لیپوم - چیست؟
لیپوم رشد خوش خیم بافت چربی است که اغلب در زیر پوست موضعی است، اما می تواند در اندام های داخلی که دارای لایه چربی هستند نیز دیده شود.
لیپوم در هر سنی و در هر جنسیتی قابل تشخیص است. اغلب آنها در زنان 30-50 ساله تشخیص داده می شوند. از نظر ظاهری شبیه یک گره زیر جلدی است که ساختاری نرم دارد، متحرک و بدون درد است. گره به بافت های اطراف لحیم نمی شود. اندازه متوسط لیپوم 2 سانتی متر است، اما گاهی اوقات نئوپلاسم های غول پیکر در افراد ایجاد می شود
لیپوم را می توان نه تنها با چربی، بلکه با بافت همبند نشان داد. در این حالت قوام متراکم تری دارد.
نئوپلاسم های منفرد و چندگانه وجود دارد. آنها می توانند در پشت، روی شانه ها، روی سینه، روی پاها و روی شکم قرار گیرند. به طور کلی، هر جایی در بدن انسان که از بافت چربی محروم نباشد، می تواند زمینه ساز ایجاد لیپوم شود. اغلب روی پوست سر، پوشیده از مو، روی صورت، پشت گوش ها دیده می شوند.
لیپوم ها همانطور که در کپسول هستند بدخیم نمی شوند. مانند همه تومورهای خوش خیم دیگر، لیپوم ها به کندی رشد می کنند، متاستاز نمی دهند، در بافت ها و اندام های دیگر رشد نمی کنند. این کپسولی است که رشد لیپوم را غیر تهاجمی می کند.
نواحی اصلی بدن انسان که در آن لیپوم ها می توانند تشکیل شوند:
- پوست و چربی زیر جلدی (لیپوم زیر جلدی).
- رسوبات چربی واقع بین عضلات (میولیپوم).
- غشای چربی که کلیه ها را احاطه کرده است (آنژیولیپوم).
- غدد پستانی.
- چربی خلفی صفاقی.
- سینه.
- روده.
- محلهای نادری از موضع لیپوم: عضله قلب، مغز، ریه ها، تنه عصبی (لیپوم اطراف عصبی)، استخوان ها، غدد عرق.
لیپوم ها می توانند موضعی و هتروتوپیک باشند. لیپوم های موضعی شامل آن دسته از سلول های چربی است که در اندامی که روی آن تشکیل می شوند وجود دارند. لیپوم های هتروتوپیک به ندرت تشخیص داده می شوند، آنها می توانند روی رحم، کبد و در حفره جمجمه ایجاد شوند. از آنجایی که هیچ سلول چربی در این اندام ها وجود ندارد، لیپوم ها با چربی هایی که به طور تصادفی در طول رشد جنین به آنجا رسیده اند نشان داده می شوند.
لیپوم ها هم در افراد لاغر و هم در افراد دارای اضافه وزن ایجاد می شوند. وزن بدن در این مورد مهم نیست. اگر فردی شروع به کاهش وزن کند، این به هیچ وجه بر نئوپلاسم تأثیر نمی گذارد. لیپوم به رشد آهسته خود ادامه خواهد داد.
انواع لیپوم
بسته به ساختار بافت شناسی، دو نوع لیپوم وجود دارد:
- Knobby. لیپوم با یک گره محصور در یک کپسول نشان داده می شود. خود تومور از لوبول هایی با اندازه های مختلف تشکیل شده است. لوبول ها توسط سلول های چربی نشان داده می شوند. اکثر لیپوم ها ساختار ندولری دارند.
- Diffuse. این لیپوم ها نادر هستند. آنها از سلول های چربی تشکیل شده اند و مشخصه بیماری به نام لیپوماتوز (آسیب سیستمیک به بافت چربی) هستند.
بسته به اینکه آیا سلول های دیگری به جز سلول های چربی در لیپوم وجود دارد یا خیر، آنها را متمایز می کنند:
- لیپوم کلاسیک - فقط از سلول های چربی تشکیل شده است.
