علل، علائم، اشکال، چگونه با افسردگی در زنان مقابله کنیم؟
احساس اندوه و اندوه خفیف برای همه مردم آشناست. گاهی اوقات اتفاق می افتد که یک حالت افسرده برای مدت طولانی فرد را آزار می دهد و به او اجازه نمی دهد از زندگی لذت ببرد. در این مورد، کلماتی مانند "افسردگی"، "اختلال افسردگی" ظاهر می شوند. با توجه به ویژگی های روان، زنان بیشتر مستعد بلوز طولانی مدت هستند. امروزه پزشکان می گویند که افسردگی شدید یا بالینی در جنس منصف 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان رخ می دهد. چگونه افسردگی را تشخیص دهیم، از این حالت خارج شویم و با نگرش مثبت زندگی را شروع کنیم؟
افسردگی چیست؟
افسردگی زنان فقط یک روحیه بد نیست. اکنون مد است که با این کلمه هرگونه حملات مالیخولیا و بی تفاوتی را مشخص کنیم.در واقع، افسردگی به یک بیماری اطلاق می شود که درجات متفاوتی از شدت و علائم خاص خود را دارد. در این حالت فرد نمی تواند به طور عادی زندگی و کار کند، درس بخواند و وظایف روزانه خود را انجام دهد. احساس غم و اندوه و بی علاقگی آشکار است و برای مدت طولانی، حداقل 2 هفته طول می کشد. مواردی وجود دارد که افسردگی شش ماه یا بیشتر با فرد همراه باشد.
بلوز ماندگار هرگز از ابتدا به وجود نمی آید. قبل از این بیماری یک بحران، برخی از رویدادهای مهم در زندگی رخ می دهد. مرگ یکی از عزیزان، طلاق، اخراج از کار، اخراج از دانشگاه، گسست روابط اجتماعی مهم - دلیل این اختلال همیشه یک مفهوم شخصی دارد.
افرادی با شخصیت افسرده هستند که در آنها موقعیت های استرس زا قوی مکانیسم بیماری را تحریک می کند. اگر به تنهایی یا با کمک متخصصان مشکل را حل نکنید، افسردگی می تواند طول بکشد و آسیب جدی به روان انسان و اجتماعی شدن آن وارد کند. افراد نزدیک یک زن مستعد ابتلا به بلوز باید مراقب باشند و علائم هشدار دهنده را از دست ندهند.
علائم افسردگی در زنان
از آنجایی که زنان ذاتاً احساساتی‌تر هستند، باید با دقت بیشتری به روح خود گوش دهند. علائم افسردگی گسترده است و بر زمینه عاطفی و تظاهرات بدنی زن تأثیر می گذارد. هنگام تشخیص باید در نظر داشت که باید چندین نشانه از اختلال افسردگی وجود داشته باشد که بیش از 2 هفته زن را آزار دهد و مانع از زندگی و کار کامل او شود. در یک کلام، آنها کاملاً مشخص و دائمی هستند.
در میان تظاهرات عاطفی افسردگی، مرسوم است که به این موارد اشاره کنیم:
- احساس اشتیاق، افسردگی مداوم و خلق و خوی افسرده.
- احساس ناامیدی، از دست دادن معنای زندگی.
- تشدید ترس ها و فوبیاهای مختلف.
- افکار مضطرب همراه با تنش درونی و پیش‌بینی مشکل.
- تحریک پذیری بدون دلیل خاصی، نوسانات خلقی.
- احساس گناه و خود تازی زدن.
- عزت نفس پایین، اعتماد به نفس. یک زن به دنبال نقص در خود است و دائماً از خود ناراضی است.
- فعالیت هایی که شادی و لذت را به ارمغان می آوردند دیگر به اندازه کافی راضی کننده نیستند.
- علاقه به دنیا رو به کاهش است.
- یک زن بی احساس می شود، "کسلی" احساسات وجود دارد.
- افزایش اضطراب و نگرانی برای سلامتی و سرنوشت عزیزان وجود دارد.
- ترس از اشتباه کردن در انجام امور عمومی وجود دارد.
به همان اندازه در تشخیص علائم فیزیولوژیکی افسردگی مهم است. توجه به آنها در مواقعی که یک زن قادر به توصیف مناسب احساسات و عواطف خود نیست بسیار مهم است.
