پلی نوروپاتی - علل، علائم، تشخیص و درمان

فهرست مطالب:

پلی نوروپاتی - علل، علائم، تشخیص و درمان
پلی نوروپاتی - علل، علائم، تشخیص و درمان
Anonim

پلی نوروپاتی

پلی نوروپاتی
پلی نوروپاتی

پلی نوروپاتی یک بیماری به خصوص جدی است که در آن آسیب شدید به بخش های محیطی سیستم عصبی انسان تشخیص داده می شود. چنین بیماری منحصر به فردی عمدتاً با یک ویژگی مهم مشخص می شود، هنگامی که ابتدا قسمت های انتهایی اعصاب تحت تأثیر قرار می گیرند، سپس بیماری ویژگی صعودی دیگری به خود می گیرد و به تدریج در نزدیکی گسترش می یابد. فلج محیطی تظاهرات اصلی پلی نوروپاتی در نظر گرفته می شود.

لازم به ذکر است که در بسیاری از نواحی که به شدت توسط اعصاب آسیب‌دیده متعدد عصب‌بندی می‌شوند، همیشه می‌توان اختلالات جدی عروقی گیاهی، نشانه‌های تروفیسم ضعیف همه بافت‌ها و اختلال در حساسیت را تشخیص داد.همراه با این، نواحی متقارن اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند.

در پزشکی، پلی نوروپاتی ها همیشه بر اساس معیارهای مختلفی طبقه بندی می شوند، انواع اصلی بسته به علت فرآیند التهابی، سمی، تروماتیک و آلرژیک هستند. بسته به پاتومورفولوژی، انواعی مانند پلی نوروپاتی های دمیلینه کننده و پلی نوروپاتی های آکسونی قابل ذکر است.

پلی نوروپاتی های آکسونی حاد اغلب پیامد اصلی مسمومیت های شدید هستند که هدف اصلی خودکشی را دنبال می کنند و گاه به عنوان یک پدیده مجرمانه مرتکب می شوند. این بیماری معمولاً در پس زمینه یک کلینیک پوشاننده یک مسمومیت حاد معمولی پیش می رود. به همین دلیل است که تمام اقدامات پزشکی در درجه اول توسط پزشکان برای سم زدایی سریع بدن انجام می شود.

علائم بالینی قابل توجه بیماری ارائه شده در بیشتر موارد تنها پس از چند روز ظاهر می شود و بهبودی بدن انسان در عرض چند هفته اتفاق می افتد.

علت پلی نوروپاتی تحت حاد می تواند فرآیندهای متابولیک بدن و آسیب سمی جدی به بافت عصبی زیرین باشد. این نوع معمولاً در حدود 20-18 روز ایجاد می شود و معمولاً چندین ماه طول می کشد. بر خلاف تحت حاد، پلی نوروپاتی مزمن اغلب می تواند در مدت زمان طولانی تری ایجاد شود. مسمومیت مزمن علت اصلی این نوع در نظر گرفته می شود.

در بسیاری از موارد مسمومیت ناشی از الکل اتیلیک تشخیص داده می شود. علل دیگر بیماری‌های سیستمیک مختلف است که متخصصان شامل دیابت، کلاژنوز، سیروز کبدی و بیماری‌های سرطانی مختلف می‌باشند.

سندرم گیلن باره نادر یک پلی رادیکولونوروپاتی دمیلینه کننده التهابی نسبتاً حاد است. معمولاً در نتیجه بیماری های عفونی جدی یا طولانی مدت ایجاد می شود. لازم به ذکر است که تاکنون علت دقیق این بیماری منحصر به فرد توسط پزشکان مشخص نشده است.برخی از متخصصان این نوع بیماری را به عنوان یک گروه بزرگ خود ایمنی طبقه بندی می کنند. این با دمیلیناسیون سگمنتال مشخص می شود.

علت پلی نوروپاتی دیفتری سمی است که توسط عامل خطرناک دیفتری ترشح می شود. این اوست که بسیاری از اعصاب جمجمه را تحت تأثیر قرار می دهد که اغلب می تواند با اختلالات جدی ماهیت متفاوت همراه باشد. اینها شامل اختلالات گفتاری، اختلال در بینایی و بلع، و همچنین تنفس و بسیاری موارد دیگر است. برخی از بیماران فلج، از دست دادن رفلکس های تاندون و حتی از دست دادن حس را تجربه می کنند.

شکلی مانند پلی نوروپاتی دیابتی در دنیای مدرن بسیار رایج است، زیرا هر سال بر تعداد افرادی که به طور جدی مبتلا به انواع مختلف دیابت هستند، افزایش می یابد. در این مورد، در حدود نیمی از افراد مبتلا به دیابت رخ می دهد. اغلب، این بیماری می تواند تظاهرات بالینی اولیه دیابت جدی باشد.

نوروپاتی های دمیلینه کننده تحت حاد اغلب می توانند منشأ متفاوتی داشته باشند.برای انواع بیماری های ارائه شده، به عنوان یک قاعده، یک دوره موج دار خاص مشخص است که تفاوت اصلی آن عودهای دوره ای است. این بیماری اغلب در طی چند هفته ایجاد می شود. با این حال، باید در عین حال به عدم وجود کامل عوامل تحریک کننده خاص توجه کرد.

دلایل پلی نوروپاتی دمیلینه مزمن مشابه علل انواع آکسونال مزمن است. متخصصان تشخیص داده‌اند که طیف وسیعی از داروهای خاص می‌توانند عامل اصلی در ایجاد این بیماری باشند.