- Fibrolipoma - تومور توسط سلول های چربی و بافت همبند نشان داده می شود.
- میولیپوم - توموری متشکل از سلول های چربی و بافت عضلانی.
- میکسولیپوم یک نئوپلاسم حاوی سلول های چربی و مخاط است.
- Angiolipoma، در این تومور علاوه بر سلول های چربی، عروق خونی نیز وجود دارد.
- Myelolipoma، در چنین لیپوم هایی علاوه بر سلول های چربی، ذرات مغز استخوان نیز وجود دارد.
- Hibernoma توموری است که توسط سلول های چربی قهوه ای نشان داده می شود.
بسته به ویژگی های ساختاری تومور، انواع لیپوم های زیر متمایز می شوند:
- تومور حلقوی دهانه رحم با لیپوم های متعدد نشان داده می شود و شبیه نوعی گردنبند است که روی گردن قرار دارد.
- لیپوم کپسوله ای که در کپسولی اطراف یک عضو تشکیل می شود.
- لیپوم درخت مانند که دارای رشدهایی شبیه به ظاهر تاج درخت است. چنین لیپوم هایی در حفره های مفاصل تشکیل می شوند.
- لیپوم حفره ای که مملو از عروق زیادی است.
- لیپوم روی ساق پا. پا توسط یک فلپ پوست یا بافت همبند عضوی که تومور روی آن قرار دارد نشان داده می شود.
- لیپوم نرم که علاوه بر سلول های چربی حاوی مایعاتی مانند مخاط است.
- لیپوم متراکم که حاوی بافت همبند است.
علل تشکیل لیپوم
متخصصان دو مکانیسم برای تشکیل لیپوم ها را شناسایی کرده اند:
- لیپوم مانند تومور رشد می کند. در همان زمان، سلول های چربی نئوپلاسم از یک سلول تکثیر می شوند که کلون آن هستند. بنابراین، اکثر لیپوم ها ساختار لوبولار دارند.
- لیپوم در پس زمینه نقض خروج غدد چربی تشکیل می شود. در این حالت، سلول های چربی شروع به تجمع در لومن غده می کنند. چنین لیپوم هایی اغلب از طریق مجرای غده چربی به سطح می آیند و لوبول ندارند.
در مورد دلایلی که منجر به تشکیل لیپوم می شود، چندین مورد وجود دارد:
- استعداد ارثی. در این مورد، ما در مورد بیماری مانند لیپوماتوز صحبت می کنیم که با تشکیل بسیاری از تومورها مشخص می شود. این آسیب شناسی به صورت اتوزومال غالب به ارث می رسد و بدون توجه به جنسیت کودک در جوانی خود را نشان می دهد.
-
اختلالات متابولیسم چربی.اختلالات متابولیسم چربی که منجر به تشکیل لیپوم می شود به نوع بدن فرد بستگی ندارد. می تواند هم نازک و هم پر باشد. در این حالت، افزایش لیپوپروتئین های کم چگالی در خون رخ می دهد. چنین چربی هایی نمی توانند آزادانه از دیواره رگ های خونی عبور کرده و آنها را مسدود کنند. اگر این روند پیشرفت کند، فرد دچار بیماری به نام تصلب شرایین می شود. در همان زمان، پلاک های آترواسکلروتیک روی رگ ها تشکیل می شود و کبد از هپاتوز چرب رنج می برد. در مویرگ های باریک، رسوبات چربی به قدری شدید می شود که منجر به انسداد مجرای آنها می شود.به تدریج رسوبات چربی در این نقاط شروع به رشد می کنند، کپسولی در اطراف آنها تشکیل می شود که دارای پارتیشن های متعدد است و در نتیجه لیپوم ایجاد می شود.
