرچه معمولاً آزمایشات پوستی روی پوست قسمت داخلی ساعد انجام می شود، اما در برخی موارد می توان آن را در پشت نیز انجام داد.
- با توجه به سابقه بیماری، آلرژن های تزریقی خاصی انتخاب می شوند (با توجه به گروهی که باعث آلرژی شده اند)
- معرفی می تواند از دو تا بیست آلرژن باشد
- برای هر آلرژن فردی، پوست به نواحی تقسیم می شود که هر کدام تعداد خاص خود را دارد
- مقدار کمی از محلول روی پوست استفاده می شود
- در محل استفاده از محلول، پوست توسط ابزار "خراشیده" می شود که گاهی اوقات باعث ایجاد احساسات ناخوشایند و دردناک می شود
واکنش مثبت: در عرض چند دقیقه، خارش در محل استفاده از محلول آلرژن ظاهر می شود و پس از آن قرمزی و تورم به شکل گرد ایجاد می شود. با افزایش مداوم قطر، پس از بیست دقیقه تورم باید به حداکثر اندازه ممکن برسد. در صورتی که قطر تورم حاصل از ابعاد تعیین شده بیشتر شود، آلرژن معرفی شده مسئول ایجاد یک واکنش آلرژیک در نظر گرفته می شود.
برای بررسی اینکه آیا مطالعه به درستی انجام شده است یا خیر، دو راه حل معرفی می شود: راه حل اول، در همه افراد بدون استثنا، باعث واکنشی می شود که در بالا توضیح داده شد، و دومی هیچ واکنشی را تشخیص نمی دهد..
استفاده از داروهای ضد آلرژی دو روز قبل از مطالعه ممنوع است، زیرا در نهایت باعث نتایج نادرست می شود.
آزمایش خون IgE. اندازه گیری مقدار آنتی بادی IgE در خون. این مطالعه به مقدار کمی خون از ورید نیاز دارد. معمولاً نتایج ظرف یک یا دو هفته آماده می شود. این مطالعه در صورتی انجام می شود که به دلایلی انجام آزمایش های پوستی غیرممکن باشد یا بیمار مجبور به مصرف مداوم داروهای ضد حساسیت باشد. آزمایش توصیف شده همچنین می تواند به عنوان تأییدیه اضافی نتایج آزمایشات پوستی سفارش داده شود.
در میان انواع مطالعه توصیف شده، شایان ذکر است:
- آنتی بادی کل IgE در خون. هدف از انجام چنین مطالعه ای تعیین میزان کل آنتی بادی ها در خون است. توجه به این نکته مهم است که داده های به دست آمده همیشه نمی توانند کمک قابل توجهی در درمان ارائه دهند، زیرا دلایل متعددی وجود دارد که سطح آنتی بادی ها در خون می تواند حتی در غیاب واکنش آلرژیک بالا باشد.
- آنالیز برای تشخیص آنتی بادی های خاص IgE در خون. با تشکر از این مطالعه، آنتی بادی های مخصوص یک ماده غذایی حساسیت زا (به عنوان مثال، تخم مرغ یا بادام زمینی) را می توان شناسایی کرد. مطالعه به منظور تعیین سطح حساسیت بدن به انواع مختلف غذا ضروری است.
لازم است بدانید که نتایج این مطالعه اگر وجود یا عدم وجود آلرژی را در بیمار تایید کند، نمی تواند شدت واکنش را تعیین کند. برای تایید تشخیص آلرژی، خون باید حاوی مقدار مشخصی آنتی بادی IgE باشد.
تست های پوستی یا کاربردی (پچ تست) - این مطالعه به شما امکان می دهد علل واکنش های پوستی آلرژیک مانند اگزما یا درماتیت تماسی را شناسایی کنید. ماده حساسیت زا که ظاهراً باعث واکنش خاصی در بدن شده است، در مخلوط خاصی از ژل نفتی یا پارافین موجود است. روی صفحات فلزی (به قطر حدود یک سانتی متر) که حاوی مخلوطی از آلرژن های مختلف است اعمال می شود، پس از آن مواد آلرژی زا به پوست پشت چسبانده می شود (بیمار باید دو روز قبل از مطالعه آن را خشک نگه دارد).
