علائم و درمان آبسه دندان
تجمع چرک در سطح داخلی یا خارجی آلوئول های فک بالا یا پایین که در اثر ورود عفونت ایجاد می شود، آبسه دندان نامیده می شود. طبق آمار پزشکی، اغلب این آسیب شناسی در طول فصل خارج از فصل، یعنی در پاییز و بهار برطرف می شود.
علل آبسه
این بیماری در نتیجه نفوذ باکتری های بیماری زا از طریق مینای آسیب دیده به پالپ دندان ایجاد می شود.
علل التهاب چرکی:
- بیماری های دندان و لثه - پوسیدگی، پالپیت، پریودنتیت، کیست؛
- میکروترومای لثه و زبان؛
- موهای روی صورت؛
- دندان بریده یا شکسته؛
- عوارض بیماری های عفونی و ویروسی (لوزه، آنفولانزا)؛
- ورود باکتری در حین دستکاری های انجام شده توسط دندانپزشک و نقض قوانین ضد عفونی توسط پزشک.
رعایت ناکافی قوانین بهداشت دهان، مصرف زیاد کربوهیدرات، عدم معاینه پیشگیرانه توسط پزشک، دیابت مستعد ایجاد آبسه است.
علائم و پاتوژنز
از طریق مینای دندان یا بافت لثه آسیب دیده، میکروب های بیماری زا به داخل فرآیند آلوئولی نفوذ می کنند. در پالپ نرم دندان، آنها تکثیر می شوند و تشکیل چرک را تحریک می کنند. اگر راهی برای آن وجود نداشته باشد، التهاب به بافت های اطراف گسترش می یابد - پریودنتیت، استخوان های فک، دندان های مجاور.
تظاهرات یک آبسه در حال رشد:
- درد هنگام فشار دادن روی دندان، بیشتر در هنگام غذا رخ می دهد؛
- ادم بافت لثه، گونه؛
- درد ضربان دار خارج از غذا خوردن؛
- ظاهر مهر و موم پرخون در ناحیه آسیب دیده؛
- افزایش حساسیت دما؛
- ظاهر بوی بد دهان؛
- افزایش غدد لنفاوی منطقه ای؛
- هیپرترمی، تب؛
- نقض سلامت عمومی، خواب ناآرام؛
- در بازرسی چشمی، می توانید زخم باز همراه با ترشحات چرکی را مشاهده کنید.
شروع بیماری با ظهور سندرم درد شدید همراه است. با افزایش درد، ادم و پرخونی لثه‌ها ایجاد می‌شود، سپس تورم به بافت‌های گونه گسترش می‌یابد.
طبقه بندی
با توجه به مرحله توسعه فرآیند التهابی:
- مرحله حاد یا آبسه چرکی - در موارد نادر با باز شدن خود به خود کانون التهاب، انتشار چرک در حفره دهان خاتمه می یابد؛
- مرحله مزمن - پس از رفع خود مشکل رخ می دهد، مملو از عود، تشکیل فیستول چرکی است.
با توجه به محلی سازی کانون التهاب:
- آبسه لثه (شار) - روند التهابی بر بافت دندان تأثیر نمی گذارد؛
- آبسه پری آپیکال - در دندانی با پالپ مرده رخ می دهد؛
- آبسه پریودنتال - در کانال پریودنتال در مجاورت ریشه ایجاد می شود.
شروع آبسه چرکی همیشه با ایجاد تورم لثه ها ادامه می یابد.درد می تواند بعداً ایجاد شود، با تورم بافت گونه، تورم غدد لنفاوی، سردرد همراه است. با توسعه فرآیند التهابی، تومور به اندازه یک گردو می رسد. در همان زمان، علائم مسمومیت افزایش می یابد - ضعف، هیپرترمی، بدتر شدن بهزیستی عمومی.