عوامل خطر منجر به افزایش لیپوپروتئین های با چگالی کم در خون: عدم تحرک بدنی، غلبه چربی های حیوانی در منو، بیماری های ژنتیکی. لازم به ذکر است که پزشکان لیپوم را تقریبا تنها نشانگر قابل مشاهده ای می نامند که می تواند فرد را به فکر کردن در مورد کلسترول بالا در خون و مشورت با پزشک سوق دهد.
-
شکست در تنظیم متابولیسم چربی. یک مکانیسم هماهنگ مسئول توزیع چربی در بدن است. چربی اضافی غذا را از بین می برد، تجمع چربی را در نقاط مختلف بسته به جنسیت فرد تنظیم می کند و … به طور کلی این مکانیسم به طور خودکار توسط بدن تنظیم می شود و نیازی به کنترل هورمونی یا کنترل دیگری ندارد.
با این حال، گاهی اوقات این مفیدترین مکانیسم با شکست مواجه می شود و به کل ارگانیسم به عنوان یک کل مربوط نمی شود، بلکه فقط به مناطق خاصی از بافت ها مربوط می شود.در این حالت، فرد دچار چاقی نوروژنیک می شود یا لیپوم تشکیل می شود. استرس، هیپوترمی ناگهانی، سرمازدگی، قرار گرفتن در معرض تشعشع، تروما، و غیره می تواند چنین شکستی را تحریک کند.
- نقص در بهداشت فردی. در این حالت چرک در داخل باقی می ماند که منجر به تشکیل کانون التهاب مزمن می شود. غدد چربی به ترشح یک راز غلیظ ادامه می دهند که می تواند مجرای آنها را مسدود کند. راز چربی انباشته شده لیپوم را تشکیل می دهد. با یک کپسول پوشیده شده است، اما هیچ لوبولی در آن وجود نخواهد داشت.
لازم به ذکر است که تمامی دلایل بالا برای تشکیل لیپوم تئوری هستند. دانشمندان هنوز به طور قطع نمی دانند که دقیقاً چه چیزی منجر به رشد و توسعه آنها می شود.
به عنوان بیماری هایی که احتمال تومور را افزایش می دهند عبارتند از:
- بیماری های پانکراس.
- بیماری کبد.
- سوء مصرف الکل.
- کم کاری تیروئید.
- دیابت شیرین.
- وجود تومورهای بدخیم در دستگاه تنفسی فوقانی.
- نارسایی هیپوفیز.
علائم لیپوم
لیپوم اغلب با هیچ تظاهرات خاصی احساس نمی شود. تومور درد نمی کند، باعث احساس ناراحتی در فرد نمی شود و … بنابراین اگر روی اندام های داخلی باشد، بیمار حتی شک نمی کند که نئوپلاسم ایجاد کرده است. به طور طبیعی، تا زمانی که لیپومایی که به اندازه چشمگیر رشد کرده است شروع به فشار بر بافت ها و اعصاب کند. بسته به جایی که تومور دقیقاً در کجا تشکیل شده است، علائم آن متفاوت خواهد بود.
علائم لیپوم سینه
لیپوم های واقع در بافت های غده پستانی سطح صافی دارند و لوبول ها در کپسول آن قابل لمس هستند. هر چه لیپوم به سطح پوست نزدیکتر باشد، بیشتر بیرون زده می شود. پوست سینه هیچ تغییری نخواهد داشت.
اگر لیپوم کوچک است و در عمق بافت پستان قرار دارد، فقط می توان آن را به طور تصادفی در طی ماموگرافی تشخیص داد.
لیپوم غدد پستانی درد ندارد و هیچ گونه ناراحتی فیزیولوژیکی برای زن ایجاد نمی کند.
علائم لیپومای پوست
لیپوم، که در زیر پوست قرار دارد، توسط یک نئوپلاسم گرد که از سطح بدن بالا می رود نشان داده می شود. بدون توجه به موقعیت مکانی آن، مرزهای مشخصی دارد.
