من حس بویایی خود را از دست دادم: چگونه آن را بازیابی کنم؟
ناتوانی در بویایی چیزی است که پزشکان آنوسمی می نامند. این اختلال می تواند نشان دهنده بیماری جدی باشد و کیفیت زندگی فرد را تا حد زیادی کاهش دهد.
یکی از خطرات آنوسمی این است که وقتی مواد مضر وارد بینی می شود، فرد واکنش دفاعی طبیعی بدن به شکل عطسه ندارد. این منجر به این واقعیت می شود که سموم بیشتر نفوذ می کنند و آسیب جدی به سلامتی وارد می کنند. برای پی بردن به علت از دست دادن بویایی، باید به متخصص مراجعه کنید.
شرح بیماری
کمبود بویایی مشکلی است که بر وضعیت کل بدن تأثیر می گذارد. بنابراین، رایحه های مطبوع غذا، فعال شدن دستگاه گوارش را تحریک می کند، شروع به تولید شیره معده می کند. اگر فردی ظرف ها را بو نکند، سیستم گوارشی به طور کلی آسیب می بیند.
با آنوسمی، گیرنده های بینی به محرک ها پاسخ نمی دهند. مغز تکانه ها را دریافت نمی کند و بوها را تشخیص نمی دهد. هنگامی که مشکل در بیماری های سیستم عصبی مرکزی نهفته است، برعکس گیرنده ها سیگنال هایی را به مغز می فرستند، اما از درک آنها خودداری می کند. مکانیسم سوم برای اجرای آنوسمی این است که گیرنده های بینی بوها را تشخیص می دهند، آنها را به مغز می فرستند اما در مسیر رسیدن به آن مسدود می شوند.
انواع بیماری
انواع مختلفی از اختلالات بویایی وجود دارد:
- هیپوسمی. در این حالت حس بویایی حفظ می شود اما بسیار ضعیف است. یک فرد فقط توانایی تشخیص برخی بوها را دارد.
- Hypersomnia. در این صورت حس بویایی افزایش می یابد.
- Kakosmiya. با این نوع اختلال، فرد بوی خوش را ناخوشایند می داند.
- Anosmia. این اختلال با از دست دادن کامل بویایی مشخص می شود. آسیب شناسی در پس زمینه سارس یا پس از سکته ایجاد می شود.
فردی با اختلال عملکرد بویایی به طور کلی از کیفیت زندگی رنج می برد. این منجر به این واقعیت می شود که او تحریک پذیر می شود، ممکن است افسرده شود.
از دست دادن کامل یا جزئی بویایی می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. اگر تخلفی از لحظه تولد در فرد رخ دهد، دلیل آن به توسعه نیافتگی سیستم تنفسی کاهش می یابد. بیشتر اوقات، کودک با سایر آسیب شناسی های جمجمه و بینی تشخیص داده می شود.
آنوسمی اکتسابی می تواند به دلیل آسیب به سیستم عصبی مرکزی یا پس از تأثیر منفی روی ناحیه بینی ایجاد شود.
دلایل کمبود بو
علل آنوسمی محیطی می تواند به شرح زیر باشد:
- علل تنفسی. وضعیت مشابهی در افراد مبتلا به هیپرتروفی بافت های حفره بینی، با انحنای سپتوم بینی، با پولیپ ها و آدنوئیدها مشاهده می شود. به طور کلی، هر نئوپلاسمی که در حفره بینی رشد می کند می تواند منجر به اختلال در حس بویایی شود.
- علل عملکردی. اینها شامل رینیت عفونی و آلرژیک است. فرد به دلیل تورم مخاط بینی بو احساس نمی کند. گاهی اوقات وضعیت مشابهی در افرادی که از هیستری یا روان رنجوری رنج می برند ایجاد می شود.پس از درمان، حس بویایی به طور کامل ترمیم می شود.
- پیری بدن. بنابراین، اکثر بیماران سالخورده از خشکی بینی به پزشکان شکایت دارند.
- آسیب شناسی آنالایزر بویایی (آنوسمی ضروری). علل ایجاد آن: سوختگی نازوفارنکس، آتروفی اپیتلیوم مخاط بینی، التهاب غشاهای مخاطی، مسمومیت بدن.
آنوسمی محیطی با بدتر شدن یا ناپدید شدن همزمان نه تنها بو، بلکه همچنین طعم نشان داده می شود.
آنوسمی مرکزی می تواند در پس زمینه بیماری های زیر ایجاد شود:
- اختلال گردش خون مغزی.
- TBI دریافت شد.
- آنسفالومیلیت.
- مننژیت.
- آراکنوئیدیت.
- بیماری آلزایمر.
- اتموئیدیت.
هنگامی که آنوسمی به دلیل اختلال در کار مراکز بویایی قشر مغز ایجاد می شود، فرد بو را احساس می کند، اما نمی تواند ماهیت آن را درک کند.
چرا هنگام سرماخوردگی حس بویایی من از بین می رود؟
عفونت ویروسی. حس بویایی در افراد مبتلا به عفونت تنفسی همیشه کاهش می یابد. علائم عبارتند از آبریزش بینی، عطسه، خارش، و احتقان بینی.
دلیل حس بویایی ضعیف:
- مخاط دیواره های بینی را می پوشاند و به آنها اجازه نمی دهد به طور معمول با هوا تماس داشته باشند.
- ویروس ها خود قادر به مسدود کردن عملکرد گیرنده های بینی هستند.
سینوزیت این بیماری با التهاب غشای مخاطی سینوس ها ظاهر می شود. بیشتر اوقات، در پس زمینه سرماخوردگی درمان نشده ایجاد می شود.دمای بدن فرد بالا می رود، بینی گرفتگی می ماند، سردردهای شدید رخ می دهد. اگر درمان به موقع شروع نشود، تکثیر باکتری ها منجر به ایجاد یک فرآیند چرکی می شود. باکتری ها اثر مخربی روی اپیتلیوم دارند که گیرنده های بویایی در آن قرار دارند، بنابراین فرد بوییدن را متوقف می کند.
مصرف بیش از حد قطره بینی استفاده از قطره های تنگ کننده عروق بیش از ۴ بار در روز توصیه نمی شود. فاصله بین ورود آنها به مجرای بینی باید حداقل 4 ساعت باشد. این قانون برای مرحله حاد بیماری صادق است. با این حال، همه افرادی که آبریزش بینی دارند این توصیه را رعایت نمی کنند. استفاده مکرر از قطره بینی منجر به این واقعیت می شود که لایه عضلانی عروق بینی به طور طبیعی کار نمی کند، تغذیه بافت ها بدتر می شود و فرد حس بویایی خود را از دست می دهد.
اختلالات هورمونی. گاهی اوقات نوسانات هورمونی در بدن باعث اختلال در حس بویایی می شود. آنوسمی ممکن است در دوران بارداری، قاعدگی و هنگام مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی ایجاد شود. پس از تثبیت پس زمینه هورمونی همه چیز به حالت عادی باز می گردد.
آلرژی. با ایجاد رینیت آلرژیک، فرد حس بویایی خود را از دست می دهد. این پدیده موقتی است و پس از قطع علائم آلرژی، توانایی تشخیص بوها باز خواهد گشت. ممکن است برای مدیریت یک واکنش آلرژیک به آنتی هیستامین نیاز باشد.
تغییرات تشریحی در حفره بینی
حس بویایی می تواند به طور قابل توجهی مختل شود یا به طور کامل در موارد نقض مانند:
- رشد پولیپ یا آدنوئید.
- انحراف سپتوم.
- نئوپلاسم های توموری.
- هیپرتروفی مخاط بینی.
برای بازگرداندن حس بویایی به حالت عادی، باید عیوب موجود را از بین ببرید. اغلب چنین بیمارانی به کمک جراح نیاز دارند.
سموم و مواد شیمیایی مشکلات حس بویایی در افرادی رخ می دهد که به دلیل وظایف حرفه ای مجبور به تماس با مواد سمی هستند. اینها عبارتند از: محصولات رنگ و لاک، محصولات صنعت نفت، دودهای اسیدی و غیره. کار در صنایع خطرناک با از بین رفتن کامل بویایی را تهدید می کند.
علائم کاهش بویایی
علائم آنوسمی اغلب خفیف هستند. اغلب مردم به طور کامل آنها را نادیده می گیرند و نقض بویایی را چیزی ناچیز می دانند و نیازی به توجه ندارند. از بسیاری جهات، علائم آسیب شناسی به علت ایجاد آن بستگی دارد. تظاهرات اصلی نقض را می توان به شرح زیر شناسایی کرد:
- تنفس دشوار بینی، تورم غشاهای مخاطی، ترشح از مجاری بینی. این علائم نشان دهنده رینیت است.