علائم بدنی اختلال افسردگی کاملاً رایج است:
- خواب مختل شده است. هم بی خوابی و هم افزایش خواب آلودگی ممکن است.
- اختلال اشتها وجود دارد. یا ناپدید می شود یا به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
- عملکرد روده مختل شده است. یبوست اغلب اتفاق می افتد.
- از دست دادن یا کاهش قابل توجه میل جنسی. رابطه جنسی جالب و غیر ضروری می شود.
- پتانسیل انرژی کاهش می یابد، استرس فیزیکی یا روانی معمول باعث خرابی، افزایش خستگی می شود.
- درد و ناراحتی در بدن ظاهر می شود. محلی سازی - قلب، معده، عضلات.
این اتفاق می افتد که یک زن بیماری های جسمی را درمان می کند و علائم افسردگی را از دست می دهد، بنابراین یک تشخیص جامع مهم است که همچنین امکان شناسایی تظاهرات رفتاری افسردگی را فراهم می کند.
علائم رفتاری این بیماری به شرح زیر است:
- بی‌تفاوتی، انفعال، عدم تمایل به درگیر شدن در فعالیت‌های فعال و هدفمند.
- کاهش اجتماعی شدن. یک زن از تماس با افراد دیگر اجتناب می کند، اغلب بازنشسته می شود، علاقه خود را به اطرافیان خود از دست می دهد.
- آگاهانه سرگرم نشدن.
- گرایش به اعتیاد. زن به الکل، سیگار و سایر مواد روانگردان متوسل می شود که باعث تسکین موقت می شود.
- کاهش الزامات بهداشت شخصی.
همچنین به اصطلاح "نشانه های ذهنی و شناختی افسردگی" وجود دارد.
هنگام تشخیص بیماری، متخصصان به علائم زیر توجه می کنند:
- مشکل در تمرکز و تمرکز روی یک جسم.
- مشکل در تصمیم گیری.
- غلبه افکار منفی و آزاردهنده در مورد شخصیت، زندگی و دنیای اطراف.
- افکار خودکشی.
- افکار بی ارزشی شخصی، درماندگی و بی فایده بودن وجود دارد.
- فرایندهای فکری کند می شوند، یک اثر "کاهش" وجود دارد.
یک متخصص معمولاً افسردگی را بر اساس چندین علامت که حداقل برای ۲ تا ۳ هفته ظاهر می شود، تشخیص می دهد. فقط تشخیص پیچیده می تواند وجود افسردگی، مرحله، شکل آن را نشان دهد. اما برای اینکه یک زن یا عزیزانش بیماری را به موقع تشخیص دهند، شناخت علائم افسردگی ضروری است. بنابراین خود تشخیصی عامل مهمی در پیشگیری و درمان اختلالات روانی است.
علل افسردگی در زنان
پیشگیری از هر بیماری آسان‌تر است، بنابراین دانستن علل بلوز طولانی مدت و بی‌علاقگی به همان اندازه مهم است. منشاء بیماری می تواند هم ماهیت ژنتیکی داشته باشد و هم بر اساس شرایط خارجی.
- علل ژنتیکی افسردگی در زنان.اگر بیماری قبلاً در خط زن، به ویژه به شکل بالینی، مواجه شده باشد، سایر اعضای خانواده ممکن است مشکلات مشابهی را تجربه کنند. اما این بدان معنا نیست که اگر مادر شما از افسردگی رنج می برد، شما 100٪ به این بیماری مبتلا خواهید شد.
- عوامل بیوشیمیایی. کارشناسان خاطرنشان می کنند که در زنانی که از افسردگی شدید رنج می برند، فرآیندهای بیوشیمیایی در مغز با موارد معمول متفاوت است. این اختلال همچنین می تواند در اثر مصرف برخی داروها، به ویژه داروهای هورمونی ایجاد شود. مصرف داروهایی که برعکس علائم افسردگی را کاهش می دهند برای زنان غیرمعمول نیست.