اگر لیپوم را لمس کنید، متوجه می شوید که متحرک است، به بافت ها لحیم نشده است. لیپوم با درد پاسخ نمی دهد. پس از رها کردن تومور منتقل شده به پهلو، به جای خود باز می گردد.
سطح پوستی که لیپوم زیر آن قرار دارد هیچ گونه تغییر پاتولوژیک ندارد، صاف و یکدست و دارای رنگ طبیعی است.
تومورها تمایل به رشد دارند، اما اندازه آنها بسیار آهسته افزایش می یابد. برای اینکه متوجه شوید لیپوم بزرگتر شده است، ممکن است فرد به ۵ و گاهی ۱۰ سال زمان نیاز داشته باشد. در این مورد، اندازه نئوپلاسم ممکن است بیش از 5 میلی متر نباشد، اما تشکیل یک لیپوم بزرگ 50 میلی متری یا حتی بیشتر منتفی نیست.
اگر تومور بزرگ باشد، می تواند پوست را به شدت کشیده و مانند یک کیسه روی بدن آویزان کند. افتادگی پوست به عنوان ساق پا عمل می کند. این لیپوم ها سوء تغذیه دارند و می توانند زخم و نکروز ایجاد کنند.
آن دسته از لیپوم های روی پوست که در مکان های اصطکاک دائمی با لباس یا سایر قسمت های بدن قرار دارند، می توانند باعث ناراحتی شوند. چنین تومورهایی همیشه زخمی می شوند و ملتهب می شوند. امکان چسباندن چروک وجود دارد که نیاز به درمان خاصی دارد.
لیپوم های زیر جلدی بزرگ می توانند بر رگ های خونی و اعصاب، عضلات مجاور و سایر بافت ها فشار وارد کنند. این به نوبه خود، تغذیه آنها را مختل می کند، باعث رنگ پریدگی پوست، ایجاد زخم، کاهش سرعت بازسازی سلولی پس از آسیب و غیره می شود.
علائم لیپومای دهانه رحم
لیپوم گردن همه علائم لیپوم زیر جلدی را در تنه دارد: نرم، بدون درد، متحرک. با این حال، تفاوت آن با سایر لیپوم ها در این است که می تواند حنجره و راه های هوایی را فشرده کند و در هنگام تنفس و بلع غذا مشکل ایجاد کند. بنابراین، پزشکان اکیداً حذف چنین نئوپلاسم هایی را توصیه می کنند.
لیپوماتوز گردن بیماری است که در آن تومورهایی روی گردن ایجاد می شوند و به صورت "گردنبند" تا می شوند. این بیماری متعلق به پاتولوژی های ژنتیکی و ارثی است.
علائم لیپوم در کلیه
لیپوم روی کلیه از کپسول چربی اندام تشکیل می شود. چنین نئوپلاسم هایی اغلب از نظر اندازه کوچک هستند و به هیچ وجه خود را نشان نمی دهند. با این حال، با رشد تومور، علائم زیر ممکن است اضافه شود:
- افزایش مداوم فشار خون.
- ظاهر کشش درد در ناحیه کمر.
- ظاهر خون در ادرار.
- بروز کولیک کلیوی.
- واریکوسل.
وقتی دور یک لیپوم کلیوی تا 5 سانتی متر رشد می کند، فرد می تواند آن را به طور مستقل لمس کند.
علائم لیپوم مغز
اگر لیپوم مغز مادرزادی باشد، به هیچ وجه خود را نشان نمی دهد. این تومورها از نظر اندازه رشد نمی کنند و بنابراین نیازی به برداشتن ندارند.
وقتی لیپوم مغز در طول زندگی ایجاد می شود، یعنی اکتسابی، علائم پاتولوژیک ممکن است رخ دهد. آنها پس از اینکه لیپوم به اندازه بزرگی رسید و شروع به اعمال فشار بر ساختارهای داخلی مغز کرد، ظاهر می‌شوند.
این با علائم زیر ظاهر می شود:
- سردردهای مزمن.
- تهوع.