- اگر پس از یک عفونت ویروسی حاد تنفسی اخیر یا سرماخوردگی، اختلال در بویایی ایجاد شود، این امر به اصطلاح آنوسمی ضروری را نشان می دهد. این بیماری با نقض جایگزینی اپیتلیوم بویایی با اپیتلیوم تنفسی مشخص می شود.
- اگر شخصی بو می دهد، اما نمی تواند آنها را تأیید کند، به احتمال زیاد دلیل آن اختلال در سیستم عصبی مرکزی است.
- از دست دادن موقت بویایی در صورت آسیب مشاهده می شود. گاهی اوقات آسیب به ساختارهای بینی منجر به انحراف بویایی می‌شود.
- خشکی مجرای بینی، پیدایش پوسته در آنها و ضعیف شدن حس بویایی نشان دهنده فرآیندهای آتروفیک است. اغلب این مشکل در افراد مسن رخ می دهد.
هنگامی که عملکرد بویایی بینی بدتر می شود، نه تنها باید به سلامت فرد، بلکه به آسیب شناسی های اخیر نیز توجه کرد.
تشخیص آنوسمی و هیپوسمی
برای اینکه دقیقاً علت بدتر شدن حس بویایی را بدانید، باید با پزشک مشورت کنید. برای شروع، پزشک آزمایشی را با هدف تشخیص بوها و مزه ها توسط بیمار انجام می دهد. برای این کار به او پیشنهاد می دهد تا مواد مختلفی را که عطری روشن دارند بو کند.
برای تعیین علت نقض، ممکن است نیاز به بررسی کامل حفره بینی، شفاف سازی اطلاعات در مورد آسیب های بینی قبلی، بیماری های آلرژیک و عفونی باشد. گاهی لازم است وضعیت بافت عصبی مسئول عصب دهی ماهیچه های فک و صورت و اندام های تنفسی بررسی شود.
سایر روشهای تشخیصی عبارتند از:
- Olfactometry. این روش را با استفاده از دستگاه خاصی به نام Zwaardemaker olfactometer انجام دهید. این مطالعه به شما امکان می دهد آستانه حساسیت گیرنده های بویایی و توانایی آنها در تشخیص بوها را تعیین کنید.
- رینوسکوپی. این روش با هدف ارزیابی وضعیت حفره های بینی، سپتوم بینی و غشاهای مخاطی اندام انجام می شود. تشخیص با استفاده از رینوسکوپ انجام می شود.
- تجزیه و تحلیل مخاط بینی. با کمک مطالعه می توان عامل ایجاد کننده او را شناسایی کرد.
- MRI مغز. اگر مشکوک به پاتولوژی شدید باشد، پزشک این فرصت را پیدا می کند تا تغییراتی را که در لوب هایش رخ می دهد تجسم کند. اول از همه، متخصص به لوب فرونتال مغز علاقه مند است. در صورت تشخیص تخلف، بیمار برای مشاوره با متخصص مغز و اعصاب یا جراح مغز و اعصاب معرفی می شود.
- CT حفره بینی.
پس از مشخص شدن علت اختلال بویایی، درمان برای بیمار تجویز می شود.
با کدام پزشک باید تماس بگیرم؟
در صورت اختلال در حس بویایی باید با متخصص گوش و حلق و بینی تماس بگیرید. این پزشک با بیمار مصاحبه می کند، معاینه خارجی انجام می دهد، آزمایش های لازم را تجویز می کند. پس از تفسیر داده های به دست آمده، متخصص درمان را تجویز می کند. اگر آسیب شناسی در اختلال مغز پنهان باشد، بیمار برای مشاوره با متخصص مغز و اعصاب و جراح مغز و اعصاب معرفی می شود.
چگونه حس بویایی را بازیابی کنیم؟
اگر فردی برای مدت طولانی بو نمی دهد و علت این تخلف را نمی داند، لازم است به یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند. شما نباید سعی کنید به تنهایی با مشکل کنار بیایید. فقط یک پزشک به بازیابی حس بویایی کمک می کند.
حوزه های اصلی درمان:
- تاثیر سموم را بر بدن از بین ببرید. اصلاح سبک زندگی با ترک سیگار، نوشیدن الکل و غیره.
- مصرف داروهایی که به شما امکان می دهد با آسیب شناسی موجود کنار بیایید.
- درمان فیزیوتراپی.
- درمان جراحی.
دارو
حق انتخاب داروی خاص با پزشک است.
رایج ترین داروهای تجویز شده عبارتند از:
- شستشوی بینی. آنها را می توان با آب دریا یا شور نشان داد. (بیشتر: چگونه و با چه چیزی بینی را شستشو دهیم؟).
- داروهای تنگ کننده عروق - این داروها می توانند شدت ادم را کاهش داده و گرفتگی بینی را از بین ببرند.
- داروهایی برای تسکین علائم آلرژی. (اطلاعات بیشتر در مورد آنتی هیستامین های نسل 1، 2 و 3).
- آنتی بیوتیک، ضد ویروس و ضد قارچ. داروی خاص بسته به نوع عامل عفونی انتخاب می شود.
اگر بیمار آسیب شناسی مرتبط با سیستم عصبی مرکزی داشته باشد، داروها توسط متخصص مغز و اعصاب به صورت فردی انتخاب می شوند.
اگر حس بویایی خود را از دست داده اید و بو و طعم غذا را احساس نمی کنید. تمرین بازیابی:
درمان فیزیوتراپی
درمان فیزیوتراپی به اجرای روش های زیر کاهش می یابد:
- UHF درمانی.
- دارسونوال درمانی.
- الکتروفورز با Dimedrol.
- لیزر درمانی.
- مغناطیس درمانی.
- استنشاق با هورمون های استروئیدی.
وقتی از دست دادن بویایی دلیلی برای جراحی می شود
فقط با جراحی می توانید از شر پولیپ بینی خلاص شوید. هر نئوپلاسم دیگری نیز به همین روش درمان می شود. اگر تومور بدخیم تشخیص داده شد، بیمار علاوه بر جراحی، تحت یک دوره پرتودرمانی یا شیمی درمانی قرار می گیرد.حتی در این مورد، پزشکان نمی توانند بهبودی کامل حس بویایی را تضمین کنند.
برای کمک به جراح باید به بیمارانی که تیغه بینی انحرافی دارند متوسل شود. پس از اصلاح، توانایی بوییدن بوها به بیمار باز می گردد.
آنوسمی با منشاء مرکزی، ناشی از نئوپلاسم های تومور، نیاز به جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی دارد. اگر بیماری در آخرین مرحله رشد تشخیص داده شود، درمان به از بین بردن علائم پاتولوژیک و بهبود کیفیت زندگی بیمار کاهش می یابد. در عین حال امکان بازگرداندن حس بویایی به شخص وجود نخواهد داشت.
رژیم درمانی پیچیده شامل درمان با آماده سازی روی است. اگر بدن فاقد این عنصر کمیاب باشد، حس بویایی فرد بدتر می شود. این در مورد ویتامین A نیز صدق می کند. کمبود آن منجر به آتروفی اپیتلیوم مخاطی حفره بینی می شود.
هر مداخله جراحی یک تروما است. بنابراین ممکن است بعد از عمل، بی حسی و سوزش در ناحیه عمل شده برای مدتی باقی بماند.و اگر این اعمال در حفره بینی باشد، عدم بویایی یک عارضه جانبی احتمالی است و علت آن آسیب به رشته های عصبی است. البته بدن این آسیب ها را جبران می کند اما این نیاز به منابع و زمان دارد. در طول دوره توانبخشی، ویتامین های B، و همچنین اجزایی برای بازسازی سلول های عصبی آسیب دیده مورد نیاز است. آنچه برای عملکرد کامل سیستم عصبی بدون نقص نیاز دارید، اینجا بخوانید
Dr. Petrik M. V. - چرا از دست دادن بویایی نشانه خوبی در ابتلا به کرونا است:
پیشگیری
برای جلوگیری از کاهش بویایی، باید از بیماری های عفونی اجتناب شود. حفظ عملکرد طبیعی سیستم عصبی و ایمنی بسیار مهم است.
توصیه های کلیدی کارشناسان:
- حفظ پس زمینه عاطفی پایدار، اجتناب از موقعیت های استرس زا و درگیری.
- رعایت به روال روزانه.
- رعایت اصول تغذیه صحیح.
- مصرف ویتامین.
- انجام بهداشت خوب و منظم بینی.
- مرطوب کننده غشاهای مخاطی با محلول های نمکی و روغن های طبیعی (هلو یا بادام).
- کنترل رطوبت داخلی، تهویه منظم.
- تمیز کردن روزانه مرطوب را انجام دهید.
- از بازدید از مکان هایی که ازدحام قابل توجهی از مردم برخوردار است خودداری کنید. این توصیه به ویژه در طول دوره شیوع گسترده عفونت ها مرتبط است.