- محیط زیست و محیط اجتماعی. محرکی که باعث افسردگی می شود، اغلب استرس های جهان است. از دست دادن یک عزیز، روابط متضاد با عزیزان، تولد فرزند، اعتبار و سایر مشکلات مالی، از دست دادن شغل - همه اینها می تواند باعث ایجاد افسردگی در یک زن شود. در غیاب یک زندگی شخصی منظم، وقتی زن مجبور می شود به تنهایی خانواده خود را تامین کند، احتمال افسردگی با خلق و خوی خاصی چندین برابر افزایش می یابد.همچنین دشواری رابطه با همسر، عدم خوشبختی در ازدواج می تواند باعث ایجاد اختلال افسردگی شود. علل اجتماعی افسردگی در میان زنان نیز شامل مصرف الکل و مواد مخدر است. در عین حال، اختلالات عاطفی خفیف با اعتیاد تشدید می شود و باعث ایجاد بیماری می شود.
- سایر دلایل روانی و اجتماعی. افراد بدبین و افراد با عزت نفس پایین بیشتر مستعد ابتلا به اختلالات افسردگی هستند. عزت نفس در زنان ناپایدار است و اغلب به عوامل بیرونی، به تحسین و تایید افراد دیگر بستگی دارد. ناتوانی در پاسخگویی کافی به استرس و تظاهرات منفی دنیای بیرون باعث ایجاد بلوای طولانی مدت و اختلالات عاطفی می شود. زنان بیشتر احتمال دارد که منفی فکر کنند، بنابراین تحمل استرس برای آنها دشوارتر است. اگر علل افسردگی در زنان را بر اساس مسیر زندگی آنها در نظر بگیریم، هر بخش سنی منشأ شروع بیماری خود را خواهد داشت.
- جوانان. تحقیقات کارشناسان حاکی از آن است که در لحظه ای که یک دختر نوجوان می شود، یعنی در سن 11-13 سالگی، سطح افسردگی به سرعت شروع به افزایش می کند.تغییرات هورمونی، عوامل روانی، مشکلات شخصیتی در بروز افسردگی و همچنین اختلالات اضطرابی، اختلالات خوردن نقش دارند. اگر دختری در دوران رشد مورد آزار جنسی قرار گرفته باشد، احتمال افسردگی شدید و بالینی چندین برابر افزایش می‌یابد.
- سن باروری. رفتار زنان به هورمون ها بستگی دارد، خلق و خوی آنها تحت تأثیر چرخه قاعدگی، بارداری، دوره پس از زایمان، یائسگی قرار می گیرد. وجود ناباروری یا تصمیم آگاهانه برای بچه دار نشدن نیز می تواند باعث افسردگی شود. اگر یک زن افسردگی پس از زایمان مشخص داشته باشد، به این معنی است که او قبلاً مشکلات مشابهی را تجربه کرده است. افسردگی پس از زایمان می تواند خود را به صورت نوسانات خلقی خفیف، حملات غمگینی، یا به شکل یک بیماری جدی همراه با از دست دادن توانایی مراقبت از کودک نشان دهد. بارداری خواسته به ندرت باعث افسردگی می شود. حتی سقط جنین آگاهانه همیشه منجر به بلوز طولانی مدت و اختلالات روان تنی نمی شود.افسردگی پس از زایمان در 10-15 درصد از زنان رخ می دهد. علل آن اغلب در عوامل ارثی، تغییرات هورمونی و افزایش استرس عاطفی و جسمی بر یک زن نهفته است. روش معمول زندگی در حال فروپاشی است، دیگر نمی توان مانند گذشته زندگی کرد، مسئولیت کودک ظاهر می شود. مادران مجرد به ویژه مستعد ابتلا به افسردگی هستند. شوهرانی که مشکوک به افسردگی پس از زایمان همسرشان هستند باید اقدام کنند. در غیر این صورت خطر جانی هم برای مادر جوان و هم برای کودک وجود دارد. اگر زنی پس از تولد اولین فرزندش قبلاً برای افسردگی شدید تحت درمان قرار گرفته باشد، به احتمال زیاد تولد دوم همان علائم را ایجاد می کند. مهم است که برای این لحظه آماده باشید و درمان را در اسرع وقت شروع کنید.
- پیری. تنهایی، از خود بیگانگی فرزندان، از دست دادن همسر، دوستان می تواند به افسردگی در سنین بالا کمک کند. افراد مسن وقتی تنها می مانند، مستعد بلوز هستند. احساس رها شدن می تواند زن را بسیار عذاب دهد. در اینجا مهم است که به دنبال الهام و معنای زندگی در نوه ها، سرگرمی ها، باغبانی و غیره باشید.e.
اشکال افسردگی
امروزه متخصصان چندین نوع افسردگی را شناسایی می کنند که تنها حدود شصت نوع آن است. شایع ترین بیماری امروزه افسردگی دوقطبی، پس از زایمان، افسردگی اساسی است.
اشکال اصلی اختلالات افسردگی به شرح زیر است:
- رکود بزرگ. همچنین به آن "تک قطبی" یا بالینی تلفظ می شود. این بیماری با مالیخولیا، عزت نفس پایین، خلق منفی، "مهار" تفکر، نوسانات خلقی همراه است. با فرم طولانی، نیاز به مداخله پزشک و مصرف داروهای ضد افسردگی دارد.
- شکل روانپریشی. علاوه بر افسردگی، توهم و هذیان نیز ایجاد می شود. خودکشی افسردگی بالاست.
- فرم دوقطبی. این نام خود را به دلیل تناوب نوسانات خلقی، که ماهیت شیدایی دارند، و دوره های کاهش شدید، زمانی که خلق و خوی غمگین غالب است، گرفته است.بین نوسانات خلقی و فعالیت، خلق و خوی فرد طبیعی است. سندرم شیدایی- افسردگی سخت ترین درمان است. به دلیل فوران فعالیت های شیدایی، فرد می تواند به خود و دیگران آسیب برساند، مرتکب اعمال غیرقانونی شود.
- افسردگی فصلی. فرورفتگی های بهاری و پاییزی وجود دارد. اغلب در میان زنان یافت می شود. ویژگی های ساعات روز و تغییرات هورمونی اثر خاصی در روان زن بر جای می گذارد. این اتفاق می افتد که یک زن به تنهایی نمی تواند با افسردگی فصلی کنار بیاید و وارد مراحل جدی تری می شود.
- فرم فیزیکی. این در نتیجه یک بیماری جدی است که زندگی و سلامت یک زن را تهدید می کند. پس از تشخیص شدید، افسردگی شروع می شود. اغلب همراه با بیماری های سرطانی، ناتوانی، آسیب ها و سایر بیماری هایی است که "ناراحت کننده" هستند.
- افسردگی پس از زایمان. به شکل شدید اختلالات افسردگی اشاره دارد. این بیماری بر روان تنی، احتمالاً رفتار ضد اجتماعی تأثیر می گذارد، بنابراین نمی توان آن را شروع کرد.در برخی موارد، روان پریشی پس از زایمان ممکن است همراه با هذیان، توهم و افکار خودکشی ایجاد شود. این اختلال می تواند از چند ماه تا چند سال ادامه یابد.
- افسردگی مضطرب. یک زن دائماً در افکار دردناک و ترس از عزیزان، وضعیت مالی، سلامتی و غیره است.
- فرم دیستروفیک. این بیماری با طغیان‌های تحریک‌پذیری و خلق و خوی بد و دلهره‌آور ظاهر می‌شود. یک زن از دیگران ترشح می‌کند، اما اینها نشانه‌های خستگی یا ویژگی‌های شخصیتی نیستند. افسردگی شدید می تواند منجر به پرخاشگری شدید و رفتار بزهکارانه شود.
- شکل ایرونیک. به این بیماری افسردگی "خندان" نیز می گویند. کنایه و خنده در اینجا به عنوان یک واکنش محافظتی بدن در برابر استرس عمل می کند. یک شکل خطرناک، زیرا زن از نظر اجتماعی فعال است، اما اغلب با افکار خودکشی ملاقات می کند.
- افسردگی پویا. از جمله علائم اصلی این اختلال می توان به خستگی مفرط، فرسودگی نیرو، ضعف مداوم اشاره کرد. با فرمی پویا، زن از دنیا حصار کشیده شده است.
- افسردگی اشک آور. مردان نیز، علی رغم کلیشه ها، می توانند از این نوع اختلال رنج ببرند. اما هنوز هم جنس ضعیف‌تر بیشتر از افسردگی اشک‌آلود رنج می‌برد. اغلب زنان مسن تر، بیش از حد به خود ترحم می کنند و عزیزان و دیگران را به دلیل عدم توجه و سرزنش سرزنش می کنند.
- فرم آستنیک. با کسالت احساسات و عواطف مشخص می شود. بی‌تفاوتی نسبت به دنیای اطراف در فقدان شادی و غم، اضطراب و سایر احساسات آشکار می‌شود. یک زن آنچه را که زمانی خوشحالش می کرد، «فراموش می کند» و صادقانه نمی فهمد چگونه می توان احساسات ناشی از چنین چیزهایی را تجربه کرد.