- استفراغ.
این علائم ناشی از افزایش فشار داخل جمجمه است. لازم به ذکر است که لیپوم های اکتسابی مغز بسیار نادر تشخیص داده می شوند. در میان گروهی از بیمارانی که چنین توموری در آنها ایجاد می شود، زنان 30-50 ساله غالب هستند.
علائم لیپوم صفاقی
لیپوم شکم در لایه چربی که بین ورقه صفاق و عضلات آن است تشکیل می شود. تومور زمانی که اندازه آن به 5-7 سانتی متر می رسد شروع به اعمال فشار روی اندام ها می کند.
علائم لیپوم صفاقی به طور مستقیم به این بستگی دارد که کدام اندام تحت فشار قرار می گیرد. بنابراین، اگر معده باشد، فرد دچار سوزش سر دل، حالت تهوع، آروغ زدن و سایر اختلالات گوارشی می شود.
علائم لیپومای ریه
تا لحظه ای که لیپوم به پلور برسد، فرد از وجود آن اطلاعی نخواهد داشت.پس از این اتفاق، علامتی مانند سرفه آشکار می شود. این به دلیل این واقعیت است که تومور پلور را تحریک می کند. این روند با درد نیز همراه خواهد بود.
علائم لیپومای قلب
لیپوم قلب با اختلالات مختلف در عملکرد اندام ظاهر می شود، بنابراین بیمار مبتلا به آریتمی تشخیص داده می شود. با رشد تومور، انقباض عضله قلب کاهش می یابد و منجر به ایجاد نارسایی قلبی و ادم ریوی می شود.
تشخیص لیپوم
اگر فردی مشکوک است که لیپوم ایجاد کرده است، باید با یک انکولوژیست تماس بگیرد. وقتی فرصتی برای دسترسی مستقیم به این متخصص وجود ندارد، برای شروع می توانید به یک درمانگر و یک جراح مراجعه کنید.
معمولاً تشخیص لیپوم برای پزشک مشکلی ایجاد نمی کند.این تومور صدمه نمی زند، به آرامی اندازه آن افزایش می یابد. یک علامت غیرمستقیم اضافی که نشان می دهد بیمار دارای لیپوم است و نه تومور دیگری، ممکن است سطح کلسترول و تری اسیل گلیسرول خون و همچنین LDL بالا باشد. اگرچه گاهی اوقات لیپوم ها می توانند حتی در برابر پس زمینه سطح طبیعی کلسترول خون ایجاد شوند.
برای روشن شدن ساختار تومور، برای بیمار سونوگرافی تجویز می شود. در طول مطالعه، پزشک محل دقیق لیپوم، اندازه آن، ارتباط آن با بافت ها و اندام های اطراف را تعیین می کند.
لیپوم های اندام های داخلی نیاز به CT یا MRI دارند. کنتراست عروقی اطلاعاتی در مورد میزان نفوذ عروق خونی به تومور ارائه می دهد.
معاینه مورفولوژیکی تومور پس از برداشتن آن انجام می شود. از آنجایی که لیپوم یک تشکیل خوش خیم است، بیمار درمان بیشتری دریافت نمی کند. او در حال بهبودی پس از عمل جراحی و بازگشت به زندگی عادی خود است.
اگر در معاینه بافت شناسی مشخص شود که تومور بدخیم بوده است، بیمار باید دوره پرتودرمانی و شیمی درمانی را طی کند. با این حال، چنین نئوپلاسمی دیگر لیپوم نامیده نمی شود.
همچنین امکان بیوپسی لیپوم تا زمانی که برداشته شود وجود دارد. با کمک این تجزیه و تحلیل، پزشک متقاعد می شود که یک تومور خوش خیم در مقابل خود دارد که همیشه نیازی به برداشتن آن نیست.
تفاوت بین لیپوما و آتروم چیست؟
آتروم یک نئوپلاسم خوش خیم است که در نتیجه انسداد غدد سباسه ایجاد می شود. آتروم ها فقط در لایه های بالایی پوست می توانند تشکیل شوند و همیشه با محیط خارجی ارتباط برقرار کنند.