در شکل مزمن آبسه که پس از باز شدن خودبخودی آبسه ایجاد می شود، درد متوسط می شود و تنها با فشار دادن روی دندان خود را نشان می دهد. منبع عفونت باقی می ماند و بدن را در معرض خطر عودهای جدید قرار می دهد.
اگر پس از کشیدن دندان با جراحی آبسه ظاهر شد، دلیل این امر ممکن است نقض قوانین آسپسیس توسط پزشک، مراقبت نادرست از زخم باز سوراخ باشد. به طور معمول، لخته خون از زخم در برابر عفونت محافظت می کند، تشکیل بافت گرانول را تحریک می کند.
اگر بیمار قوانین بهداشتی را رعایت نکند، زودتر شروع به خوردن غذای گرم یا خشن کند، ممکن است علائم التهاب در او ایجاد شود:
- خونریزی مداوم؛
- درد شدید؛
- پلاک چرکی روی زخم؛
- بوی بد دهان.
این تظاهرات دلیلی برای مراقبت فوری پزشکی هستند.
آبسه پری اپیکال که در ریشه دندان ایجاد می شود، نتیجه وجود طولانی مدت دندان های پوسیدگی درمان نشده است. وجود شبکه گسترده ای از رگ های خونی در مجاورت کانون التهاب چرکی، خطر انتشار عفونت در سراسر بدن را افزایش می دهد. به دلیل درد شدید و تورم شدید نمی توان علائم این نوع آبسه دندان را نادیده گرفت.
اغلب بعد از برداشتن دندان عقل آبسه ایجاد می شود، زیرا گاهی اوقات لازم است آن را به قطعات تقسیم کرد و در عین حال سطح آسیب لثه را افزایش داد. یک زخم گسترده، خون فراوان می تواند تورم، تب و بهبود آهسته زخم را تحریک کند. اگر بعد از 2-3 روز تسکین یافت نشد و درد تشدید شد، باید بلافاصله با پزشک مشورت کنید.
Flux یا آبسه لثه بر بافت دندان تأثیر نمی گذارد و فقط لثه را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، اگر درمان نشود، عفونت می تواند به ساختارهای مجاور یعنی ریشه دندان سرایت کند.
اگر آبسه در کودک روی دندان های شیری ایجاد شود، میکروب دندان دائمی در زیر ناحیه التهاب ممکن است عفونی شود. اگر عفونت ایجاد شود و به بافت های فک نفوذ کند، خطر ابتلا به لوزه های مکرر و بیماری های التهابی نازوفارنکس افزایش می یابد. تمرکز ثابت عفونت به شکل گیری آسم، آلرژی کمک می کند. تصمیم برای برداشتن دندان آبسه توسط دندانپزشک کودکان گرفته می شود.
بروز مکرر آبسه دندان ممکن است نشانه ای از وجود عفونت درمان نشده در حفره دهان باشد. از آنجا از طریق بافت‌های فک و دندان‌های مجاور پخش می‌شود.
عوارض آبسه دندان و پیش آگهی بیماری
عواقب آسیب شناسی بسیار جدی است، تاخیر در درمان باعث ایجاد عوارض شدید می شود:
- ظاهر فیستول؛
- ایجاد بلغم - التهاب چرکی منتشر بافت حفره دهان؛
- توسعه سپسیس؛
- افزایش خطر ابتلا به استئومیلیت، مننژیت، پنومونی، بیماری قلبی و عروقی.
درمان به موقع تحت نظر یک پزشک مجرب منجر به بهبودی کامل می شود.
تشخیص
برای تشخیص، کافی است پزشک معاینه بصری را انجام دهد که با شکایات بیمار تکمیل شود. دندانپزشک پرخونی و تورم لثه ها، درد هنگام اعمال مکانیکی روی دندان، حساسیت آن به دماهای بالا و پایین را برطرف می کند.
مطالعات آزمایشگاهی و ابزاری:
- CBC;
- تجزیه و تحلیل ادرار؛
- معاینه میکروسکوپی سوراخ شدن محتویات چرکی آبسه؛
- کشت باکتریولوژیک ترشحات از زخم؛
- اشعه ایکس از ناحیه آسیب دیده؛
- توموگرافی ناحیه فک و صورت.