- فرم جسمی. بیماران مبتلا به این نوع افسردگی مهمان مکرر پلی کلینیک ها هستند. آنها از سردرد، سوزش در قفسه سینه، دردهای مهاجرت شکایت دارند. در عین حال، علائم جسمی تقریباً به طور کامل بیماری های شناخته شده را تقلید می کنند. اگر افسردگی نهفته به موقع تشخیص داده نشود، فرد می تواند برای مدت طولانی به دلیل بیماری های ناموجود درمان شود. بر اساس برخی مطالعات، هر دوم بیمار در کلینیک در واقع از افسردگی نهفته رنج می برد.
علل و اشکال افسردگی هر چه که باشد، معمولاً بیماری بر اساس شدت تقسیم می شود.
درجات افسردگی زنان
امروزه پزشکان انواع زیر را از افسردگی تشخیص می دهند:
- آسان؛
- متوسط;
- سنگین.
افسردگی خفیف
افسردگی خفیف ممکن است بدون دارو به بهبودی ختم شود. علائم بیماری خفیف و نادر است. اغلب این بیماری مزمن است و یک زن سال ها در این شرایط زندگی می کند. نوع خفیف افسردگی نیز دیس تایمیا نامیده می شود. شکل مزمن این بیماری می تواند به دلیل کاهش سطح هورمون سروتونین در خون ایجاد شود.
علائم افسردگی خفیف به راحتی قابل تشخیص است:
- احساس مداوم غم و پوچی.
- اختلالات خواب.
- احساسات منفی مداوم: ناامیدی، درماندگی، گناه.
- از دست دادن "طعم زندگی".
- عقب ماندگی ذهنی یا جسمی.
- میگرن، درد مفاصل و اختلالات گوارشی.
- افکار خودکشی.
برای جلوگیری از تبدیل فرم خفیف به مرحله جدی تر بیماری، توصیه می شود اقدامات درمانی یا پیشگیرانه انجام شود. برخلاف افسانه ها و کلیشه ها، هیچ کس زنی را که از افسردگی رنج می برد نزد روانپزشک ثبت نمی کند. تنها در صورتی ممکن است به خدمات درمانی نیاز باشد که قبلاً اقدام به خودکشی شده باشد. با افسردگی خفیف، ویژگی های رفتاری از قبل ظاهر می شوند. به عنوان مثال، یک زن دیگر نظارت دقیق بر ظاهر خود را متوقف می کند، علاقه خود را به رابطه جنسی از دست می دهد.
افسردگی متوسط
افسردگی با شدت متوسط در حال حاضر برای دیگران قابل توجه است. تغییر افکار منفی برای یک زن دشوار است. بهره وری نیروی کار پایین است، بسیاری از کارها "به طور خودکار" انجام می شوند. اختلالات خواب دائمی هستند، تعامل با دیگران روز به روز دشوارتر می شود. افکار منفی مزاحم هستند. سفتی و انفعال در رفتار وجود دارد.
افسردگی شدید
با افسردگی شدید و عمیق، علاوه بر تظاهرات روان تنی، سوء تغذیه و بهداشت نیز اضافه می شود. زن سعی می کند آپارتمان را ترک نکند، خود را کنار می کشد، تقریبا هیچ علاقه ای به دنیای بیرون وجود ندارد. فعالیت و تمایل به انجام کاری در حد صفر است. افکار خودکشی، هذیان، توهم غیر معمول نیستند. به خصوص افسردگی شدید باید در بیمارستان درمان شود.
افسردگی شدید شامل سندرم پس از زایمان و روان پریشی پس از زایمان است، بنابراین باید درمان شوند.
چگونه با افسردگی مقابله کنیم؟
علی رغم علائم و چشم انداز ترسناک، افسردگی، به ویژه در مراحل اولیه، به راحتی قابل درمان است. اقدامات پیشگیرانه نیز مهم است. اگر بستگان شما افسردگی شدید داشته اند، سعی کنید این خطرات را به حداقل برسانید.
سلامت روحی و جسمی خود را حفظ کنید، روال روزانه را دنبال کنید، به اندازه کافی بخوابید. سعی کنید سبک زندگی سالمی داشته باشید، از اعتیاد به ویژه الکل اجتناب کنید. مراقب رژیم غذایی خود باشید، بیشتر حرکت کنید، به خصوص در هوای تازه. سعی کنید استرس را در زندگی خود به حداقل برسانید. با دوستان خود روابط صمیمانه و نزدیک برقرار کنید، سرگرمی پیدا کنید و با خوش بینی به آینده نگاه کنید.
اما اگر افسردگی قبلاً اتفاق افتاده باشد و تشخیص داده شده باشد، هم داروها و هم درمان های جایگزین کمک کننده خواهد بود.
درمان افسردگی با دارو
اغلب، به ویژه با شدت متوسط و شدید، درمان دارویی تجویز می شود. ترکیب دارو و روان درمانی موثرترین است.
- داروهای ضد افسردگی یک مفهوم نسبتاً شناخته شده است. امروزه برای درمان بیماران مبتلا به افسردگی، از جدیدترین ها، از جمله مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRIs) و ضد افسردگی های سه حلقه ای استفاده می شود. داروهای نسل جدید معمولاً عوارض جانبی کمتری دارند.
- MAOI. پزشکان علاوه بر داروهای ضد افسردگی، مهارکننده‌های مینوآمین اکسیداز (MAOIs) را نیز تجویز می‌کنند که همگی برای تأثیر بر روی نواحی از مغز انسان که مسئول خلق و خوی و پس‌زمینه عاطفی هستند، طراحی شده‌اند..
- نمک لیتیوم. سال‌هاست که لیتیوم برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می‌شود. این دارو می تواند نوسانات خلقی را کاهش دهد. در طول درمان، دوز باید به دقت کنترل شود. یک دوز موثر به راحتی می تواند سمی شود. نمک لیتیوم برای استفاده در بیماری های غده تیروئید، بیماری های کلیوی و قلبی توصیه نمی شود. برای بیماران مبتلا به صرع نیز این دارو تجویز نمی شود.
- کاربامازپین و والپروات. کاربامازپین و والپروات می توانند خلق و خو و پس زمینه عاطفی را تثبیت کنند. هر دو دارو به طور گسترده در عمل بالینی برای درمان افسردگی دوقطبی استفاده می شوند.
- داروهای دیگر. مواردی وجود دارد که علاوه بر داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج، داروهای دیگری نیز تجویز می شود که خواب و رفتار غذا خوردن را تثبیت می کند. درمان پیچیده به شما این امکان را می دهد که به طور مؤثرتری با بیماری مبارزه کنید و از ظهور مجدد آن جلوگیری کنید.
برخلاف افسانه رایج، داروهای ضد افسردگی مدرن اعتیادآور نیستند. بسته به شدت بیماری، یک دوره از 4 هفته تا 12 ماه تجویز می شود. درمان کافی با دوز مناسب می تواند از عود بیماری جلوگیری کند. دارو بسته به علت، شدت بیماری و سایر عوامل توسط پزشک انتخاب می شود.دوز در هر مورد توسط پزشک تجویز می شود. داروهای ضد افسردگی اثر طولانی مدت دارند و اثر درمانی ممکن است بلافاصله رخ ندهد. بنابراین، بیمار باید خود را با درمان هماهنگ کند و منتظر درمان فوری نباشد.
اثربخشی درمان دارویی به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله رابطه قابل اعتماد با پزشک، بازخورد با کیفیت و قابل اعتماد، رعایت دقیق دوز، رژیم درمانی و توصیه‌ها. درک این نکته مهم است که عوارض جانبی احتمالی داروها بسیار کمتر از اثرات افسردگی شدید است. قطع کردن درمان، کاهش دوز توصیه شده، مصرف دارو به طور آشفته غیرممکن است.
مراحل اصلی در درمان دارویی افسردگی شامل مراحل زیر است:
- انتخاب یک داروی ضد افسردگی، انتخاب دوز درمانی مؤثر و رژیم درمانی.
- دوره اصلی درمان.
- درمان نگهدارنده که معمولاً 6-4 ماه طول می کشد. این برای جلوگیری از عود طراحی شده است.
روان درمانی برای افسردگی خفیف تا متوسط موثر است و کمکی به درمان دارویی است.گفتگوهای روان درمانی، روان درمانی روان پویشی و رفتاری به زن کمک می کند تا با افسردگی کنار بیاید. درمان شناختی رفتاری تفکر منفی را به مثبت تبدیل می کند و در نتیجه رفتار انسان را تغییر می دهد.
یک روان درمانگر باتجربه می تواند در 10-30 جلسه به درمانجو کمک کند تا با علائم افسردگی کنار بیاید و به او بیاموزد که چگونه به استرس واکنش مثبت نشان دهد تا خودش در آینده از ابتلا به این بیماری پیشگیری کند..
درمان افسردگی در خانه
درمان غیردارویی افسردگی نیز امروزه رواج یافته است. به خصوص بیماری هایی با شدت خفیف و متوسط. در خانه، می توانید بیماری را با گیاهان دارویی، تمرینات خودکار، تکنیک های آرامش بخش درمان کنید.
مخمر سنت جان خود را به خوبی در درمان افسردگی ثابت کرده است. امروزه حتی در ایالات متحده و آلمان از عصاره مخمر سنت جان استفاده می شود.
جوشانده گیاهان زیر نیز بر زمینه احساسی تأثیر می گذارد:
- بابونه؛
- مخروط هاپ؛
- ریشه ملیسا؛
- نعناع;
- جنسینگ;
- ایوان چای؛
- Motherwort;
- ریشه سنبل الطیب.
جوشانده ها و تنتور گیاهان را باید به مدت طولانی، حداقل 1-2 هفته و پس از مشورت با پزشک نوشید.
درمان افسردگی در خانه همچنین شامل رعایت برنامه روزانه، رژیم غذایی و مدیریت استرس است.
راه های زیر به پیشگیری از افسردگی و مقابله با بیماری در مراحل اولیه کمک می کند:
- روزی ۱ موز بخورید. آنها سرشار از سروتونین هستند و می توانند خلق و خو را بهبود بخشند.
- روزانه 100 تا 200 گرم هویج بخورید. موجود به عنوان آبمیوه تازه.
- شبها حمام های گرم آرامش بخش بگیرید. می توانید جوشانده بادرنجبویه، عسل را به آب اضافه کنید.
- 15-20 قطره تنتور Eleutherococcus را 2 بار در روز، نیم ساعت قبل از غذا میل کنید. توصیه می شود تنتور را در صبح بنوشید.
- الکل، سیگار، قهوه، ادویه های داغ و افزودنی های شیمیایی مضر را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
- روزانه میوه بخورید به خصوص سیب.
- برای آرامش و مقابله با استرس، تمرینات خودکار انجام دهید.
- ورزش مورد علاقه خود، از جمله یوگا و سایر تکنیک های تمدد اعصاب را تمرین کنید.
- در صورت عدم وجود موارد منع مصرف، به طور مرتب از حمام، استخر شنا بازدید کنید، مراحل سخت شدن را انجام دهید.
- درگیر خودآموزی و خودسازی باشید، در این صورت جایی برای بلوز باقی نخواهد ماند.
- تکنیک های مثبت اندیشی را بیاموزید.
- سبک زندگی که منجر به بلوز و افسردگی شد را اصلاح کنید. تغییر کار، محیط، سرگرمی ها، حذف عوامل استرس زا در صورت امکان.
- هر روز برای پیاده روی بیرون بروید.
- حداقل ۸ ساعت در روز بخوابید.
- کمپلکس های ویتامین را به طور منظم مصرف کنید.
- طب سوزنی را امتحان کنید.
- برای یک دوره ماساژ آرامش بخش ثبت نام کنید.
- منبع مثبت را در خود جستجو کنید، خود را دوست داشته باشید، عزت نفس خود را افزایش دهید.
اگر درمان‌های غیردارویی برای افسردگی کمکی نکرد، باید با یک روان‌درمانگر یا روان‌شناس قرار ملاقات بگذارید. افسردگی یک بیماری نسبتاً شایع است. هیچ کس به یک زن برچسب نمی زند و او را به بیمارستان نمی فرستد. درمان اختلالات افسردگی در بیمارستان نادر است و عمدتاً با تظاهرات بالینی شدید همراه است. افراد نزدیک یک زن نیز باید مراقب علائم افسردگی باشند و به موقع به دنبال کمک باشند.
حتی اگر نیاز به تجویز داروهای ضد افسردگی دارید، نترسید. داروهای مدرن اعتیادآور نیستند، دارای حداقل عوارض جانبی هستند و می توانند افسردگی را درمان کرده و در مدت زمان نسبتاً کوتاهی از عود پیشگیری کنند.