آتروم ها برخلاف لیپوم ها به اندازه های بزرگ نمی رسند، ساختار متراکمی دارند و همیشه به پوست متصل هستند.
اگر لیپوم ها با لوبول های چربی نشان داده شوند، آتروم ها از سبوم و ذرات اپیدرم تشکیل شده اند.
آتروم ها می توانند تب کنند، زیرا خاک، باکتری ها، ذرات گرد و غبار می توانند وارد مجرای شوند و از طریق آن با محیط خارجی ارتباط برقرار کنند.
بسیاری از مردم لیپوم و آتروم را ون می نامند، اگرچه فقط لیپوم یک ون است و آتروم بیشتر شبیه یک جوش است.
| معیار | لیپوم | آتروم |
| آیا تومور ملتهب می شود | بسیار نادر، هنگام مالش به لباس یا سایر قسمت های بدن | اغلب ملتهب و متورم |
| آیا ارتباطی با محیط خارجی وجود دارد | نه | بله به صورت مجرای |
| ساختار | نرم، متراکم، لوبدار | الاستیک و کشسان |
| نیاز به حذف | نظارت احتمالی | نیاز به حذف |
| تحرک نسبت به پوست | موبایل | غیر متحرک، لحیم شده به سطح داخلی پوست |
| نرخ رشد | رشد آهسته | رشد سریع |
| امکان رشد در اندام های داخلی | بله | نه |
آیا لیپوم خطرناک است؟
اگرچه لیپوم از نظر بدخیمی خطرناک نیست، اما می تواند کیفیت زندگی بیمار را کاهش دهد. بنابراین، یک تومور در حال رشد جوانه نمی زند، بلکه بافت ها را از هم جدا می کند، که منجر به فشرده شدن عروق می شود، فرآیندهای متابولیک در آنها را مختل می کند. پزشکی مواردی را می شناسد که لیپوم ها به وزن 2 کیلوگرم رسیده و به دلیل اعمال فشار شدید بر بافت های نرم مجاور نیاز به برداشتن فوری دارند.
لیپوم های بزرگ نیز خطرناک هستند زیرا کپسول های آنها ممکن است ترکیده شود.اگر این اتفاق بیفتد، محتویات تومور وارد بافت های نرم می شود. این روند می تواند باعث ایجاد عوارض جدی شود. به ندرت، اما با این حال، اتفاق می افتد که چربی موجود در لیپوما وارد گردش خون سیستمیک شده و منجر به آمبولی می شود.
وقتی لیپوم ها در اطراف دور گردن قرار می گیرند، می توانند منجر به اختلالات تنفسی و بلع شوند (اگر به اندازه های بزرگ برسند). گاهی اوقات افراد از حملات آسم رنج می برند، با اختلالات گفتاری مواجه می شوند. با لیپوم های بزرگ، خطر تورم بافت های گردن افزایش می یابد. در آینده، حملات آنژین ممکن است رخ دهد.
لیپومای ایجاد شده روی گردن یا زیر بغل می تواند باعث درد شود زیرا تحت فشار مداوم قرار می گیرد. در مکان هایی که لیپوم با لباس تماس پیدا می کند، می تواند خیس شود، خونریزی کند، ملتهب شود و زخمی شود.
لیپوم ایجاد شده روی صورت یا بدن یک نقص آرایشی است که به دلیل آن بسیاری از افراد نمی توانند لباس مورد علاقه خود را بپوشند که باعث ناراحتی روانی می شود.
درمان لیپوم
درمان لیپوم به برداشتن جراحی کاهش می یابد. تحت هیچ شرایطی خود به خود حل نمی شود. با این حال، جراحی پس از تشخیص لیپوم یک پیش نیاز برای درمان آن نیست.
آیا باید لیپوم را حذف کنم؟
همانطور که گفته شد، همیشه نیازی به برداشتن لیپوم نیست.
