لرزش چیست؟
لرزش یا لرزش به نوسانات غیرارادی ریتمیک گروه های عضلانی منفرد در قسمت های مختلف بدن اشاره دارد. شایع ترین لرزش دست ها، سر، پلک ها، فک و در موارد نادر تر، لرزش تنه است. لرزش به عنوان یک بیماری مستقل طبقه بندی نمی شود، یکی از علائم در نظر گرفته می شود و نشان دهنده نوعی اختلال در عملکرد بدن است.
شایع ترین لرزش اساسی است که اغلب در چندین عضو از یک خانواده مشاهده می شود. در بیمارانی که از این بیماری رنج می برند، دست ها در حالت استراحت بی اختیار می لرزند. اگر بیمار شروع به حرکت فعال کند، ممکن است لرزش نداشته باشد.
علل لرزش
یک لرزش غیر بدخیم در یک بیمار در شرایط استرس زا یا پس از استرس ظاهر می شود. لرزش وضعیتی خود را در افراد مشکوک نشان می دهد که اغلب اضطراب را تجربه می کنند، از نقض سیستم عصبی خودمختار رنج می برند. علت علائم در این مورد ممکن است وراثت، فعالیت غیر طبیعی غده تیروئید، استفاده از نوشیدنی های الکلی یا مواد مخدر باشد.
لرزش عمدی می تواند با آسیب ها یا بیماری های مختلف مغز، به ویژه ناحیه مخچه که مسئول هماهنگی حرکات است، رخ دهد.
لرزش بدخیم ناشی از نارسایی تنفسی و همچنین نارسایی کلیه و کبد است، اما این نوع لرزش می تواند تظاهر سرطان و سکته باشد.
بیماری پارکینسون یکی دیگر از علل لرزش است. این علامت ناخوشایند در این مورد در افراد مسن ظاهر می شود، اما به هیچ وجه بر طول عمر آنها تأثیر نمی گذارد.
علائم لرزش
علائم اصلی لرزش شامل ارتعاشات ریتمیک قسمت های مختلف بدن است که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. این شامل لرزش دست های دراز شده و تکان خوردن پلک است که هر از گاهی اتفاق می افتد. این اتفاق می افتد که فرد به شدت می لرزد که نمی تواند یک لیوان آب را به دهان خود بیاورد.
تشخیص بیماری معمولاً برای پزشکان مشکلی ایجاد نمی کند. پس از جمع آوری یک خاطره، پزشک در اکثر موارد به راحتی می تواند تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است به بیماران اقدامات تشخیصی توصیه شود.
روش های تشخیصی شامل فیلمبرداری ویدئویی از نوع "سریع" است. این تصویربرداری با فرکانس بالا و نمایش حرکت آهسته از فریم های جداگانه است. متعاقباً با استفاده از ترموگراف - دستگاهی که لرزش را در سه صفحه تشخیص می دهد ، بررسی می شود. تعداد و ماهیت نوسانات ریتمیک را می توان با استفاده از یک مجموعه سخت افزاری-نرم افزاری، یعنی الکترومیوگرافی، تعیین کرد.
تعیین علت لرزش و شروع درمان بیماری زمینه ای بسیار مهم است که در این صورت بیمار بسیار موثرتر خواهد بود.
درمان لرزش
اگر لرزش به شکل خفیف خود را نشان می دهد و سیر بیماری به خودی خود بدخیم نیست، کافی است از تکنیک های آرامش بخش استفاده کنید، چگونه تنش را از بین ببرید و از استرس دوری کنید. تمرینات تنفسی و یک دوره مصرف گیاهان آرام بخش و حمام های آرامش بخش به چنین بیمارانی کمک می کند. چنین اقداماتی برای از بین بردن لرزش ناشی از فشار عصبی بسیار کافی است.
برای درمان لرزش شدید که کار و زندگی کامل را مختل می کند، استفاده از داروها به سادگی ضروری است. چندین گروه از داروها نشان داده شده است. پزشک پس از تشخیص ممکن است موارد زیر را تجویز کند: داروهای ضد تشنج، داروهای ضد پارکینسون، بتابلوکرها (در دوزهای کم، کاهش دامنه لرزش).
آنها به بهبود وضعیت بیمار کمک می کنند، به از بین بردن تظاهرات بالینی آسیب شناسی کمک می کنند. در برخی موارد، جراحی اندیکاسیون دارد. در حین عمل، ناحیه مخچه با یک سیگنال الکتریکی تحریک می شود.
رهایی بیمار از دست لرزش بسیار دشوار است، در عین حال، داروهای مدرن به بیماران کمک می کنند تا کیفیت زندگی خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند.
در صورت لرزش شدید سر و صدا، تزریق سم بوتولینوم A انجام می شود.
سبک زندگی سالم، حذف یا کاهش مصرف نوشیدنی های قهوه و الکل به پیشگیری از عود بیماری کمک می کند. به بیمارانی که مستعد علائم مشابه هستند نیز توصیه می شود که سیگار را ترک کنند، یاد بگیرند که از موقعیت های استرس زا دوری کنند.
شرکت در یک ورزش عملی بسیار مهم است، شنا و دویدن صبحگاهی خستگی‌ناپذیر در نظر گرفته می‌شوند.