بعد از زمان مشخص شده، پلیت ها از روی پوست برداشته شده و از نظر وجود واکنش به ماده حساسیت زا بررسی می شود. در صورت عدم پاسخگویی، از بیمار خواسته می شود تا در چهل و هشت ساعت مجدداً پوست خود را مورد معاینه قرار دهد. یک معاینه مجدد به شما امکان می دهد هر نوع تغییری را که ممکن است در اثر کندی پاسخ بدن انسان ایجاد شود، بررسی کنید.
مطالعه شرح داده شده در بالا به منظور تشخیص حساسیت به موادی مانند: انجام شده است.
- Chrome (Cr)
- نئومایسین
- رزین های اپوکسی
- نیکل
- اتیلن دی آمین
- بنزوکائین
- فرمالدئید
- اجزای مختلف عطر
- لانولین
- Rosin
- کورتیکواستروئیدها
تست های تحریک آمیز. مانند تمام غربالگری های پزشکی، تحقیقاتی که با هدف تشخیص آلرژی انجام می شود، کاستی های خاص خود را دارد. در صورت وجود واکنش های آلرژیک، آزمایش های شرح داده شده در بالا اجازه تشخیص آلرژی را با قطعیت مطلق نمی دهند.
تنها گزینه ممکنی که به شما امکان می دهد صددرصد تشخیص درست بدهید، یک آزمایش تحریک کننده است. هدف اصلی این مطالعه ایجاد واکنش آلرژیک در بیمار از طریق استفاده از آن دسته از آلرژن ها و محصولاتی است که بر اساس فرض پزشکان باعث این واکنش شده اند. نباید فراموش کرد که این مطالعه تنها در بیمارستان با نظارت مناسب متخصصان امکان پذیر است.
معمولاً تحقیقات در دو مورد انجام می شود:
- اگر نتیجه مناسب با نمونه خون و تجزیه و تحلیل بیشتر آن داده نشد.
- اگر بیمار (اغلب یک کودک) پس از مدت طولانی واکنش بدن به آلرژن را که زودتر ایجاد شده است از دست بدهد.
قوانین به گونه ای است که مطالعه باید در یک بخش تخصصی با رعایت کلیه اقدامات امنیتی و با راهنمایی تیمی از پزشکان انجام شود. بسته به محل واکنش آلرژیک قبلی، در طول مطالعه، آلرژن در زیر زبان، داخل حفره بینی، داخل برونش یا دستگاه گوارش بیمار تزریق می شود.در صورت شناسایی مجدد واکنش آلرژیک، مطالعه خاتمه می یابد و پس از آن پزشکان اقدامات لازم را برای از بین بردن علائم آلرژی انجام می دهند.
کمک های اولیه برای آلرژی
در مجموع، واکنش های نوع آلرژیک به شدید و خفیف تقسیم می شوند و می توانند علائمی مانند: را ایجاد کنند.
- خارش ناحیه کوچک پوست که در آن تماس مستقیم با آلرژن وجود دارد
- اشک ریزش و خارش در ناحیه چشم
- قرمزی، تورم یا تورم ناحیه کوچکی از پوست
- علائم همراه آبریزش بینی (گرفتگی بینی)
- عطسه مکرر
- تاول نیش حشرات
اگر متوجه علائمی شدید، باید موارد زیر را انجام دهید:
- محل تماس با ماده حساسیت زا (پوست، دهان یا بینی) را بشویید و با آب جوشانده گرم تمیز کنید.
- تا حد امکان برای محدود کردن تماس با آلرژن
- اگر علت واکنش آلرژیک نیش حشره باشد و نیش استخراج نشده در جای خود باقی بماند، مهم است که آن را در اسرع وقت حذف کنید
- کمپرس سرد را روی ناحیه خارش پوست و محل گزش مستقیم بگذارید
- یک داروی ضد حساسیت (فکسوفنادین، لوراتادین، ستیریزین، کلروپیرامین، کلماستین) مصرف کنید.
اگر وضعیت بدن نه تنها بهبود نیافته، بلکه برعکس بدتر شده است، باید فوراً با آمبولانس تماس بگیرید یا برای مشاوره و کمک های پزشکی تخصصی (در صورت امکان) به مراکز درمانی مراجعه کنید.
علائم واکنش های آلرژیک شدید:
- تنگی نفس و مشکل در تنفس؛
- گرفتگی در گلو، احساس بسته شدن مجاری تنفسی؛
- مشکلات گفتاری (مثلاً گرفتگی صدا)؛
- تهوع، استفراغ؛
- افزایش نبض و ضربان قلب؛
- تورم، خارش یا سوزن سوزن شدن کل بدن و همچنین قسمت های جداگانه آن؛
- ضعف، اضطراب یا سرگیجه؛
- از دست دادن هوشیاری مرتبط با علائم بالا.