چندین نشانه مطلق برای این عمل وجود دارد:
- وجود لیپوم داخل جمجمه ای که بر ساختارهای داخلی مغز فشار وارد می کند.
- وجود خطر پارگی لیپوم در حفره شکمی یا فضای خلفی صفاقی.
- لیپوم با جریان مایع مغزی نخاعی تداخل می کند.
- لیپوم باعث ایجاد اختلال در کار قلب می شود.
بیمار باید به طور جدی برداشتن لیپوم را در موارد زیر در نظر بگیرد (نشانه های نسبی):
- لیپوم به اعصاب فشار می آورد و درد مداوم را تحریک می کند.
- لیپوم روی کبد یا کلیه ها تشکیل می شود.
- لیپوم دائماً در معرض آسیب است.
- لیپوم خون رسانی طبیعی به اندام خاصی را مختل می کند.
- لیپوم به سرعت در حال رشد است.
- لیپوم بزرگ است.
- لیپوم روی پا قرار دارد.
اگر این اندیکاسیون ها برای جراحی وجود نداشت، این به خود بیمار بستگی دارد که لیپوم را حذف کند یا نه.
بعد، انواع اصلی حذف لیپوم را در نظر بگیرید.
لیپوساکشن
روش برداشتن لیپوم در حین لیپوساکشن با استفاده از دستگاه خاصی به نام لیپواسپیراتور انجام می شود. این عمل به شما این امکان را می دهد که از شر لیپوم بدون باقی ماندن جای زخم یا اسکار قابل مشاهده بر روی پوست خلاص شوید. برشی در محل نامشخصی ایجاد می شود که پزشک یک لیپواسپیراتور (لوله نازکی که خلاء ایجاد می کند و کل محتویات کپسول را به داخل خود می مکد) وارد می کند. جاروبرقی مانند جاروبرقی عمل می کند.هنگامی که تومور به طور کامل برداشته شد، پزشک دستگاه را برمی دارد و یک اسکار کوچک می دوزد یا به سادگی یک پچ روی محل آسیب قرار می دهد.
لیپوساکشن برای لیپوم هایی که در حفره ها قرار ندارند انجام می شود، مثلاً با لیپوم های ماهیچه ها، تاندون ها، غدد پستانی و غیره. مزایای بدون شک این عمل عبارتند از: سرعت عمل بالا، عدم ایجاد اسکار بعد از عمل. مداخله، دوره توانبخشی سریع.
در مورد معایب، فقط یک مورد وجود دارد - لیپوم می تواند دوباره تشکیل شود، زیرا خارج کردن کپسول آن در طول عمل غیرممکن است.
برش جراحی لیپوم
برش جراحی لیپوم یک روش رادیکال برای برداشتن تومور است که از عدم عود آن اطمینان می دهد. در طول عمل، پزشک با چاقوی جراحی برشی ایجاد می کند، کپسول لیپوم را در معرض دید قرار می دهد و آن را همراه با پوسته با قیچی برش می دهد. هنگامی که تومور برداشته می شود، محل برش بخیه می شود.
این روش یک مزیت دارد - عدم عود لیپوم را تضمین می کند. با این حال، نقطه ضعف آن تروما زیاد است. بنابراین، برداشتن لیپوم از طریق جراحی تنها زمانی تجویز می‌شود که تومور اندازه چشمگیری داشته باشد یا در مکان‌های صعب العبور واقع شده باشد که بر عملکرد اندام‌ها یا بافت‌ها تأثیر می‌گذارد.
برداشتن لیپوم آندوسکوپی
در این مورد، لیپوم با استفاده از دستگاه خاصی به نام آندوسکوپ برداشته می شود. پزشک برش های متعددی روی پوست بیمار ایجاد می کند و از طریق آن لوله های مخصوصی را وارد می کند. آنها مجهز به دوربین و چاقوی جراحی هستند. تصویر اندام های داخلی و لیپوم روی صفحه نمایش داده می شود. پزشک لیپوم را با کمک دستکاری‌کننده‌ها برمی‌دارد، سپس دستگاه را برمی‌دارد و ناحیه آسیب‌دیده را بخیه می‌زند.