تمایز آبسه دندان از بیماری هایی با علائم مشابه - بلغم، تومور لثه، پریوستیت چرکی، کیست دندان، هماتوم بافت لثه مهم است.
درمان آبسه دندان
برای درمان آبسه دندان، باید با جراح دندان تماس بگیرید. پس از ارزیابی داده های مطالعات تشخیصی، تاکتیک های درمان را تعیین می کند.
گزینه های ممکن برای دستکاری ها و روش های پزشکی:
- درناژ آبسه از طریق برش روی لثه، در صورت عدم آسیب به دندان انجام می شود؛
- تخلیه آبسه از طریق سوراخ کردن دندان آسیب دیده، ضد عفونی کردن کانون التهاب، پر کردن کانال؛
- کشیدن دندان در صورت بی اثر بودن سایر روش ها، با آبسه وسیع، کورتاژ زخم چرکی، درمان آسپتیک؛
- استفاده از داروهای ضد باکتری برای توقف فرآیند التهابی و جلوگیری از عود؛
- درمان موضعی به شکل محلول شستشوی نمک و سودا؛
- استفاده از مسکن برای تسکین درد.
آبسه با بیهوشی عمومی یا موضعی باز می شود.
پس از انجام اقدامات پزشکی، ممکن است بیماری عود کند. علائم آن تب، پرخونی و تورم بافت لثه، وخامت حال عمومی است. عود باعث سوء مصرف الکل، سیگار کشیدن، اضافه وزن، فشار خون بالا، مصرف ترومبولیتیک می شود.پیش بینی یک دوره بهبود طولانی را فراهم می کند. درمان شامل آنتی بیوتیک است.
اگر آبسه در یک زن باردار رخ دهد، عوامل ضد باکتری فقط در صورت لزوم استفاده می شود تا از اثرات تراتوژنیک آنها بر روی جنین جلوگیری شود. اولویت با محصولات موضعی است. بیهوشی با داروهایی انجام می شود که دارای حداقل محتوای منقبض کننده عروق هستند که جذب آنها را در خون کند می کند.
داروها
بیهوش‌کننده‌ها، داروهای ضد باکتری، محلول‌های درمانی موضعی، ویتامین‌ها، تعدیل‌کننده‌های ایمنی برای درمان آبسه دندان استفاده می‌شوند.
برای تسکین وضعیت بیمار و بیهوشی دستکاری ها، زمانی که تزریق در بافت لثه نزدیک آبسه انجام می شود، از بی حسی انفیلتراسیون استفاده می شود.
داروهای مسکن:
- لیدوکائین،
- نووکائین،
- اولتراکائین،
- Scandonest،
- Septanest.
اولتراکائین را می توان در دوران بارداری استفاده کرد، در آلرژی، نارسایی قلبی، فشار خون شریانی منع مصرف دارد. سپتانست در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد استفاده نمی شود.
آنتی بیوتیک برای التهاب:
- آموکسی سیلین،
- مترونیدازول،
- آزیترومایسین،
- کلیندامایسین،
- لینکومایسین،
- سیپروفلوکساسین.
دوز داروها، دفعات مصرف آنها توسط پزشک تعیین می شود. برای تقویت مینای دندان و جلوگیری از عود، توصیه می شود بدن را با مقدار کافی مواد معدنی و عناصر کمیاب اشباع کنید. بهتر است کمپلکس‌های ویتامین و مواد معدنی حاوی کلسیم و فلوئور باشند.
فیزیوتراپی
ترکیب روش های درمانی با فیزیوتراپی باعث تسریع بازسازی بافت، کاهش زمان بهبودی می شود.
روش های درمانی:
- هیپوترمی با اشعه UV؛
- Fluctuorization (درمان با جریان های پالس)؛
- UHF;
- الکتروفورز با آنتی بیوتیک.