نحوه ارائه کمک های اولیه به فرد بیمار:
- در صورت مشاهده علائم فوق، باید فوراً با تیم پزشکی تماس بگیرید.
- اگر فرد هوشیار است، باید داروهای ضد حساسیت (با تزریق با داروهای مشابه به شکل تزریقی یا به صورت قرص) به او داده شود.
- او را باید در رختخواب گذاشت، بدون لباس هایی که مانع تنفس آزاد می شود.
- هنگام استفراغ، مهم است که فرد را به پهلو بخوابانید تا استفراغ وارد مجاری تنفسی نشود و در نتیجه باعث آسیب اضافی شود.
- در صورت تشخیص ایست تنفسی یا قلبی، انجام اقدامات احیا مهم است: فشردن قفسه سینه و تنفس مصنوعی (البته فقط در صورتی که بدانید چگونه این کار را انجام دهید). مهم است که فعالیت ها را تا زمانی که عملکرد ریه ها و قلب به طور کامل بازسازی شود و تیم پزشکی وارد شود ادامه دهید.
برای جلوگیری از ایجاد عوارض یا وخامت حال فرد، بهتر است بدون معطلی به دنبال کمک تخصصی باشید (مخصوصاً در مورد کودکان).
درمان آلرژی
در درمان آلرژی قبل از هر چیز لازم است تماس با مواد حساسیت زا از محیط حذف شود. اگر آلرژی دارید و می دانید کدام یک از آلرژن ها می توانند منجر به واکنش نامطلوب شوند، تا حد امکان از هرگونه تماس با آنها، حتی کوچکترین، محافظت کنید (خاصیت آلرژی تحریک واکنش هایی با شدت فزاینده به تماس مکرر با آلرژن است)..
درمان پزشکی درمانی برای کاهش خطر واکنش آلرژیک و همچنین علائم ناشی از آلرژی است.
آنتی هیستامین ها - این داروها اولین گروه را نشان می دهند و جزو اولین داروهایی هستند که برای درمان واکنش های آلرژیک تجویز می شوند. در لحظه ای که ماده حساسیت زا وارد بدن می شود، سیستم ایمنی بدن انسان ماده خاصی به نام هیستامین تولید می کند.
هیستامین باعث بیشتر علائم مرتبط با واکنش آلرژیک می شود. گروه دارویی ارائه شده یا به کاهش میزان هیستامین آزاد شده کمک می کند یا به طور کامل آزاد شدن آن را مسدود می کند. با وجود این، آنها نمی توانند به طور کامل علائم آلرژی را از بین ببرند.
مانند همه داروها، آنتی هیستامین ها نیز عوارض جانبی ایجاد می کنند، از جمله: خواب آلودگی و خشکی دهان، سرگیجه، استفراغ، حالت تهوع، بی قراری و عصبی بودن، مشکل در ادرار کردن.اغلب، عوارض جانبی توسط آنتی هیستامین های نسل اول ایجاد می شود. قبل از شروع مصرف آنتی هیستامین ها، با پزشک خود مشورت کنید تا دوزهای مورد نیاز شما را به صورت جداگانه مشخص کند و همچنین در مورد امکان مصرف همزمان آنتی هیستامین ها با سایر داروها صحبت کنید.
ضد احتقان - این داروها اغلب برای رفع مشکل گرفتگی بینی استفاده می شوند. داروها به صورت قطره یا اسپری فروخته می شوند و برای سرماخوردگی، آلرژی به گرده (تب یونجه)، یا هر واکنش آلرژیکی که علامت اصلی آن آنفولانزا، گرفتگی بینی و سینوزیت است، تجویز می شود.
مشخص است که سطح داخلی بینی با شبکه ای کامل از عروق ریز پوشیده شده است. اگر یک آنتی ژن یا آلرژن وارد حفره بینی شود، رگ های مخاطی گسترش می یابد و جریان خون افزایش می یابد - این یک نوع سیستم دفاعی ایمنی است. اگر جریان خون زیاد باشد، مخاط متورم می شود و ترشح قوی مخاط را تحریک می کند. از آنجایی که ضد احتقان ها بر روی دیواره رگ های مخاطی اثر می گذارند، در نتیجه باعث باریک شدن آنها می شوند، جریان خون کاهش می یابد و بر این اساس ادم کاهش می یابد.
مصرف این داروها برای کودکان زیر دوازده سال و همچنین مادران شیرده و افراد مبتلا به فشار خون توصیه نمی شود. شما نباید بیش از پنج یا هفت روز از آنها استفاده کنید، زیرا استفاده طولانی مدت باعث واکنش پشت به شکل تورم مخاط بینی می شود.
از عوارض جانبی این دارو می توان به خشکی دهان، سردرد و ضعف عمومی اشاره کرد. به ندرت، داروها می توانند باعث توهم یا واکنش آنافیلاکتیک شوند.
قبل از شروع استفاده از این داروها، با پزشک خود مشورت کنید.
مهارکننده های لوکوترین مواد شیمیایی هستند که واکنش های ناشی از لکوترین ها را مسدود می کنند. این مواد در طی یک واکنش آلرژیک توسط بدن آزاد می شوند و باعث التهاب راه های هوایی و ادم آنها می شوند (بیشتر در درمان آسم برونش استفاده می شود). با توجه به عدم وجود تداخل با سایر داروها، استفاده از مهارکننده های لکوترین به همراه سایر داروها مجاز است.در موارد نادر، عوارض جانبی به شکل سردرد، گوش یا گلو درد ظاهر می‌شود.
اسپری های استروئیدی - در هسته آنها، این داروها داروهای هورمونی هستند. هدف آنها کاهش التهاب در مجاری بینی است (با توجه به کاهش علائم واکنش های آلرژیک، احتقان بینی از بین می رود).
از آنجایی که جذب داروها حداقل است، بروز عوارض جانبی احتمالی کاملاً منتفی است.
با این حال، شایان ذکر است که استفاده طولانی مدت از داروهای فوق می تواند منجر به گلودرد یا خونریزی شود. قبل از استفاده از این یا آن دارو، مراجعه به پزشک و مشورت با او ضروری است.
پیشگیری از آلرژی
پیشگیری از آلرژی مبتنی بر اجتناب از تماس با آلرژن است. برای جلوگیری از بروز آلرژی توصیه می شود از تماس با ماده حساسیت زا خودداری شود یا تماس با آن را به حداقل برسانید. البته کنترل علائم آلرژی دشوار و بسیار سنگین است، بنابراین همه نمی توانند با آن کنار بیایند. به هر حال، واضح است که اگر فردی مثلاً به گرده گیاهان حساسیت دارد، در فصل گلدهی به ویژه در وسط روز که دمای هوا به حداکثر می رسد، نباید بیرون برود. و افراد مبتلا به آلرژی غذایی باید با پیروی از توصیه متخصصان تغذیه و آلرژی، غذاهای نه چندان مورد علاقه را ترجیح دهند.
برای کسانی که به هیچ دارویی حساسیت دارند کار آسانی نیست، انتخاب داروی ایمن در درمان هر بیماری دیگری دشوار است. بهترین پیشگیری برای اکثر مبتلایان به آلرژی رژیم غذایی و بهداشت است. اقدامات پیشگیرانه مهم در برابر آلرژی، تمیزی محل، خلاص شدن از شر پتوهای پشمی و پشمی، بالش های پر است، آنها را می توان با محصولات ساخته شده از پارچه های مصنوعی تعویض کرد.
مطلوب است که تماس با حیوانات را حذف کنید، کپک را در خانه ها از بین ببرید. استفاده از عوامل حشره کش مخصوص باعث از بین رفتن کنه هایی می شود که در مبلمان روکش دار زندگی می کنند. اگر به فرآورده های آرایشی حساسیت دارید، قبل از انتخاب آنها، توصیه می شود فعالیت های آزمایشی انجام دهید و اگر مناسب نیستند، استفاده از آنها را متوقف کنید.
داروهایی که تاریخ مصرف آنها گذشته است باید دور ریخته شوند. پیشگیری از آلرژی شامل راه‌هایی برای جلوگیری از تظاهرات اولیه و جلوگیری از عود در صورتی است که مشخص شود کدام آلرژن باعث بیماری می‌شود. مراقبت از سلامت وظیفه اصلی هر فرد است، اگر مستعد ابتلا به چنین بیماری هستید، توصیه می شود تمام شرایطی که مانع از پیشرفت آن می شود را به دقت رعایت کنید.