برداشتن آندوسکوپی لیپوم بهترین گزینه برای خلاص شدن از شر تومور واقع در اندام های داخلی است. در عین حال، این روش به شما امکان می دهد تا همراه با کپسول از شر نئوپلاسم خلاص شوید که عدم وجود عود را تضمین می کند.علاوه بر این، این عمل با نقایص زیبایی مشخص همراه نیست، زیرا سوراخ‌های کوچک روی پوست در طول زمان کاملاً نامرئی می‌شوند.
همه بیمارستان ها مجهز به تجهیزات آندوسکوپی نیستند، بنابراین عملیات برای تعدادی از افراد غیرقابل دسترسی است. علاوه بر این، مداخله آندوسکوپی نیاز به معرفی بیهوشی عمومی دارد.
لیپوم حذف با لیزر
برداشتن لیپوم با لیزر روشی بدون خون، ایمن و کم ضربه برای خلاص شدن از شر تومور است. با این حال، تنها در صورتی می توان از آن استفاده کرد که نئوپلاسم در بافت چربی زیر جلدی موضعی باشد. این عملا تنها اشکال روش است.
در حین عمل، پزشک با پرتو لیزر بافت ها را تشریح می کند، کپسول لیپوم را در معرض دید قرار می دهد، آن را با فورسپس ثابت می کند و از بافت ها خارج می کند. لبه های برش با نوار چسب به هم کشیده می شوند.
برداشتن لیپوم با امواج رادیویی
روش امواج رادیویی برای حذف لیپوم فقط در صورتی استفاده می شود که قطر تومور از 6 سانتی متر بیشتر نباشد.بافت ها با یک چاقوی موج رادیویی (رشته تنگستن تحت کشش) بریده می شوند. پزشک گام به گام لیپوم را از بافت ها جدا کرده و خارج می کند. زخم با بخیه یا با گچ چسب ثابت می شود. این روش از این نظر خوب است که کمتر آسیب زا است و نقص زیبایی ایجاد نمی کند. علاوه بر این، در طول عمل، رگ های خونی بلافاصله منعقد می شوند که خطر خونریزی را از بین می برد. با این حال، برداشتن لیپوم با امواج رادیویی به اندازه تومور و محل آن محدود می‌شود.
آیا درمانی برای لیپوما وجود دارد؟
- Thuja (درخت سدر سفید) – طبق یک مطالعه در سال 2013، thuja به درمان زگیل های بدخیم ناشی از HPV کمک کرد. طرفداران درمان طبیعی معتقدند که می تواند برای لیپوم نیز موثر باشد.
- Boswellia serrata (کندر هندی) - مروری بر مطالعات بالینی در سال 2013، اثر ضد التهابی خوب Boswellia را نشان داد. پزشکان درمان طبیعی پیشنهاد می کنند که کندر هندی نیز ممکن است برای لیپوم موثر باشد.
با این حال، باید بدانید که هیچ مطالعه ای وجود ندارد که اثربخشی این داروها را برای لیپوم تایید کند. هیچ درمان عامیانه دیگری نمی تواند به شما کمک کند. به توصیه های مربوط به استفاده از لوسیون ها و پمادهای مختلف گوش ندهید، آنها فقط می توانند با ون معمولی کمک کنند، اما نه برای لیپوم.
آیا لیپوم خود به خود برطرف می شود؟
لیپوم به خودی خود نمی تواند حل شود، زیرا توسط یک کپسول متراکم احاطه شده است. اگر فردی ون داشته باشد که در نهایت به خودی خود از بین می رود، پس لیپوم نبوده، بلکه یک نئوپلاسم متفاوت است. لیپوم های واقعی حل نمی شوند.