علل پلی نوروپاتی

اگر همه علل احتمالی ایجاد انواع مختلف پلی نوروپاتی ها را با هم ترکیب کنیم، می توانیم به مسمومیت های حاد مختلف با متیل الکل، آرسنیک، مونوکسید کربن و ترکیبات ارگانوفسفره متعدد مانند کاربوفوس و دی کلرووس اشاره کنیم. عوامل مهم دیگر عبارتند از مسمومیت مزمن جدی، دیفتری، کمبود ویتامین و دیابت.پاتولوژی های سیستمیک شامل اورمی، سیروز کبدی، کلاژنوز، کم کاری تیروئید و بیماری های انکولوژیک خطرناک است.

اغلب برخی از داروها علت پلی نوروپاتی هستند. اصلی ترین آنها آمیودارون، ایزونیازید و مترونیدازول هستند. سایر داروها نیز مستثنی نیستند.

علائم پلی نوروپاتی

اساسی ترین علائم پلی نوروپاتی توسط متخصصان به عنوان ضعف عضلانی در قسمت های مهم انتهایی اندام ها، نارسایی تنفسی، کاهش قابل توجه همه رفلکس ها یا عدم وجود آنها، پارستزی - احساس طولانی غاز در سراسر پوست شناسایی می شود. کاهش قابل توجهی در حساسیت درد، پوست یا لمس، و همچنین آسیب شدید به گیرنده های عمقی در مفاصل، که منجر به اختلال در ثبات می شود.

همچنین می توانید به انواع اختلالات تروفیک، آتروفی عضلانی، دردهای سوزش بدون محلی سازی خاص، نقض محسوس تعریق در انسان، تغییر درجه حرارت و رنگ استاندارد اندام ها و همچنین تورم قسمت های انتهایی آنها اشاره کنید.علائم مهم همه انواع مشکلات در گفتار و بلع، و همچنین اختلالات بینایی جدی است که شامل اسپاسم محل اقامت و اختلالات حرکتی کره چشم انسان می شود.

تشخیص

تشخیص پلی نوروپاتی
تشخیص پلی نوروپاتی

پلی نوروپاتی باید به طور دقیق از سایر بیماری های خطرناکی که سیستم عصبی انسان را به شدت تحت تأثیر قرار می دهند، متمایز شود. ضایعات متعدد برخی از اعصاب دارای ویژگی های بالینی خاصی هستند که بسیار شبیه به پلی نوروپاتی است. اما در این مورد، آنها مونو نوروپاتی در نظر گرفته می شوند. علاوه بر این، جمع‌آوری صحیح اطلاعات لازم نقش مهمی در تشخیص مدرن پلی نوروپاتی دارد.

به عنوان یک قاعده، در بیشتر موارد، معیار اصلی نشان دهنده یک بیماری خاص، یک بیماری همزمان خاص است که باعث آن می شود.

توصیه می شود که طیف وسیعی از مطالعات را انجام دهید که به شناسایی این آسیب شناسی خطرناک کمک می کند.

مطالعات الکتروفیزیولوژیک منحصر به فرد به سرعت پلی نوروپاتی آکسونی را از انواع دمیلینه کننده معمولی متمایز می کند. شمارش کامل خون امکان تشخیص وجود سموم را فراهم می کند و به همین دلیل تشخیص دقیق انجام می شود. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی مدرن به شناسایی تمام کانون‌های دمیلینه شدن و سپس قضاوت در مورد حجم و سطح ضایعات خاص کمک می‌کند.

بیوپسی عصبی آخرین راه حلی است که متخصصان قادر به تشخیص آسیب شناسی خاصی نیستند که ممکن است علت اصلی پلی نوروپاتی باشد. یک معاینه بافت شناسی ویژه برای به دست آوردن اطلاعات در مورد وضعیت فوری عصب در نظر گرفته شده است. ارزیابی وضعیت عصبی نیز اغلب انجام می شود.

درمان

پس از مشخص شدن علت زمینه ای که باعث پلی نوروپاتی شده است، همیشه یک درمان ویژه با هدف از بین بردن هر چه سریعتر آن انجام می شود.به عنوان یک قاعده، درمان مدرن دیابت، تیروتوکسیکوز، دیفتری و سایر آسیب شناسی های احتمالی تجویز می شود. در بیشتر موارد، تعدادی از مناطق خاص و تکنیک های ابتکاری نیز در درمان ضروری پلی نوروپاتی استفاده می شود. درمان با داروهای خاص به بهبود هدایت تکانه ها در تمام فیبرها کمک می کند.

از جمله موارد دیگر، پزشک ممکن است یک هورمون درمانی مناسب بر اساس استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها یا ویتامین درمانی تجویز کند. اعتقاد بر این است که ویتامین درمانی است که به ویژه در انواع خاصی از پلی نوروپاتی که توسط بری بری تحریک می شود مؤثر است. با این حال، در درمان سایر انواع رایج این بیماری، طیف گسترده ای از ویتامین ها با خواص آنتی اکسیدانی استثنایی تحت تاثیر قرار می گیرند که به شما امکان می دهد از عصب در برابر آسیب شدید توسط رادیکال های فعال محافظت کنید.

رفلکستراپی توسط بسیاری از متخصصان اروپایی ترجیح داده می شود. پلاسمافرزیس همیشه در پلی نوروپاتی موثر است، اگر ناشی از آسیب سمی باشد.در ترکیب با درمان دارویی، یک ماساژ خاص و تمرینات فیزیوتراپی لازم نشان داده می شود که به حفظ فرم عضلات فرد کمک می کند. مغناطیس درمانی و تحریک الکتریکی نخاع و همچنین اعصاب فردی نیز با درمان طولانی مدت نتایج خوبی به همراه دارد.

توصیه شده: