آدنکسیت مزمن - چیست؟ علائم و درمان

فهرست مطالب:

آدنکسیت مزمن - چیست؟ علائم و درمان
آدنکسیت مزمن - چیست؟ علائم و درمان
Anonim

آدنکسیت مزمن: علائم و درمان

نسبت موارد تشخیص داده شده آدنکسیت در میان سایر آسیب شناسی های زنان بسیار زیاد است. اگر روند التهابی ایجاد شده در سیستم تولید مثل به موقع از بین نرود، عوارض شدید و عواقب منفی جدی برای بدن زن ایجاد می کند. زمانی که دوره آدنکسیت مزمن شود، بسیار خطرناک است، زیرا در این حالت، بسیاری از زنان با ناباروری مواجه می شوند.

آدنکسیت - در زنان چیست؟

آدنکسیت
آدنکسیت

آدنکسیت یا سالپنگو اوفوریت التهاب زائده های رحم (تخمدان، لوله های فالوپ و رباط ها) است. این بیماری می تواند حاد یا مزمن باشد و در یک یا هر دو طرف رحم رخ دهد.

باکتری های بیماری زا با آدنکسیت به غشای مخاطی لوله فالوپ وارد می شوند و لایه های عضلانی و سروزی اندام را در فرآیند التهابی درگیر می کنند. علاوه بر این، التهاب به صفاق لگن کوچک گسترش می یابد، به تخمدان ها منتقل می شود. عفونت پس از تخمک گذاری مستقیماً به داخل تخمدان نفوذ می کند و از طریق جسم زرد یا ترکیدن فولیکول به آنجا می رسد.

التهاب گسترده در آدنکسیت به تشکیل یک کنگلومرا از تخمدان و لوله فالوپ کمک می کند و سپس آبسه لوله تخمدانی تشکیل می شود. باز بودن لوله های فالوپ در نتیجه آدنکسیت به دلیل تشکیل چسبندگی ها و رشته های متعدد به شدت کاهش می یابد. نتیجه شکل حاد بیماری ممکن است پارگی آبسه لوله تخمدان باشد.

عوارض خطرناک در التهاب مزمن زائده ها:

  • دسترسی به عفونت بی هوازی؛
  • توسعه سپسیس،
  • پرفوراسیون صفاق.

مزمن شدن آدنکسیت در نتیجه تاکتیک های نادرست انتخاب شده برای درمان سالپنگو اوفوریت حاد رخ می دهد. ویژگی های بارز شکل مزمن بیماری، سیر کند با تشدید مکرر، نیاز به درمان پیچیده تر و طولانی تر است.

طبق ICD-10، شکل مزمن بیماری دارای کد N70.1 (سالپنژیت مزمن و اوفوریت) است.

علائم آدنکسیت مزمن

علائم آدنکسیت مزمن
علائم آدنکسیت مزمن

بین اشکال حاد و مزمن التهاب زائده ها که تصویر بالینی متفاوتی دارند، تمایز قائل شوید. برای افتراق شکل مزمن آدنکسیت از نوع حاد بیماری، باید ویژگی های مشخصه آنها را بشناسید.

آدنکسیت حاد

تظاهرات بالینی التهاب حاد لوله های فالوپ و تخمدان ها همیشه بسیار بارز است.از همان ابتدای فرآیند، دما به میزان قابل توجهی افزایش می یابد، مقادیر آن به 38-39 درجه می رسد، زن احساس لرز می کند. دردهای شدید و تیز در قسمت پایین شکم احساس می شود. آنها در یک یا هر دو طرف در قسمت ایلیاک صفاق موضعی هستند. درد به ساکروم، راست روده، ساق پا داده می شود.

هنگام لمس شکم، علائم تحریک صفاق، درد و کشش آن تشخیص داده می شود. ادرار ممکن است مکرر شود و با احساس سوزش همراه باشد. زن احساس سردرد می کند، به عنوان علامت مسمومیت، بی اشتهایی.

در معاینه زنان در آینه ها، ترشح سروزی چرکی یا چرکی از دهانه کانال دهانه رحم ثبت می شود. تعیین اندازه و شکل زائده ها بسیار دشوار است، آنها بزرگ شده اند، تحرک محدودی دارند. هنگام انجام آزمایشات آزمایشگاهی، شتاب ESR، بیش از حد تعداد لکوسیت ها، مقدار پروتئین واکنشی C آشکار می شود.

آدنکسیت مزمن

با درمان بی کیفیت یا در غیاب آن، آدنکسیت حاد مزمن می شود.تظاهرات بالینی آن پاک می شود، تشدید بیماری در خارج از فصل رخ می دهد. معرفی جزء عفونی در غشای مخاطی لوله فالوپ رخ می دهد. سپس این فرآیند به بافت عضلانی گسترش می یابد و باعث تورم یک یا هر دو لوله می شود.

لوله طولانی شده و حجم آن افزایش می یابد، به راحتی در لمس تشخیص داده می شود. همراه با مایع لوله ای، عفونت به غشای سروزی و به بافت های صفاق گسترش می یابد. نتیجه آن التهاب چرکی در زائده ها است، خطر ایجاد پریتونیت و تشکیل آبسه لوله تخمدانی وجود دارد.

با پیشرفت فرآیند التهابی، دیواره‌های لوله‌ها به هم می‌چسبند، طناب‌های فیبری تشکیل می‌شوند، ترشح مشاهده می‌شود و ممکن است هیدروسالپینکس ظاهر شود. انسداد لوله اغلب منجر به حاملگی خارج از رحم می شود.

التهاب مزمن در اندام های لگن منجر به ایجاد تعداد زیادی چسبندگی نه تنها در دستگاه تناسلی، بلکه در روده ها از جمله آپاندیس و همچنین در صفاق می شود.از آنجایی که روند التهابی کند است، تصویر بالینی آدنکسیت مزمن مشخص نیست، بیشتر علائم پنهان هستند، آنها فقط در طول عود ظاهر می شوند.

علائم آدنکسیت مزمن

  • یک زن دردهای دردناکی را در قسمت پایین شکم تجربه می کند که به واژن و ناحیه کمر تابش می کند.
  • در لمس، دیواره شکم نسبتاً دردناک است.
  • به دلیل تغییرات عملکردی در تخمدان ها که به صورت کاهش تولید استروژن و عدم تخمک گذاری بیان می شود، چرخه قاعدگی در زنان مختل می شود. قاعدگی خیلی کمیاب می شود، یا برعکس، فراوان، همراه با سندرم درد (آلگومنوره) پیش می رود.
  • آمیزش جنسی با آدنکسیت مزمن دردناک است، میل جنسی کاهش می یابد.
  • این بیماری کار دستگاه گوارش، غدد درون ریز، ادراری و عصبی را پیچیده می کند و باعث بروز کولیت، انتروکولیت، سیستیت، پیلونفریت، افسردگی می شود. یک زن نمی تواند به طور کامل کار کند، کیفیت زندگی آسیب می بیند.
  • تشدید با هایپرترمی تا 38 درجه، افزایش درد همراه است. در معاینه زنان، ترشحات چرکی از دهانه رحم، درد لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها، محدودیت حرکت و اسکلروز بافتی (تشکیل رشته‌ها، چسبندگی) در آینه‌ها ثبت می‌شود.

شروع عود را می توان با ظاهر شدن لرز، درد در قسمت پایین شکم در هنگام استراحت و هنگام ادرار تعیین کرد. در لمس، زائده ها به اندازه کافی واضح احساس نمی شوند، اما درد در ناحیه محل آنها قابل توجه است. آزمایش خون آزمایشگاهی تسریع ESR و افزایش تعداد لکوسیت ها را نشان می دهد.

علائم آدنکسیت خارج از دوره های تشدید:

  • دمای زیر تب ثابت (حدود 37 درجه)؛
  • درد مبهم یا کمی ضربان دار در سمت راست یا چپ پایین ناف، که قبل از قاعدگی و در طی تخمک گذاری مورد انتظار تشدید می شود؛
  • درد هنگام مقاربت، بعد از ورزش، هیپوترمی یا استرس؛
  • اختلالات چرخه قاعدگی مرتبط با حجم جریان قاعدگی و طول مدت قاعدگی؛
  • سردرد و ضعف به عنوان علائم مسمومیت.

تصویر بالینی این بیماری که سالها ادامه دارد، اغلب تظاهرات بسیار ضعیفی دارد. این واقعیت که یک زن مبتلا به آدنکسیت مزمن است، وقتی پزشک از ناتوانی در بچه دار شدن شکایت می کند متوجه می شود.

علل آدنکسیت مزمن

علل آدنکسیت مزمن
علل آدنکسیت مزمن

شروع بیماری توسط میکروارگانیسم های بیماری زا و فرصت طلب تحریک می شود. عوامل ایجاد کننده آدنکسیت خاص باسیل سل، گونوکوک، باسیل دیفتری است. آدنکسیت غیراختصاصی با فعالیت کلامیدیا، مایکوپلاسما، استافیلوکوک، استرپتوکوک، E. coli، قارچ ها و ویروس ها یا ارتباط آنها ایجاد می شود.

راههای عفونت در دستگاه تناسلی:

  • صعودی - از دهانه رحم، از واژن؛
  • نزولی - از اندام هایی که در آن فرآیند التهابی رخ می دهد (به عنوان مثال، آپاندیسیت)؛
  • لنفوژنیک - با جریان لنفاوی؛
  • هماتوژن - با جریان خون (معمولی برای آدنکسیت سلی).

عواملی که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند:

  • هیپوترمی؛
  • استرس؛
  • رابطه جنسی بی پروا;
  • نقض بهداشت صمیمی؛
  • دستکاری های داخل رحمی - سقط جنین، هیستروسکوپی، کورتاژ تشخیصی، برداشتن و قرار دادن دستگاه داخل رحمی، متروسالپنگوگرافی؛
  • زایمان پیچیده؛
  • حذف آپاندیس؛
  • کاهش ایمنی ناشی از یک بیماری عفونی یا جسمی، عفونت HIV.

توسعه آدنکسیت مزمن بر اساس آدنکسیت حاد و تحت حاد درمان نشده یا درمان نشده است.

آدنکسیت مزمن و بارداری

آدنکسیت مزمن و بارداری
آدنکسیت مزمن و بارداری

انسداد لوله های فالوپ از عوارض شایع این بیماری است، بنابراین هنگام برنامه ریزی بارداری باید از شر آدنکسیت مزمن خلاص شوید. در پایان درمان، برای ارزیابی باز بودن لوله‌های فالوپ و امکان بچه دار شدن سالم باید معاینه شوید.

اگر تشخیص "آدنکسیت مزمن" در دوران بارداری داده شد، پزشک درمان با داروهایی را تجویز می کند که تا حد امکان برای جنین بی ضرر هستند. درمان آنتی بیوتیکی زنان باردار معمولاً به منظور جلوگیری از عواقب منفی برای کودک انجام نمی شود، پزشک داروهای ایمن را از سایر گروه های دارویی انتخاب می کند.با این حال، عدم درمان کانون التهاب در دستگاه تناسلی زن باردار بسیار خطرناک است، زیرا خطر سقط جنین یا محو شدن جنین افزایش می‌یابد.

عواقب و عوارض آدنکسیت مزمن

عواقب و عوارض
عواقب و عوارض

در نتیجه فرآیند التهابی مزمن در تخمدان ها، عملکرد آنها مختل می شود. در این مورد، لقاح غیرممکن می شود، زیرا تخمک توانایی خود را برای لقاح از دست می دهد. به دلیل اختلال عملکرد تخمدان، چرخه های قاعدگی نامنظم می شود.

ناباروری ناشی از انسداد لوله ها شدیدترین پیامد آدنکسیت مزمن است. بافت های جمع شده لوله های فالوپ به طور کامل مانع رسیدن اسپرم به تخمک می شوند. علاوه بر این، فرآیند التهابی عملکرد اپیتلیوم مژه دار را مختل می کند تا تخم بارور شده را برای لانه گزینی به رحم برساند.از آنجایی که در این حالت حرکت از طریق لوله دشوار است، لانه گزینی می تواند مستقیماً در لوله فالوپ رخ دهد. در این مورد، حاملگی خارج از رحم رخ می دهد - یکی دیگر از عوارض جدی آدنکسیت مزمن.

التهاب زائده ها یا سالپنگو اوفوریت باعث عوارض زیر می شود:

  • ناباروری در نتیجه چسبندگی، انسداد لوله های فالوپ، اختلالات تخمک گذاری؛
  • گذار به شکل مزمن؛
  • افزایش خطر حاملگی خارج از رحم؛
  • توسعه تشکیل لوله تخمدان (همجوشی چرکی لوله فالوپ و تخمدان با تشکیل آبسه).

درد مزمن مستقیماً بر میل جنسی زنان تأثیر می گذارد و آن را کاهش می دهد. رابطه جنسی نامطلوب می شود، زن احساس ضعف، تحریک پذیری می کند، خلق و خوی او اغلب تغییر می کند.

هنگامی که بیمار مبتلا به فرم مزمن آدنکسیت بچه دار می شود، ممکن است دچار عفونت داخل رحمی، سقط خود به خود، زایمان زودرس شود.

تشخیص آدنکسیت مزمن

تشخیص آدنکسیت مزمن
تشخیص آدنکسیت مزمن

برای تشخیص سالپنگو اوفوریت، باید با متخصص زنان مشورت کنید. پزشک شرح حال را مطالعه می‌کند، معاینه زنان را انجام می‌دهد و در طی آن زائده‌های دردناک و غیرفعال رفع می‌شوند.

آنچه در طول گرفتن شرح حال مورد علاقه پزشک است:

  • آیا بیمار سقط جنین یا زایمان پیچیده داشته است؛
  • آیا تا به حال IUD گذاشته شده است؛
  • آیا عمل های داخل رحمی و سالپنگوگرافی انجام داده اید.

برای تعیین نوع عامل عفونی ایجاد کننده التهاب و ارزیابی حساسیت آن به آنتی بیوتیک ها، باکتریوسکوپی و بررسی باکتریولوژیک اسمیرهای واژن، کانال دهانه رحم و مجرای ادرار انجام می شود.آزمایش خون عمومی در این مورد به اندازه کافی آموزنده نیست - فقط افزایش ESR می تواند نشان دهنده وجود التهاب باشد.

روش تحقیق ابزاری:

  • سونوگرافی واژینال;
  • CT، MRI دستگاه تناسلی؛
  • اکوگرافی برای تعیین وجود یا عدم وجود فرآیند چسب؛
  • اشعه ایکس از رحم و تخمدان؛
  • هیستروسالپنگوگرافی برای تعیین باز بودن لوله های فالوپ.

درمان آدنکسیت مزمن

درمان آدنکسیت مزمن
درمان آدنکسیت مزمن

درمان این بیماری زمان زیادی می برد، اما با اجرای دقیق توصیه های پزشک اغلب پویایی مثبت ثبت می شود. پس از تعیین حساسیت عامل ایجاد کننده فرآیند التهابی به داروهای ضد باکتری، پزشک یک رژیم درمانی را تجویز می کند.این مبتنی بر آنتی بیوتیک درمانی است، به استثنای بارداری.

بهترین نتیجه در درمان آدنکسیت در حین تشدید به دست می آید، زیرا باکتری های فعال نسبت به اثرات داروهای ضد باکتری حساس تر هستند. درمان آدنکسیت مزمن به صورت پیچیده و با استفاده از روش‌های پزشکی و فیزیوتراپی انجام می‌شود.

درمان سالپنگو اوفوریت در حالت استراحت در بستر در بیمارستان زنان انجام می شود. برای یک زن رژیم غذایی خاصی با محدودیت چاشنی ها و کربوهیدرات ها تجویز می شود. استفاده از سرما به شکم برای تسکین درد و التهاب توصیه می شود.

دارودرمانی شامل آنتی بیوتیک های طیف وسیع، ترکیبی از دو یا چند دارو است:

  • کلیندامایسین (2 گرم دو بار در روز) + جنتامایسین؛
  • Klaforan IM (1-0.5 گرم دو بار در روز) + جنتامایسین IM (80 میلی گرم سه بار در روز)؛
  • لینکومایسین IM (0.6 گرم سه بار در روز)؛
  • Cefobid IM (1 گرم دو بار در روز) + جنتامایسین؛
  • سفازولین IM (1 گرم دو بار در روز) + سیپروفلوکساسین IV (100 میلی لیتر دو بار در روز).

مترونیدازول به صورت خوراکی به طور همزمان، 0.5 گرم سه بار در روز تجویز می شود. اگر مشکوک به عفونت بی هوازی باشد، به زن تزریق داخل وریدی Metrogyl (100 میلی لیتر دو بار در روز) داده می شود.

برای سم زدایی، تزریق قطره ای گلوکز، Reopoliglyukin، Hemodez، محلول های نمکی با حجم 2-3 لیتر تجویز می شود.

NSAIDs که به عنوان مسکن از راه دهان، شیاف رکتوم یا تزریقی استفاده می شود:

  • Ibuprofen (Nurofen، Faspik، Ibuklin);
  • Ketorolac (Ketorol، Ketanov);
  • دیکلوفناک (Voltaren، Ortofen، Diclak، Naklofen).

علاوه بر این، آنتی هیستامین ها (Cetrin، Suprastin، Pipolfen) را برای جلوگیری از واکنش آلرژیک، مجتمع های ویتامین تجویز کنید.

برای درمان آدنکسیت خارج از دوره تشدید، از روش های فیزیوتراپی استفاده می شود:

  • الکتروفورز با ید یا لیداز؛
  • درمان اولتراسوند؛
  • الکتروفورز با مس و روی در مراحل چرخه قاعدگی؛
  • درمان با جریان های ضربه ای فرکانس بالا.

برای بازگرداندن بهزیستی، از اتوهمتراپی، درمان با تعدیل کننده های ایمنی، تزریق آلوئه، لانگیداز، FIBS استفاده می کنند. نتایج عالی با درمان آبگرم با گل، حمام پارافینی، حمام و دوش به دست می آید.

درمان آدنکسیت با شمع

شیاف های واژینال و رکتوم در درمان این بیماری فوق العاده موثر هستند، زیرا در مجاورت محل التهاب عمل می کنند. شمع ها درد را تسکین می دهند، اجزای آنها به طور فعال در برابر عملکرد باکتری ها مقاومت می کنند.

بیشترین تخصیص:

  • Movalis - ضد درد، برای 5-7 روز استفاده می شود؛
  • Fluomizin - یک بار در روز قبل از خواب به عنوان یک عامل ضد باکتری استفاده می شود؛
  • Polygynax - شیاف با اثر ضد التهابی، برای 10-14 روز استفاده می شود؛
  • Voltaren - دارای اثر ضد درد است؛
  • Hexicon - برای استفاده در دوران بارداری به عنوان یک عامل ضد باکتری و ضد التهاب تایید شده است؛
  • ایندومتاسین - شیاف رکتوم با اثر ضد التهابی؛
  • شیاف با عصاره بلادونا - موثر در برابر درد.

بدون تجویز پزشک از شیاف استفاده نکنید، زیرا ویژگی های سیر بیماری و موارد منع مصرف در نظر گرفته می شود.

پیشگیری از آدنکسیت مزمن

پیشگیری از آدنکسیت مزمن
پیشگیری از آدنکسیت مزمن

برای جلوگیری از تبدیل فرم حاد بیماری به آدنکسیت مزمن، لازم است یک دوره درمانی را به موقع تحت نظر پزشک معالج با رعایت دقیق توصیه های وی انجام دهید. برای جلوگیری از تشدید، توصیه می شود دوره های درمانی را به صورت دوره ای با گل درمانی، درمان آبگرم انجام دهید. برای تحریک نکردن یک فرآیند التهابی، باید از موقعیت های استرس زا و هیپوترمی اجتناب کرد.

رابطه جنسی با یک شریک معمولی، استفاده از کاندوم از عفونت دستگاه تناسلی با بیماری های مقاربتی جلوگیری می کند.

در آب سرد شنا نکنید و روی سطوح خنک ننشینید، در زمستان از لباس زیر گرم خودداری کنید.

قوانین بهداشت صمیمی باید به شدت رعایت شود:

  • توصیه می شود روزانه با آب گرم بشویید؛
  • دوش گرفتن منظم؛
  • تعویض مکرر نوار بهداشتی در دوران قاعدگی؛
  • توصیه می شود در طول درمان استفاده از تامپون های بهداشتی را متوقف کنید.

در اولین تظاهرات بیماری های دستگاه تناسلی، ظاهر شدن درد و ترشحات غیر معمول، باید فوراً بدون انتظار عوارض با پزشک خود تماس بگیرید.

پیش‌آگهی بیماری

اگر آدنکسیت مزمن به موقع و به طور کامل تحت نظر یک پزشک متخصص درمان شود، بیماری پیش آگهی مطلوبی دارد و زندگی بیمار را تهدید نمی کند. رعایت نکردن اقدامات پیشگیرانه و نادیده گرفتن توصیه های متخصص زنان، خطر ناباروری، بی نظمی قاعدگی و حاملگی خارج از رحم را افزایش می دهد.

توصیه شده: